Job 18

1 Entonces Bildad, el suhita, tomó la palabra y dijo:

بیلدەدی شوحیش وەڵامی دایەوە:

2 “¿Hasta cuándo seguirás hablando, buscando las palabras adecuadas que decir? ¡Habla con sentido común si quieres que te respondamos!

«هەتا کەی تەڵە بۆ قسە دەنێنەوە؟ تێبگەن ئینجا ئێمە دەتوانین قسە بکەین.

3 ¿Crees que somos animales tontos? ¿Te parecemos estúpidos?

بۆچی بە ئاژەڵ دانراین و لەبەرچاوتان گێل بووین؟

4 Te destrozas con tu ira. ¿Crees que la tierra tiene que ser abandonada, o que las montañas deben moverse sólo por ti?

ئەی ئەوەی لە ڕقی خۆی، خۆی دەخواتەوە، ئایا لەبەر تۆ زەوی چۆڵ بکرێت و تاشەبەرد لە جێی خۆی بجوڵێت؟

5 “Es cierto que la vida de los malvados terminará como una lámpara que se apaga: su llama no brillará más.

«بەڵێ چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و گڕی ئاگرەکەی ڕووناکی نابەخشێت.

6 La luz de su casa se apaga, la lámpara que cuelga arriba se apaga.

لەناو چادرەکەی ڕووناکی تاریک دەبێت و چراکەی تەنیشتی دەکوژێتەوە.

7 En lugar de dar pasos firmes, tropiezan, y sus propios planes los hacen caer.

هێزی هەنگاوەکانی کورت دەبن و ڕاوێژەکەی خۆی دەیخات.

8 Sus propios pies los hacen tropezar y quedan atrapados en una red; mientras caminan caen en un pozo.

بە پێیەکانی خۆی بۆ ناو داو هەنگاو دەنێت، جا لەناو تۆڕدا گیر دەخوات.

9 Una trampa los agarra por el talón; un lazo los rodea.

تەڵە پاژنەی پێی دەگرێت و فاقە توند دەیگرێت.

10 Un lazo se esconde en el suelo para ellos; una cuerda se extiende a través del camino para hacerlos tropezar.

داوەکانی لە زەوی شاردراونەتەوە و تەڵەکەی لەسەر ڕێگایە.

11 El terror asusta a los malvados, los persigue por todas partes, les muerde los talones.

بەڵاکان لە هەموو لایەکەوە دەیتۆقێنن و هەنگاوبەهەنگاو دوای کەوتوون.

12 El hambre les quita las fuerzas; el desastre los espera cuando caen.

برسیێتی بڕستی لێ بڕی و کارەسات چاوەڕێی کەوتنی دەکات.

13 La enfermedad devora su piel; la enfermedad mortal consume sus miembros.

نەخۆشی پارچەکانی پێستەکەی دەخوات، یەکەم بەری مەرگ ئەندامەکانی لەشی دەخوات.

14 Son arrancados de los hogares en los que confiaban y llevados al rey de los terrores.

لە ئارامی ناو چادرەکەی خۆی دەڕفێنرێت، بەرەو لای پاشای بەڵاکان پەلکێش دەکرێت.

15 La gente que no conoce vivirá en sus casas; el azufre se esparcirá donde solían vivir.

ئەوەی هی ئەو نییە لەناو چادرەکەی نیشتەجێ دەبێت، گۆگرد بەسەر جێی مانەوەی پەخش دەکرێت.

16 Se marchitan, las raíces abajo y las ramas arriba;

لە ژێرەوە ڕەگوڕیشەی وشک دەبێت و لە سەرەوەش لقەکانی سیس دەبن.

17 el recuerdo de ellos se desvanece de la tierra; nadie recuerda ya sus nombres.

یادەوەری لە زەوی نامێنێت و لەسەر ڕووی وشکانیش هیچ ناوێکی نییە.

18 Son arrojados de la luz a las tinieblas, expulsados del mundo.

لە ڕووناکییەوە پاڵ دەدرێت بۆ تاریکی و لە جیهان دەردەکرێت.

19 No tienen hijos ni descendientes en su pueblo, ni supervivientes donde solían vivir.

نە نەوە و نە وەچەی لەنێو گەلەکەی دەبێت، نە دەربازبوو لەنێو چادرەکانی.

20 La gente de occidente está horrorizada por lo que les sucede. La gente del oriente está conmocionada.

خەڵکی ڕۆژئاوا لە ڕۆژی حوکمدان لەسەر ئەودا دەحەپەسێن، گەلانی ڕۆژهەڵات مووچڕکەیان پێدا دێت.

21 Esto es lo que ocurre con las casas de los malvados, con los lugares de los que rechazan a Dios”.

ئەوە نشینگەی بەدکارانە و ئەمە شوێنی ئەوانەیە کە خودا ناناسن.»