Job 29
1 Job siguió hablando.
| ئەیوب سەرلەنوێ دەستی بە قسە کردەوە و گوتی: |
2 “¡Ojalá volviera a los viejos tiempos en que Dios me cuidaba!
| «خۆزگەم بە مانگەکانی ڕابردوو، بەو ڕۆژانەی کە خودا منی پاراست، |
3 Su luz brillaba sobre mí y alumbraba mi camino en la oscuridad.
| کاتێک چراکەی خۆی لە سەرم هەڵکرد و بە ڕووناکی ئەو بەناو تاریکیدا دەڕۆیشتم! |
4 Cuando era joven y fuerte, Dios era mi amigo y me hablaba en mi casa.
| خۆزگە بەو ڕۆژانەی کە لە هەڕەتی هێز و توانادا بووم، هاوڕێیەتییە گیانی بەگیانییەکەم لەگەڵ خودا چادرەکەی منی بەرەکەتدار کردبوو، |
5 El Todopoderoso seguía conmigo y estaba rodeado de mis hijos.
| خودای هەرە بەتوانا هێشتا لەگەڵم بوو و منداڵەکانیشم لە چواردەورم بوون، |
6 Mis rebaños producían mucha leche, y el aceite fluía libremente de mis prensas de aceitunas.
| کاتێک پێیەکانم بە شیر دەشوشت، تاشەبەردیش جۆگەکانی زەیتی بۆ هەڵدەقوڵاندم. |
7 Salí a la puerta de la ciudad y me senté en la plaza pública.
| «کاتێک بۆ لای دەروازەی شارەکە دەچووم و لە گۆڕەپانەکەدا دیوەخانی خۆم ئامادە دەکرد، |
8 Los jóvenes me veían y se apartaban del camino; los ancianos me defendían.
| گەنجەکان کە منیان دەبینی خۆیان دەشاردەوە، پیرانیش لەبەرم هەڵدەستان و ڕادەوەستان؛ |
9 Los dirigentes guardaron silencio y se taparon la boca con las manos.
| پیاوە گەورەکان نەیاندەویست قسە بکەن، دەستیان دەخستە سەر دەمی خۆیان؛ |
10 Las voces de los funcionarios se acallaron; se callaron en mi presencia.
| پیاوماقوڵان دەنگیان لێ دەبڕا و زمانیان بە مەڵاشوویانەوە دەنووسا. |
11 “Todos los que me escuchaban me alababan; los que me veían me elogiaban,
| ئەوەی گوێی لێم دەبوو ستایشی دەکردم، ئەو چاوەی کە دەیبینی شایەتی بۆ دەدام، |
12 porque daba a los pobres que me llamaban y a los huérfanos que no tenían quien los ayudara.
| چونکە ئەو هەژارانەی کە هاواریان بۆ دەهێنام و ئەو هەتیوانەی کە بێکەس بوون ڕزگارم دەکردن. |
13 Los que estaban a punto de morir me bendijeron; hice cantar de alegría a la viuda.
| ئەوانەی لە سەرەمەرگدا بوون بەرەکەتیان دەدامێ و دڵی بێوەژنم دەهێنایە قریوە. |
14 Siendo sincero y actuando correctamente eran lo que yo llevaba como ropa.
| ڕاستودروستیم لەبەر دەکرد و دەمپۆشی؛ دادپەروەری کەوا و مێزەرەکەم بوو. |
15 Fui como los ojos para los ciegos y los pies para los cojos.
| دەبووم بە چاو بۆ نابینایان و بە قاچ بۆ شەلان. |
16 Fui como un padre para los pobres, y defendí los derechos de los extranjeros.
| من بۆ نەداران باوکێک دەبووم و بەرگریم لە کەسێک دەکرد کە پێی ئاشنا نەبووم. |
17 Rompí la mandíbula de los malvados y les hice soltar su presa de los dientes.
| کەڵبەی ستەمکارم وردوخاش دەکرد و لەنێو ددانەکانی نێچیرم دەڕفاند. |
18 Pensé que moriría en casa, después de muchos años.
| «جا گوتم:”لەناو لانەکەی خۆم ڕۆح بەدەستەوە دەدەم و وەک لم ڕۆژگارم زۆر دەبێت. |
19 Como un árbol, mis raíces se extienden hasta el agua; el rocío se posa en mis ramas durante la noche.
| ڕەگم بەرەو ئاوەکان درێژ دەبێتەوە، بە درێژایی شەو شەونم بەسەر چڵەکانمەوە دەبێت. |
20 Siempre se me concedían nuevos honores; mi fuerza se renovaba como un arco infalible.
| شکۆمەندیم بە هەمیشەیی لەگەڵم دەبێت، کەوانەکەم لە دەستم نوێ دەبێتەوە.“ |
21 “La gente escuchaba atentamente lo que yo decía; se callaba al escuchar mis consejos.
| «گوێیان لە من دەگرت و چاوەڕێیان دەکرد لە کاتی ڕاوێژکردنم گوێیان بۆم شل دەکرد. |
22 Una vez que yo hablaba, no tenían nada más que decir; lo que yo decía era suficiente.
| لەدوای قسەکانم هیچیان لە دەم نەدەهاتە دەرەوە؛ قسەکانم دڵۆپەی بەسەریاندا کرد. |
23 Me esperaban como quien espera la lluvia, con la boca abierta por la lluvia de primavera.
| چاوەڕێیان دەکردم وەک چاوەڕێی نمە باران بکەن و دەمیان دەکردەوە وەک بۆ بارانی بەهار. |
24 Cuando les sonreía, apenas podían creerlo; mi aprobación significaba todo el mundo para ellos.
| کاتێک لەگەڵیان ڕووخۆش دەبووم، باوەڕیان نەدەکرد؛ کاتێک ڕەزامەندیم پیشان دەدا، چاوەڕێی ئەوەیان نەدەکرد. |
25 Decidí el camino a seguir como su líder, viviendo como un rey entre sus soldados, y cuando estaban tristes los consolaba”.
| ڕێگام بۆیان هەڵدەبژارد و وەک سەرۆک دادەنیشتم؛ وەک پاشایەک لەناو سوپا نیشتەجێ دەبووم، وەک ئەوەی دڵنەوایی شیوەنگێڕان دەداتەوە. |
