Job 20
1 Entonces Zofar el naamatita respondió y dijo:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 “¡Me veo obligado a responder porque estoy muy molesto!
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 ¡Lo que te oigo decir me ofende, pero sé cómo responderte!
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 “¿No sabes que desde la antigüedad, desde que los seres humanos fueron puestos en esta tierra,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 el triunfo de los malvados no dura mucho tiempo, y que los que rechazan a Dios sólo son felices por poco tiempo?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Aunque sean tan altos que lleguen a los cielos, aunque sus cabezas toquen las nubes,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 se desvanecerán para siempre como sus propios excrementos. Las personas que los conocían
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 se desvanecerán como un sueño, para no ser encontrados nunca, huyendo como una visión de la noche.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 Los que una vez los vieron no los verán más; sus familias no volverán a poner los ojos en ellos.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 Sus hijos tendrán que pagar a los pobres y tendrán que devolver sus riquezas.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Aunque los malvados tengan cuerpos jóvenes y fuertes, morirán y serán enterrados.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 “Aunque el mal sabe dulce en sus bocas y lo esconden bajo sus lenguas,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 no lo dejan ir sino que lo mantienen en sus bocas,
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 y en sus estómagos se vuelve amargo, volviéndose como veneno de serpiente dentro de ellos.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 Se tragan las riquezas y las vuelven a vomitar; Dios las expulsa de sus estómagos.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Aspiran veneno de serpiente; la mordedura de la víbora los matará.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 No vivirán para disfrutar de los arroyos, de los ríos de leche y miel.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 Tendrán que devolver lo que han ganado y no tendrán ningún beneficio; no disfrutarán de ninguna de sus ganancias.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Porque han oprimido y han abandonado a los pobres; se han apoderado de casas que no construyeron.
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 Porque su codicia nunca fue satisfecha, no queda nada que les guste y que no hayan consumido.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 Nada escapa a sus voraces apetitos, por lo que su felicidad no dura mucho.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 “Incluso cuando los malvados tienen todo lo que desean, se enfrentan a problemas; toda clase de miseria caerá sobre ellos.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 Mientras están ocupados llenando sus estómagos, la hostilidad de Dios arderá contra ellos, y caerá como lluvia sobre ellos.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Mientras huyen para escapar de un arma de hierro, una flecha de bronce los alcanzará.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 La flecha sale de su vesícula biliar, brillando con sangre. Están absolutamente aterrorizados.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 Todo lo que valoran desaparecerá en la oscuridad; el fuego divino los destruirá; todo lo que les queda se convertirá en humo.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Los cielos revelarán lo que han hecho mal; la tierra se levantará contra ellos.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Todos sus bienes serán sacados de sus casas; serán arrastrados en el día del juicio de Dios.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Esta es la parte que los impíos reciben de Dios, la herencia que Dios dice que deben tener”.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
