Job 19
1 Job respondió:
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 “¿Hasta cuándo seguirás atormentándome? ¿Hasta cuándo seguirás aplastándome con palabras?
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ |
3 Ya me has humillado diez veces. ¿No te da vergüenza tratarme tan mal?
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ |
4 Aunque haya pecado, ese es mi problema, y no tiene nada que ver contigo.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ |
5 Te crees mucho mejor que yo, y utilizas mi degradación contra mí.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ |
6 Pero deberías darte cuenta de que es Dios quien me ha perjudicado, me ha atrapado en su red.
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ |
7 Aunque clamo por ayuda, no obtengo respuesta; aunque grito mis objeciones, no obtengo justicia.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ |
8 Dios me ha amurallado para que no pueda escapar; ha sumido mi camino en la oscuridad.
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ |
9 Ha despojado mi honor de mí; me ha quitado mi reputación.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ |
10 Me derriba por todos lados hasta acabar conmigo; ha destruido mi esperanza como un árbol desarraigado.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ |
11 Su ira arde contra mí; me trata como a uno de sus enemigos.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ |
12 Las tropas de Dios se reúnen para atacarme. Construyen murallas contra mí. Rodean y asedian mi casa.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ |
13 “Ha alejado de mí a mis hermanos; todos mis antiguos amigos se han alejado de mí.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ |
14 Mis parientes me han abandonado; mis amigos íntimos me han olvidado.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ |
15 Los huéspedes de mi casa y mis sirvientas me tratan como a un extraño; para ellos me he convertido en un extranjero.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ |
16 Llamo a mi criado, pero no responde. ¡Hasta tengo que rogarle!
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ |
17 Soy repulsivo para mi esposa, y soy repugnante para mis propios hermanos.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ |
18 Hasta los niños pequeños me desprecian; cuando me pongo de pie se burlan de mí.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ |
19 Todos mis amigos más cercanos me desprecian, y los que amaba se han vuelto contra mí.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ |
20 Estoy reducido a piel y huesos, y sobrevivo por el pellejo de mis dientes.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ |
21 “¡Tengan piedad de mí, amigos míos, tengan piedad de mí, porque Dios me ha abatido!
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ |
22 ¿Por qué me persiguen como lo hace Dios? ¿No se conforman con obtener su libra de carne?
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ |
23 “Quisiera que mis palabras quedaran escritas, registradas en un libro,
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ |
24 o grabadas con pluma de hierro y plomo fundido en la roca para siempre.
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ |
25 “Sé que mi Redentor está vivo, y que por fin subirá al estrado para mí en la tierra.
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ |
26 Aunque mi piel esté destruida, en mi cuerpo Veré a Dios.
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ |
27 Yo mismo lo veré, con mis propios ojos y no con los de otro. ¡El pensamiento me invade!
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ |
28 Ustedes se dicen: ‘¿Cómo podemos hacerlo sufrir para que vea que él es la fuente de sus problemas?’
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ |
29 Ustedes mismos deberían temer ser castigados por Dios, porque saben que la ira trae el castigo de Dios que acompaña al juicio”.
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ |
