Job 29
1 Job siguió hablando.
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
2 “¡Ojalá volviera a los viejos tiempos en que Dios me cuidaba!
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;
3 Su luz brillaba sobre mí y alumbraba mi camino en la oscuridad.
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;
4 Cuando era joven y fuerte, Dios era mi amigo y me hablaba en mi casa.
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;
5 El Todopoderoso seguía conmigo y estaba rodeado de mis hijos.
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;
6 Mis rebaños producían mucha leche, y el aceite fluía libremente de mis prensas de aceitunas.
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!
7 Salí a la puerta de la ciudad y me senté en la plaza pública.
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,
8 Los jóvenes me veían y se apartaban del camino; los ancianos me defendían.
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;
9 Los dirigentes guardaron silencio y se taparon la boca con las manos.
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;
10 Las voces de los funcionarios se acallaron; se callaron en mi presencia.
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
11 “Todos los que me escuchaban me alababan; los que me veían me elogiaban,
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:
12 porque daba a los pobres que me llamaban y a los huérfanos que no tenían quien los ayudara.
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.
13 Los que estaban a punto de morir me bendijeron; hice cantar de alegría a la viuda.
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.
14 Siendo sincero y actuando correctamente eran lo que yo llevaba como ropa.
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.
15 Fui como los ojos para los ciegos y los pies para los cojos.
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.
16 Fui como un padre para los pobres, y defendí los derechos de los extranjeros.
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.
17 Rompí la mandíbula de los malvados y les hice soltar su presa de los dientes.
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.
18 Pensé que moriría en casa, después de muchos años.
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:
19 Como un árbol, mis raíces se extienden hasta el agua; el rocío se posa en mis ramas durante la noche.
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:
20 Siempre se me concedían nuevos honores; mi fuerza se renovaba como un arco infalible.
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.
21 “La gente escuchaba atentamente lo que yo decía; se callaba al escuchar mis consejos.
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.
22 Una vez que yo hablaba, no tenían nada más que decir; lo que yo decía era suficiente.
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.
23 Me esperaban como quien espera la lluvia, con la boca abierta por la lluvia de primavera.
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.
24 Cuando les sonreía, apenas podían creerlo; mi aprobación significaba todo el mundo para ellos.
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.
25 Decidí el camino a seguir como su líder, viviendo como un rey entre sus soldados, y cuando estaban tristes los consolaba”.
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.
