< Job 21 >

1 Job contestó:
Ano ra ko Hopa; i mea ia,
2 “Por favor, escuchen atentamente lo que digo; eso sería un consuelo que podrían darme.
Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
3 Tengan paciencia conmigo; déjenme hablar. Después de que haya habladao, pueden seguir burlándose de mí.
Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
4 ¿Me estoy quejando de la gente? Por supuesto que no. ¿Por qué no debería estar impaciente?
Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
5 Mírenme. ¿No están horrorizados? Tápense la boca con la mano en señal de asombro.
Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
6 Cada vez que pienso en lo que me ha pasado me horrorizo y tiemblo de miedo.
Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
7 “¿Por qué siguen viviendo los malvados, que envejecen y son cada vez más poderosos?
He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
8 Sus hijos están con ellos; ven crecer a sus nietos.
Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
9 Viven en sus casas con seguridad; no tienen miedo. Dios no usa su vara para golpearlos.
O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
10 Sus toros siempre crían con éxito; sus vacas paren terneros y no abortan.
E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
11 Sacan a jugar a sus pequeños como si fueran corderos; sus niños bailan alrededor.
E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
12 Cantan acompañados de la pandereta y la lira; celebran con la música de la flauta.
He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
13 Viven felices y bajan al sepulcro en paz. (Sheol h7585)
O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po. (Sheol h7585)
14 Sin embargo, le dicen a Dios: ‘¡Vete lejos! No queremos saber nada de ti.
Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
15 ¿Quién se cree el Todopoderoso para que le sirvamos como esclavos? ¿Qué beneficio hay para nosotros si le oramos?’
He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
16 Esa gente cree que hace su propia fortuna, pero yo no acepto su forma de pensar.
Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
17 “Cuántas veces se apaga la lámpara de los malvados? ¿Cuántas veces les sobreviene el desastre? ¿Cuántas veces castiga Dios a los impíos en su cólera?
Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
18 ¿Son arrastrados como paja en el viento? ¿Viene un tornado y se los lleva?
E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
19 Algunos dicen: ‘Dios guarda el castigo de la gente para sus hijos’. Pero yo digo: ‘Dios debería castigar a esas personas para que aprendan de ello’.
E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
20 Que ellos mismos vean su destrucción y beban profundamente de la ira de Dios.
Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
21 Porque no les importará lo que les ocurra a sus familias una vez que hayan muerto.
He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
22 “¿Puede alguien enseñarle a Dios algo que no sepa ya, puesto que él es quien juzga incluso a los seres celestiales?
E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
23 Una persona muere con buena salud, totalmente cómoda y segura.
Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
24 Su cuerpo está gordo por haber comido bien; sus huesos aún son fuertes.
Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
25 Otro muere después de una vida miserable sin haber experimentado la felicidad.
Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
26 Sin embargo, ambos son enterrados en el mismo polvo; son tratados de igual manera en la muerte, comidos por los gusanos.
Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
27 “Sé lo que piensan y sus planes para hacerme mal.
Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
28 Pueden preguntarme: ‘¿Dónde está la casa del gran hombre? ¿Dónde está el lugar donde viven los malvados?’
E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
29 ¿No le han preguntado a los viajeros? ¿No le prestan atención a lo que dicen?
Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
30 La gente malvada se salva en tiempos de desastre; es rescatada del día del juicio.
Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
31 ¿Quién cuestiona sus acciones? ¿Quién les paga por lo que han hecho?
Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
32 Cuando finalmente mueren y son llevados al cementerio, su tumba está custodiada. La tierra de la tumba los cubre suavemente.
Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
33 Todo el mundo asiste a sus funerales; una enorme procesión de gente viene a presentar sus últimos respetos.
Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
34 ¿Por qué tratan de consolarme con tonterías? Sus respuestas no son más que una sarta de mentiras!”
He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?

< Job 21 >