< Job 29 >
A i korero tonu a Hopa i tana pepeha, i mea,
2 “¡Ojalá volviera a los viejos tiempos en que Dios me cuidaba!
Aue, me i rite ki nga marama o mua, ki nga ra i tiaki ai te Atua i ahau!
3 Su luz brillaba sobre mí y alumbraba mi camino en la oscuridad.
I tiaho mai ai tana rama ki toku matenga, a na tana whakamarama i haere ai ahau i te pouri:
4 Cuando era joven y fuerte, Dios era mi amigo y me hablaba en mi casa.
Me i pera ano me ahau i nga ra o toku taiohitanga, i te mea nei kei runga to te Atua whakaaro puku i toku teneti;
5 El Todopoderoso seguía conmigo y estaba rodeado de mis hijos.
I te mea e noho ana ano te Kaha Rawa i ahau, a kei tetahi taha oku aku tamariki, kei tetahi taha;
6 Mis rebaños producían mucha leche, y el aceite fluía libremente de mis prensas de aceitunas.
I horoia ai oku takahanga ki te pata, a rere mai ana nga awa hinu ki ahau i roto i te kohatu!
7 Salí a la puerta de la ciudad y me senté en la plaza pública.
I toku haerenga atu ki te kuwaha ki te pa, a whakapai ana i te nohoanga moku i te waharoa,
8 Los jóvenes me veían y se apartaban del camino; los ancianos me defendían.
Ka kite nga taitamariki i ahau, a piri ana ratou: whakatika ana nga koroheke, tu ana ki runga;
9 Los dirigentes guardaron silencio y se taparon la boca con las manos.
Mutu pu te korero a nga tino tangata, kua kopania te ringa ki o ratou mangai;
10 Las voces de los funcionarios se acallaron; se callaron en mi presencia.
Ngaro ana te reo o nga rangatira, piri ana o ratou arero ki o ratou ngao.
11 “Todos los que me escuchaban me alababan; los que me veían me elogiaban,
No te rongonga hoki o te taringa i ahau manaaki ana i ahau; te kitenga o te kanohi i ahau, whakaae mai ana ki aku mahi:
12 porque daba a los pobres que me llamaban y a los huérfanos que no tenían quien los ayudara.
No te mea naku i whakaora te rawakore i a ia e karanga ana, te pani me te tangata hoki kahore nei ona kaiawhina.
13 Los que estaban a punto de morir me bendijeron; hice cantar de alegría a la viuda.
I tau ki runga ki ahau te manaaki a te tangata e tata ana ki te whakangaromanga; harakoa ana i ahau te ngakau o te pouaru.
14 Siendo sincero y actuando correctamente eran lo que yo llevaba como ropa.
I kakahuria e ahau te tika, a ko tera toku kakahu: e rite ana taku whakarite whakawa he koroka, he karauna.
15 Fui como los ojos para los ciegos y los pies para los cojos.
He kanohi ahau ki te matapo, he waewae ki te kopa.
16 Fui como un padre para los pobres, y defendí los derechos de los extranjeros.
He matua ahau ki nga rawakore: a i ata rapua e ahau te tikanga o te totohe a te tangata kihai nei ahau i mohio.
17 Rompí la mandíbula de los malvados y les hice soltar su presa de los dientes.
Wawahia ana e ahau nga kauae o te tangata kino, a takiritia mai ana e ahau tana mea pahua i roto i ona niho.
18 Pensé que moriría en casa, después de muchos años.
Katahi ahau ka mea, Tera ahau e mate i roto i toku ohanga; ka whakanuia oku ra kia rite ki te onepu te maha:
19 Como un árbol, mis raíces se extienden hasta el agua; el rocío se posa en mis ramas durante la noche.
Ko toku pakiaka tautoro tonu ki nga wai, a i te po tau ana te tomairangi ki runga ki toku peka:
20 Siempre se me concedían nuevos honores; mi fuerza se renovaba como un arco infalible.
Ko toku kororia hou tonu i roto i ahau, a hoki ake ana te kaha o taku kopere i toku ringa.
21 “La gente escuchaba atentamente lo que yo decía; se callaba al escuchar mis consejos.
I whakarongo mai nga tangata ki ahau, i tatari, whakarongo puku ana ratou i ahau e whakatakoto whakaaro ana.
22 Una vez que yo hablaba, no tenían nada más que decir; lo que yo decía era suficiente.
I muri i aku kupu kore ake ratou i korero ano; maturuturu iho ana aku kupu ki runga ki a ratou.
23 Me esperaban como quien espera la lluvia, con la boca abierta por la lluvia de primavera.
I taria mai ahau e ratou ano ko te ua; hamama mai ana o ratou mangai ano e tatari ana ki te ua o muri.
24 Cuando les sonreía, apenas podían creerlo; mi aprobación significaba todo el mundo para ellos.
Ka kata ahau ki a ratou, kihai i whakaponohia e ratou; kihai hoki ratou i whakataka i te marama o toku mata.
25 Decidí el camino a seguir como su líder, viviendo como un rey entre sus soldados, y cuando estaban tristes los consolaba”.
Naku to ratou ara i whiriwhiri, a noho ana ahau hei rangatira, noho ana hoki ahau ano he kingi i roto i te ope; i rite ahau ki te kaiwhakamarie o te hunga e tangi ana.