< Job 16 >
1 Entonces Job respondió:
Eka Ayub nodwoko ni,
2 “Ya he oído todo esto antes. ¡Son consoladores que sólo causan problemas!
“Asewinjo weche machal kamago mathoth; un duto un johocho ma chunygi odhier mogik!
3 ¿No cesarán sus discursos que son como el viento? ¿Qué les molesta tanto como para que tengan que responderme?
Wecheu moywarego biro rumo karangʼo? Koso utuo, momiyo usiko gi mino wach?
4 Podría hablar como si ustedes estuvieran en mi lugar, encadenando palabras para criticarlos, ridiculizándolos con un movimiento de cabeza.
Ka dabed ni un ema uwinjo marach kaka awinjoni, to an bende anyalo wuoyo mana kaka uwuoyono; dikoro arogonu gi weche ma ok rum kendo dikoro akinonu wiya.
5 Podría edificarlos con mi boca diciendo palabras; el movimiento de mis labios aliviaría su dolor.
To dhoga dine ojiwou; kendo hoch mawuok e dhoga dine odwogo chunyu.
6 Para mí, si hablo no se alivia mi dolor, y si no hablo el dolor sigue ahí.
“To kata awuo manade, to rem ma an-go medore ameda; to kata ka aweyo wuoyo to bende ok orum.
7 “Dios, me has agotado. Has destruido a toda mi familia.
Kuom adier, yaye Nyasaye, isedwoka piny mogik, isetieko joga duto pep.
8 Me has hecho marchitar, lo cual es un testimonio contra mí; mi cuerpo delgado atestigua contra mí.
Isemaka kaka jasiki, mi adhero ma adongʼ choke lilo, kendo mano miyo ji paro ni an jasiki.
9 Me ha desgarrado en su cólera; en su hostilidad ha rechinado los dientes contra mí; mi enemigo me atraviesa con su mirada feroz.
Nyasaye ok dwara omiyo osegoyo denda gi tuoche magalagala ka en gi mirima kendo kokayona lake, ka wasika to juolona wangʼ-gi ka gisin koda.
10 La gente me mira con la boca abierta, me abofetean en las mejillas para burlarse de mí, se agolpan a mi alrededor para atacarme.
Ji ngʼamo dhogi ka gijara; Githalo lemba ka gisin koda, kendo ginur kuoma giduto ka giriwona.
11 Dios me ha entregado a la gente malvada; me ha arrojado en sus manos.
Nyasaye osejwangʼa e lwet joma timbegi richo adier Nyasaye osewita e lwet jo-mahundu.
12 “Yo vivía en paz y él me hizo pedazos. Me agarró por el cuello y me hizo pedazos. Me ha convertido en su blanco.
Gik moko duto ne dhina maber, to koro osetieka; mi omaka gi ngʼuta kendo otura matindo tindo. Osechoma tir;
13 Sus arqueros me rodean. Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad. Derrama mi hiel por el suelo.
kendo aserni mage olwora koni gi koni. Gisechwoya mi iya oo piny e lowo, to eka pod ok okecha.
14 Como un muro me derriba, brecha tras brecha, se abalanza sobre mí como un guerrero.
Ohinyo denda kinde ka kinde; kendo omonja ka jalweny ma chunye okethore.
15 He sembrado tela de silicio para cubrir mi piel; mi fuerza yace rota en el polvo.
“Asetwangʼo pien gugru mi arwako kendo asebuko lela wangʼa gi buru.
16 Mi cara está roja de tanto llorar y sombras oscuras rodean mis ojos,
Ywak osemiyo wangʼa olokore makwar, kendo wangʼa osiko neno mana mudho;
17 aunque no he hecho nada malo y mi oración es pura.
to lwetena pok otimo tim mahundu kata dichiel kendo alamo Nyasaye gi chuny maler.
18 “Tierra, no cubras mi sangre. Que mi grito no encuentre lugar para esconderse.
“Yaye lowo, kik iyie iyik remba; mad ywak ma aywakgo kik rum!
19 Mira, ahora mismo mi testigo está en el cielo; el que habla por mí está en las alturas.
Kata mana sani ngʼat matimo nenda maber ni e polo, ngʼat mabiro chungʼ ka chwaka ni malo.
20 Mis amigos me desprecian, pero mis ojos derraman lágrimas ante Dios.
Osiepena jara to pi wangʼa chwer ka akwayo Nyasaye mondo odwok lamona;
21 Quiero que mi testigo hable por mí ante Dios como quien habla por su amigo.
okwayo Nyasaye kolamo kar ngʼama chielo mana kaka ngʼato nyalo kwechone osiepne.
22 Porque dentro de pocos años andaré por ese camino del que no volveré”.
“Adongʼ gi higni matin nono, bangʼe to abiro dhi kama ok duogie.