Job 31
1 “Me prometí a mí mismo no mirar nunca con deseo a las jóvenes.
Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2 ¿Qué debe esperar la gente de Dios? ¿Qué recompensa debe darles el Todopoderoso en lo alto?
Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3 ¿No es el desastre para los malvados y la destrucción para los que hacen el mal?
Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4 ¿No ve Dios todo lo que hago, incluso cuenta cada paso que doy?
Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5 ¿He vivido una vida engañosa? ¿He estado ansioso por decir mentiras?
Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6 ¡No! Que Dios me pese en la balanza de su justicia y que descubra mi integridad.
(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )
7 “Si me he desviado del camino de Dios, si he dejado que lo que veo se convierta en mis deseos, si hay alguna mancha de pecado en mis manos,
Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8 entonces que otro coma lo que he sembrado, y que todo lo que he cultivado sea desarraigado.
Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9 Si una mujer me ha seducido, o si he buscado la oportunidad de acostarme con la mujer de mi prójimo,
Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10 que mi esposa sirva a otro, que otros hombres se acuesten con ella.
Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11 Porque eso sería una maldad, un pecado que merece castigo,
Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12 porque este pecado es como un fuego que lleva a la destrucción, destruyendo todo lo que tengo.
Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13 “Si me negara a escuchar a mis siervos o siervas cuando me trajeran sus quejas,
Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14 ¿qué haría cuando Dios viniera a juzgarme? ¿Cómo respondería si me investigara?
Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15 ¿Acaso el mismo Dios no nos hizo a todos?
Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16 ¿Me he negado a dar a los pobres lo que necesitaban, o he hecho desesperar a las viudas?
Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17 ¿Acaso he comido yo solo un trozo de pan? ¿No he compartido siempre mi comida con los huérfanos?
O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18 Desde que era joven fui padre de los huérfanos y cuidé de las viudas.
(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )
19 Si alguna vez veía a alguien necesitado de ropa, a los pobres sin nada que ponerse,
Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20 siempre me agradecían la ropa de lana que los mantenía calientes.
Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21 “Si levantaba la mano para golpear a un huérfano, seguro de que si llegaba a los tribunales los jueces estarían de mi parte,
Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22 entonces que mi hombro sea arrancado de su articulación, que mi brazo sea arrancado de su cavidad.
Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23 Como me aterra el castigo que Dios me tiene reservado, y debido a su majestad, nunca podría hacer esto.
Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24 “¿He puesto mi confianza en el oro, llamando al oro fino ‘mi seguridad’?
Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25 ¿Me he deleitado en ser rico, feliz por todas mis riquezas que había ganado?
Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26 ¿He mirado el sol brillando tan intensamente o la luna moviéndose con majestuosidad por el cielo
Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27 y he tenido la tentación de adorarlos secretamente besando mi mano ante ellos como señal de devoción?
At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28 Esto también sería un pecado que merece castigo porque significaría que he negado a Dios en lo alto.
Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29 “¿Alguna vez me he alegrado cuando el desastre destruyó a los que me odiaban, o he celebrado cuando el mal los derribó?
Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30 Nunca he permitido que mi boca pecara echando una maldición sobre la vida de alguien.
(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )
31 ¿No ha preguntado mi familia: ‘¿Hay alguien que no haya comido todo lo que quería de su comida?’
Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32 Nunca he dejado dormir a extraños en la calle; he abierto mis puertas a los viajeros.
Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33 ¿He ocultado mis pecados a los demás, escondiendo mi maldad en lo más profundo de mí?
Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34 ¿Tenía miedo de lo que pensaran los demás, del desprecio que me hicieran las familias, y por eso me callaba y no salía?
Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35 “¿Por qué nadie escucha lo que digo? Firmo con mi nombre para avalar todo lo que he dicho. Que el Todopoderoso me responda. Que mi acusador escriba de qué me acusa.
O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36 Yo los pondría en alto; Los llevaría en mi cabeza como una corona.
Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37 Le explicaría todo lo que había hecho; mantendría la cabeza alta ante él.
Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38 “Si mi tierra ha gritado contra mí; si sus surcos han llorado por mí;
Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39 si he tomado sus cosechas sin pago o si he causado daño a los agricultores;
Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40 entonces que crezcan espinas en lugar de trigo, y cizaña en lugar de cebada”. Las palabras de Job se terminan.
Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
