< Job 33 >

1 “Ahora escúchame, Job. Presta atención a todo lo que tengo que decir.
Isu nga ita, Job, agpakaasiak kenka, denggem ti ibalikasko; dumngegka kadagiti amin a sasaok.
2 Mira, estoy a punto de hablar; mi boca está lista para hablar.
Kitaem ita, inyungapkon dagiti ngiwatko; nagsaon ti dilak iti ngiwatko.
3 Mis palabras salen de mi corazón recto; mis labios hablan con sinceridad de lo que sé.
Iyebkas dagiti sasaok ti kinalinteg ti pusok; ti ammo ti bibigko, ibagada a sipupudno.
4 El espíritu de Dios me hizo, y el aliento del Todopoderoso me da vida.
Inaramidnak ti Espiritu ti Dios; ti anges ti Mannakabalin amin ket inikkannak iti biag.
5 Contéstame, si puedes. Ponte delante de mí y prepárate para defenderte:
No kabaelam, sungbatannak; isaganam dagiti sasaom iti sangoanak ket tumakderka.
6 Ante Dios los dos somos iguales. Yo también fui hecho de un pedazo de arcilla.
Kitaem, agpadata iti imatang ti Dios; nasukogak met manipud iti dadamilien a daga.
7 No tienes que tener miedo de mí, pues no seré demasiado duro contigo.
Kitaem, ti pangbutengko ket saannaka a pagbutngen; wenno ti panangtalmegko ket saan a mangpadagsen kenka.
8 Has hablado en mi oído y he escuchado todo lo que tenías que decir.
Pudno a nagsaoka iti panagdengngegko; nangngegko ti timek dagiti sasaom a mangibagbaga,
9 Dices: ‘Estoy limpio, no he hecho nada malo; soy puro, no he pecado.
'Nadalusak ken awan ti naglabsingak; awan dakes nga aramidko ken awan ti basolko.
10 Mira cómo Dios encuentra faltas en mí y me trata como su enemigo.
Kitaem, agsapsapul ti Dios iti gundaway a mangdarup kaniak; ibilbilangnak a kas kabusorna.
11 Pone mis pies en el cepo y vigila todo lo que hago’.
Kawkawaranna dagiti sakak; sipsiputanna ti amin a dalanko.
12 Pero te equivocas. Déjame explicarte: Dios es más grande que cualquier ser humano.
Kitaem, sungbatankanto: biddut ti panangibagam iti daytoy, ta natantan-ok ti Dios ngem iti tao.
13 ¿Por qué luchas contra él, quejándote de que Dios no responde a tus preguntas?
Apay a makisuppiatka kenkuana? Saan a masapul nga ipalawagna iti aniaman kadagiti ar-aramidenna.
14 Dios habla una y otra vez, pero la gente no se da cuenta.
Ta agsasao ti Dios iti maminsan— wen, mamindua uray no saan a madlaw ti tao daytoy.
15 A través de sueños y visiones en la noche, cuando la gente cae en el sueño profundo, descansando en sus camas,
Iti tagtagainep, iti sirmata iti rabii, no narnekanen ti turog dagiti tattao, iti pannakairedep iti pagiddaan—
16 Dios les habla con advertencias solemnes
ket luklukatan ti Dios dagiti lapayag dagiti tattao, ken butbutngenna ida babaen kadagiti pangta,
17 para alejarlos de hacer el mal y evitar que se vuelvan orgullosos.
tapno guyudenna ti tao manipud iti panagbasbasolna, ken iyadayona ti kinatangsit kenkuana.
18 Los salva de la tumba y los libra de la muerte violenta.
Iyad-adayo ti Dios ti biag ti tao manipud iti abot, ti biagna manipud iti ibaballasiw iti patay.
19 La gente también es disciplinada en un lecho de dolor, con un dolor constante en sus huesos.
Nadusa pay ti tao iti ut-ot iti pagiddaanna, nga addaan iti agtultuloy nga ut-ot kadagiti tulangna,
20 No tienen deseos de comer; ni siquiera quieren sus platos favoritos.
tapno kagura ti biagna ti taraon, ken kagura ti kararuana dagiti naisangsangayan a taraon.
21 Su carne se desgasta hasta quedar en nada; todo lo que queda es piel y huesos.
Umres ti lasagna tapno saanen a makita; dagiti tulangna, a saan idi a makita, ita agparangdan.
22 Están a punto de morir; su vida se acerca al verdugo.
Agpayso, umas-asidegen ti kararuana iti abot, ti biagna kadagidiay nga agtarigagay a mangdadael iti daytoy.
23 “Pero si aparece un ángel, un mediador, uno de los miles de ángeles de Dios, para indicarle a alguien el camino correcto para ellos,
Ngem no adda anghel nga agbalin a mangibabaet para kenkuana, maysa manipud kadagiti rinibribu nga anghel tapno ipakitana kenkuana ti umno nga aramidenna,
24 tendrá gracia con ellos. Les dirá: ‘Sálvenlos de bajar a la tumba, porque he encontrado un camino para liberarlos’.
ket no naasi ti anghel kenkuana ket ibagana iti Dios, 'Isalakanmo daytoy a tao iti pannakatnagna iti abot; nakasarakak iti pangsubbot kenkuana,'
25 Entonces sus cuerpos se renovarán como si fueran jóvenes de nuevo; serán tan fuertes como cuando estaban en la flor de la vida.
ket agbalinto a nalaslasbang ti lasagna ngem iti lasag ti ubing; agsubli isuna kadagiti aldaw ti kabanbannuaganna.
26 Orarán a Dios, y él los aceptará; llegarán a la presencia de Dios con alegría, y él les arreglará las cosas.
Agkararag isuna iti Dios ket maasinto ti Dios kenkuana, tapno makitkitana ti rupa ti Dios nga addaan iti rag-o. Itedto ti Dios ti balligi iti tao.
27 Cantarán y dirán a los demás: ‘He pecado, he desvirtuado lo que es justo, pero no me ha servido de nada.
Ket agkantanto dayta a tao iti sangoanan dagiti dadduma a tattao ket ibagana, 'Nagbasolak ken sinalungasingko ti pudno, ngem saan a nadusa ti basolko.
28 Me salvó de bajar al sepulcro y viviré en la luz’.
Inispal ti Dios ti kararuak iti pannakatnagna iti abot; agtultuloy a makakita ti biagko iti lawag.'
29 Mira, Dios hace esto una y otra vez para la gente;
Kitaem, ar-aramiden ti Dios amin dagitoy a banbanag iti tao, mamindua, wen, mamitlo pay a daras,
30 los salva de la tumba para que vean la luz de la vida.
tapno maisubli ti kararuana manipud iti abot, tapno malawlawagan isuna babaen iti silaw ti biag.
31 “Presta atención, Job, y escúchame. Calla y déjame hablar.
Ipangagmo Job, ken denggennak; agulimekka ta agsaoak.
32 Pero si tienes algo que decir, habla.
No adda ibagam, sungbatannak; agsaoka, ta kayatko a paneknekan nga addaka iti umno.
33 Si no, escúchame. Calla y te enseñaré la sabiduría”.
No saan, denggennak ngarud; agulimekka latta, ket isurok kenka ti kinasirib.”

< Job 33 >