Job 18
1 Entonces Bildad, el suhita, tomó la palabra y dijo:
Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
2 “¿Hasta cuándo seguirás hablando, buscando las palabras adecuadas que decir? ¡Habla con sentido común si quieres que te respondamos!
“Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.
3 ¿Crees que somos animales tontos? ¿Te parecemos estúpidos?
Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?
4 Te destrozas con tu ira. ¿Crees que la tierra tiene que ser abandonada, o que las montañas deben moverse sólo por ti?
Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?
5 “Es cierto que la vida de los malvados terminará como una lámpara que se apaga: su llama no brillará más.
Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.
6 La luz de su casa se apaga, la lámpara que cuelga arriba se apaga.
Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.
7 En lugar de dar pasos firmes, tropiezan, y sus propios planes los hacen caer.
Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.
8 Sus propios pies los hacen tropezar y quedan atrapados en una red; mientras caminan caen en un pozo.
Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.
9 Una trampa los agarra por el talón; un lazo los rodea.
Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.
10 Un lazo se esconde en el suelo para ellos; una cuerda se extiende a través del camino para hacerlos tropezar.
Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.
11 El terror asusta a los malvados, los persigue por todas partes, les muerde los talones.
Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.
12 El hambre les quita las fuerzas; el desastre los espera cuando caen.
Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.
13 La enfermedad devora su piel; la enfermedad mortal consume sus miembros.
Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.
14 Son arrancados de los hogares en los que confiaban y llevados al rey de los terrores.
Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.
15 La gente que no conoce vivirá en sus casas; el azufre se esparcirá donde solían vivir.
Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.
16 Se marchitan, las raíces abajo y las ramas arriba;
Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.
17 el recuerdo de ellos se desvanece de la tierra; nadie recuerda ya sus nombres.
Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.
18 Son arrojados de la luz a las tinieblas, expulsados del mundo.
Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.
19 No tienen hijos ni descendientes en su pueblo, ni supervivientes donde solían vivir.
Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.
20 La gente de occidente está horrorizada por lo que les sucede. La gente del oriente está conmocionada.
Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.
21 Esto es lo que ocurre con las casas de los malvados, con los lugares de los que rechazan a Dios”.
Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij
