< Job 21 >
Ijob respondis kaj diris:
2 “Por favor, escuchen atentamente lo que digo; eso sería un consuelo que podrían darme.
Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
3 Tengan paciencia conmigo; déjenme hablar. Después de que haya habladao, pueden seguir burlándose de mí.
Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
4 ¿Me estoy quejando de la gente? Por supuesto que no. ¿Por qué no debería estar impaciente?
Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
5 Mírenme. ¿No están horrorizados? Tápense la boca con la mano en señal de asombro.
Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
6 Cada vez que pienso en lo que me ha pasado me horrorizo y tiemblo de miedo.
Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
7 “¿Por qué siguen viviendo los malvados, que envejecen y son cada vez más poderosos?
Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
8 Sus hijos están con ellos; ven crecer a sus nietos.
Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
9 Viven en sus casas con seguridad; no tienen miedo. Dios no usa su vara para golpearlos.
Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
10 Sus toros siempre crían con éxito; sus vacas paren terneros y no abortan.
Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
11 Sacan a jugar a sus pequeños como si fueran corderos; sus niños bailan alrededor.
Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
12 Cantan acompañados de la pandereta y la lira; celebran con la música de la flauta.
Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
13 Viven felices y bajan al sepulcro en paz. (Sheol )
Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente. (Sheol )
14 Sin embargo, le dicen a Dios: ‘¡Vete lejos! No queremos saber nada de ti.
Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
15 ¿Quién se cree el Todopoderoso para que le sirvamos como esclavos? ¿Qué beneficio hay para nosotros si le oramos?’
Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
16 Esa gente cree que hace su propia fortuna, pero yo no acepto su forma de pensar.
Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
17 “Cuántas veces se apaga la lámpara de los malvados? ¿Cuántas veces les sobreviene el desastre? ¿Cuántas veces castiga Dios a los impíos en su cólera?
Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
18 ¿Son arrastrados como paja en el viento? ¿Viene un tornado y se los lleva?
Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
19 Algunos dicen: ‘Dios guarda el castigo de la gente para sus hijos’. Pero yo digo: ‘Dios debería castigar a esas personas para que aprendan de ello’.
Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
20 Que ellos mismos vean su destrucción y beban profundamente de la ira de Dios.
Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
21 Porque no les importará lo que les ocurra a sus familias una vez que hayan muerto.
Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
22 “¿Puede alguien enseñarle a Dios algo que no sepa ya, puesto que él es quien juzga incluso a los seres celestiales?
Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
23 Una persona muere con buena salud, totalmente cómoda y segura.
Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
24 Su cuerpo está gordo por haber comido bien; sus huesos aún son fuertes.
Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
25 Otro muere después de una vida miserable sin haber experimentado la felicidad.
Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
26 Sin embargo, ambos son enterrados en el mismo polvo; son tratados de igual manera en la muerte, comidos por los gusanos.
Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
27 “Sé lo que piensan y sus planes para hacerme mal.
Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
28 Pueden preguntarme: ‘¿Dónde está la casa del gran hombre? ¿Dónde está el lugar donde viven los malvados?’
Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
29 ¿No le han preguntado a los viajeros? ¿No le prestan atención a lo que dicen?
Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
30 La gente malvada se salva en tiempos de desastre; es rescatada del día del juicio.
En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
31 ¿Quién cuestiona sus acciones? ¿Quién les paga por lo que han hecho?
Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
32 Cuando finalmente mueren y son llevados al cementerio, su tumba está custodiada. La tierra de la tumba los cubre suavemente.
Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
33 Todo el mundo asiste a sus funerales; una enorme procesión de gente viene a presentar sus últimos respetos.
Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
34 ¿Por qué tratan de consolarme con tonterías? Sus respuestas no son más que una sarta de mentiras!”
Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?