Job 20
1 Entonces Zofar el naamatita respondió y dijo:
Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 “¡Me veo obligado a responder porque estoy muy molesto!
Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
3 ¡Lo que te oigo decir me ofende, pero sé cómo responderte!
Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
4 “¿No sabes que desde la antigüedad, desde que los seres humanos fueron puestos en esta tierra,
Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
5 el triunfo de los malvados no dura mucho tiempo, y que los que rechazan a Dios sólo son felices por poco tiempo?
Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
6 Aunque sean tan altos que lleguen a los cielos, aunque sus cabezas toquen las nubes,
Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
7 se desvanecerán para siempre como sus propios excrementos. Las personas que los conocían
Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
8 se desvanecerán como un sueño, para no ser encontrados nunca, huyendo como una visión de la noche.
Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
9 Los que una vez los vieron no los verán más; sus familias no volverán a poner los ojos en ellos.
Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
10 Sus hijos tendrán que pagar a los pobres y tendrán que devolver sus riquezas.
Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
11 Aunque los malvados tengan cuerpos jóvenes y fuertes, morirán y serán enterrados.
Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
12 “Aunque el mal sabe dulce en sus bocas y lo esconden bajo sus lenguas,
Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
13 no lo dejan ir sino que lo mantienen en sus bocas,
Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
14 y en sus estómagos se vuelve amargo, volviéndose como veneno de serpiente dentro de ellos.
Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
15 Se tragan las riquezas y las vuelven a vomitar; Dios las expulsa de sus estómagos.
Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
16 Aspiran veneno de serpiente; la mordedura de la víbora los matará.
Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
17 No vivirán para disfrutar de los arroyos, de los ríos de leche y miel.
Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
18 Tendrán que devolver lo que han ganado y no tendrán ningún beneficio; no disfrutarán de ninguna de sus ganancias.
Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
19 Porque han oprimido y han abandonado a los pobres; se han apoderado de casas que no construyeron.
Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
20 Porque su codicia nunca fue satisfecha, no queda nada que les guste y que no hayan consumido.
Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
21 Nada escapa a sus voraces apetitos, por lo que su felicidad no dura mucho.
Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
22 “Incluso cuando los malvados tienen todo lo que desean, se enfrentan a problemas; toda clase de miseria caerá sobre ellos.
Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
23 Mientras están ocupados llenando sus estómagos, la hostilidad de Dios arderá contra ellos, y caerá como lluvia sobre ellos.
Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
24 Mientras huyen para escapar de un arma de hierro, una flecha de bronce los alcanzará.
Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
25 La flecha sale de su vesícula biliar, brillando con sangre. Están absolutamente aterrorizados.
Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
26 Todo lo que valoran desaparecerá en la oscuridad; el fuego divino los destruirá; todo lo que les queda se convertirá en humo.
Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
27 Los cielos revelarán lo que han hecho mal; la tierra se levantará contra ellos.
La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
28 Todos sus bienes serán sacados de sus casas; serán arrastrados en el día del juicio de Dios.
Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
29 Esta es la parte que los impíos reciben de Dios, la herencia que Dios dice que deben tener”.
Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
