Job 31

1 “Me prometí a mí mismo no mirar nunca con deseo a las jóvenes.

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 ¿Qué debe esperar la gente de Dios? ¿Qué recompensa debe darles el Todopoderoso en lo alto?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 ¿No es el desastre para los malvados y la destrucción para los que hacen el mal?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 ¿No ve Dios todo lo que hago, incluso cuenta cada paso que doy?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 ¿He vivido una vida engañosa? ¿He estado ansioso por decir mentiras?

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 ¡No! Que Dios me pese en la balanza de su justicia y que descubra mi integridad.

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 “Si me he desviado del camino de Dios, si he dejado que lo que veo se convierta en mis deseos, si hay alguna mancha de pecado en mis manos,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 entonces que otro coma lo que he sembrado, y que todo lo que he cultivado sea desarraigado.

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Si una mujer me ha seducido, o si he buscado la oportunidad de acostarme con la mujer de mi prójimo,

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 que mi esposa sirva a otro, que otros hombres se acuesten con ella.

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 Porque eso sería una maldad, un pecado que merece castigo,

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 porque este pecado es como un fuego que lleva a la destrucción, destruyendo todo lo que tengo.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 “Si me negara a escuchar a mis siervos o siervas cuando me trajeran sus quejas,

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 ¿qué haría cuando Dios viniera a juzgarme? ¿Cómo respondería si me investigara?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 ¿Acaso el mismo Dios no nos hizo a todos?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 ¿Me he negado a dar a los pobres lo que necesitaban, o he hecho desesperar a las viudas?

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 ¿Acaso he comido yo solo un trozo de pan? ¿No he compartido siempre mi comida con los huérfanos?

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 Desde que era joven fui padre de los huérfanos y cuidé de las viudas.

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 Si alguna vez veía a alguien necesitado de ropa, a los pobres sin nada que ponerse,

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 siempre me agradecían la ropa de lana que los mantenía calientes.

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 “Si levantaba la mano para golpear a un huérfano, seguro de que si llegaba a los tribunales los jueces estarían de mi parte,

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 entonces que mi hombro sea arrancado de su articulación, que mi brazo sea arrancado de su cavidad.

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 Como me aterra el castigo que Dios me tiene reservado, y debido a su majestad, nunca podría hacer esto.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 “¿He puesto mi confianza en el oro, llamando al oro fino ‘mi seguridad’?

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 ¿Me he deleitado en ser rico, feliz por todas mis riquezas que había ganado?

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 ¿He mirado el sol brillando tan intensamente o la luna moviéndose con majestuosidad por el cielo

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 y he tenido la tentación de adorarlos secretamente besando mi mano ante ellos como señal de devoción?

28 Esto también sería un pecado que merece castigo porque significaría que he negado a Dios en lo alto.

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 “¿Alguna vez me he alegrado cuando el desastre destruyó a los que me odiaban, o he celebrado cuando el mal los derribó?

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 Nunca he permitido que mi boca pecara echando una maldición sobre la vida de alguien.

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 ¿No ha preguntado mi familia: ‘¿Hay alguien que no haya comido todo lo que quería de su comida?’

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 Nunca he dejado dormir a extraños en la calle; he abierto mis puertas a los viajeros.

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 ¿He ocultado mis pecados a los demás, escondiendo mi maldad en lo más profundo de mí?

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 ¿Tenía miedo de lo que pensaran los demás, del desprecio que me hicieran las familias, y por eso me callaba y no salía?

35 “¿Por qué nadie escucha lo que digo? Firmo con mi nombre para avalar todo lo que he dicho. Que el Todopoderoso me responda. Que mi acusador escriba de qué me acusa.

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 Yo los pondría en alto; Los llevaría en mi cabeza como una corona.

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 Le explicaría todo lo que había hecho; mantendría la cabeza alta ante él.

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 “Si mi tierra ha gritado contra mí; si sus surcos han llorado por mí;

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 si he tomado sus cosechas sin pago o si he causado daño a los agricultores;

40 entonces que crezcan espinas en lugar de trigo, y cizaña en lugar de cebada”. Las palabras de Job se terminan.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.