Job 19
1 Job respondió:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 “¿Hasta cuándo seguirás atormentándome? ¿Hasta cuándo seguirás aplastándome con palabras?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 Ya me has humillado diez veces. ¿No te da vergüenza tratarme tan mal?
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 Aunque haya pecado, ese es mi problema, y no tiene nada que ver contigo.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 Te crees mucho mejor que yo, y utilizas mi degradación contra mí.
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Pero deberías darte cuenta de que es Dios quien me ha perjudicado, me ha atrapado en su red.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Aunque clamo por ayuda, no obtengo respuesta; aunque grito mis objeciones, no obtengo justicia.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 Dios me ha amurallado para que no pueda escapar; ha sumido mi camino en la oscuridad.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 Ha despojado mi honor de mí; me ha quitado mi reputación.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 Me derriba por todos lados hasta acabar conmigo; ha destruido mi esperanza como un árbol desarraigado.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 Su ira arde contra mí; me trata como a uno de sus enemigos.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 Las tropas de Dios se reúnen para atacarme. Construyen murallas contra mí. Rodean y asedian mi casa.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 “Ha alejado de mí a mis hermanos; todos mis antiguos amigos se han alejado de mí.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 Mis parientes me han abandonado; mis amigos íntimos me han olvidado.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Los huéspedes de mi casa y mis sirvientas me tratan como a un extraño; para ellos me he convertido en un extranjero.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 Llamo a mi criado, pero no responde. ¡Hasta tengo que rogarle!
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 Soy repulsivo para mi esposa, y soy repugnante para mis propios hermanos.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Hasta los niños pequeños me desprecian; cuando me pongo de pie se burlan de mí.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 Todos mis amigos más cercanos me desprecian, y los que amaba se han vuelto contra mí.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 Estoy reducido a piel y huesos, y sobrevivo por el pellejo de mis dientes.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 “¡Tengan piedad de mí, amigos míos, tengan piedad de mí, porque Dios me ha abatido!
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 ¿Por qué me persiguen como lo hace Dios? ¿No se conforman con obtener su libra de carne?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 “Quisiera que mis palabras quedaran escritas, registradas en un libro,
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 o grabadas con pluma de hierro y plomo fundido en la roca para siempre.
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 “Sé que mi Redentor está vivo, y que por fin subirá al estrado para mí en la tierra.
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 Aunque mi piel esté destruida, en mi cuerpo Veré a Dios.
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Yo mismo lo veré, con mis propios ojos y no con los de otro. ¡El pensamiento me invade!
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 Ustedes se dicen: ‘¿Cómo podemos hacerlo sufrir para que vea que él es la fuente de sus problemas?’
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Ustedes mismos deberían temer ser castigados por Dios, porque saben que la ira trae el castigo de Dios que acompaña al juicio”.
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
