< Job 17 >
1 “Mi espíritu está aplastado; mi vida se ha extinguido; la tumba está lista para mí.
Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
2 Los burladores me rodean. Veo cómo me ridiculizan amargamente.
Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
3 Dios, tienes que ofrecer por mí una garantía contigo mismo, pues ¿quién más será mi garante?
Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
4 Has cerrado sus mentes al entendimiento, ¡así que no les dejes ganar!
Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
5 Traicionan a los amigos para beneficiarse ellos mismos y sus hijos sufren por ello.
Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
6 Me han convertido en un proverbio de burla entre el pueblo; me escupen en la cara.
Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
7 Mis ojos están agotados de tanto llorar y mi cuerpo es una sombra de lo que fue.
Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
8 La gente que se cree buena se escandaliza al verme. Los que son inocentes se sienten turbados por los impíos.
De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
9 Los que tienen razón prosperan, y los que tienen las manos limpias se hacen cada vez más fuertes.
Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
10 “¿Por qué no vuelves a repetir lo que has dicho?
En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
11 Mi vida ha terminado. Mis planes han desaparecido. Mi corazón está roto.
Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
12 Convierten la noche en día, y dicen que la luz del día se acerca a la oscuridad.
Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
13 ¿Qué es lo que busco? Hacer mi hogar en el Seol, para hacer mi cama en la oscuridad? (Sheol )
Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol )
14 ¿Debo considerar a la tumba como mi padre, y al gusano como mi madre o como mi hermana?
Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
15 Entonces, ¿dónde está mi esperanza? ¿Puede alguien ver alguna esperanza para mí?
Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
16 ¿Descenderá la esperanza conmigo hasta las puertas del Seol? ¿Bajaremos juntos al polvo?” (Sheol )
Zullen ze met mij in het dodenrijk dalen, Zinken wij samen neer in het stof? (Sheol )