Job 3
1 Después de esto Job comenzó a hablar, maldiciendo el día de su nacimiento.
Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
2 Y dijo:
Dilə gəlib belə dedi:
3 “Que el día en que nací sea borrado, así como la noche en que se anunció que un niño había sido concebido.
«Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
4 Que ese día se convierta en tinieblas. Que el Dios de arriba no lo recuerde. Que no brille la luz sobre él.
O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
5 Cúbranlo con oscuridad y sombra de muerte. Una nube negra debería ensombrecerlo. Debería ser tan aterrador como la oscuridad de un eclipse de día.
O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
6 Borren esa noche como si nunca hubiera existido. No la cuenten en el calendario. Que no tenga día en ningún mes.
O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
7 “Que en esa noche no nazcan niños, que no se escuchen sonidos de felicidad.
Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
8 Que la maldigan los que maldicen ciertos días, los que tienen el poder de sacar al Leviatán.
Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
9 Que sus estrellas de la madrugada permanezcan oscuras. Que al buscar la luz, no vea ninguna, que no vea el resplandor del amanecer
Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
10 porque no cerró el vientre de mi madre para impedirme ver los problemas.
Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
11 “¿Por qué no nací muerto? ¿Por qué no morí al nacer?
Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
12 ¿Por qué hubo un regazo para que me acostara, y pechos para que me amamantaran?
Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
13 Ahora estaría acostado en paz, durmiendo y descansando
Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
14 junto con los reyes de este mundo y sus funcionarios cuyos palacios ahora yacen en ruinas;
Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
15 o con los nobles que coleccionaban oro y llenaban sus casas de plata.
Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
16 ¿Por qué no fui un aborto, enterrado en secreto, un bebé que nunca vio la luz?
Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
17 Allí, en la tumba, los malvados no dan más problemas, y los que ya no tienen fuerzas tienen su descanso.
Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
18 Allí los prisioneros descansan y no escuchan las órdenes de sus opresores.
Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
19 Tanto los pequeños como los grandes están allí, y los esclavos son liberados de sus amos.
Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
20 ¿Por qué Dios da vida a los que sufren, a los que viven amargamente,
Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
21 a los que esperan una muerte que no llega y a los que buscan la muerte más desesperadamente que la caza de un tesoro?
Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
22 ¡Son tan increíblemente felices cuando llegan a la tumba!
Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
23 ¿Por qué se da luz a quien no sabe a dónde va, a quien Dios ha cercado?
Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
24 “Mis gemidos son el pan que como, y mis lágrimas son el agua que bebo.
Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
25 Porque todo lo que temía me ha sucedido; todo lo que temía me ha sobrevenido.
Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
26 No tengo paz, ni tranquilidad, ni descanso. Lo único que siento es rabia”.
Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
