Job 32

1 Los tres amigos de Job dejaron de responderle porque él seguía protestando su inocencia.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Entonces Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, se enojó. Se enojó con Job por afirmar que él tenía la razón y no Dios.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Eliú también se enfadó con los tres amigos de Job porque hacían ver que Dios estaba equivocado, ya que no habían sido capaces de responder a Job.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Elihú había esperado a que los otros tres hablaran con Job, ya que eran mayores que él.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Pero al ver que no podían responder a Job, se enojó mucho.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, dijo: “Yo soy joven y ustedes son viejos, por eso me resistí a decirles lo que sé.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Sin embargo, hay un espíritu en los seres humanos, el aliento del Todopoderoso, que les da entendimiento.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 No son los viejos los que son sabios, ni los ancianos los que saben lo que es correcto.

10 Por eso te digo que me escuches ahora: déjame decirte lo que sé.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 Pues bien, esperé a oír lo que tenías que decir, escuchando tus ideas mientras buscabas las palabras adecuadas para hablar.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Les he prestado mucha atención a todos, y ninguno ha demostrado que Job estuviera equivocado ni ha respondido a sus argumentos.

13 No digan dentro de ustedes mismo: ‘Somos muy sabios’, porque Dios, y no un ser humano, les demostrará que están equivocados.

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Job no alineó sus argumentos contra mí, y yo no le responderé como ustedes lo hicieron.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Se quedaron sin palabras, sin nada más que decir.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 ¿Debo seguir esperando, siendo que no hablan y solo están ahí de pie sin decir nada?

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Pues ahora yo también daré mi respuesta. Les diré lo que sé.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 ¡Tengo tanto que decir que no puedo retener las palabras!

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Por dentro soy como un vino en fermentación, embotellado; como odres nuevos a punto de estallar.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Tengo que hablar antes de estallar; abriré mis labios para responderle.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 No tomaré partido, y no voy a adular a nadie.

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 No sé adular, y si lo hiciera mi Creador pronto me destruiría”.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.