Job 16
1 Entonces Job respondió:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 “Ya he oído todo esto antes. ¡Son consoladores que sólo causan problemas!
“Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay.
3 ¿No cesarán sus discursos que son como el viento? ¿Qué les molesta tanto como para que tengan que responderme?
Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?
4 Podría hablar como si ustedes estuvieran en mi lugar, encadenando palabras para criticarlos, ridiculizándolos con un movimiento de cabeza.
Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo.
5 Podría edificarlos con mi boca diciendo palabras; el movimiento de mis labios aliviaría su dolor.
O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!
6 Para mí, si hablo no se alivia mi dolor, y si no hablo el dolor sigue ahí.
Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan?
7 “Dios, me has agotado. Has destruido a toda mi familia.
Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya.
8 Me has hecho marchitar, lo cual es un testimonio contra mí; mi cuerpo delgado atestigua contra mí.
Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.
9 Me ha desgarrado en su cólera; en su hostilidad ha rechinado los dientes contra mí; mi enemigo me atraviesa con su mirada feroz.
Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis.
10 La gente me mira con la boca abierta, me abofetean en las mejillas para burlarse de mí, se agolpan a mi alrededor para atacarme.
Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.
11 Dios me ha entregado a la gente malvada; me ha arrojado en sus manos.
Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan.
12 “Yo vivía en paz y él me hizo pedazos. Me agarró por el cuello y me hizo pedazos. Me ha convertido en su blanco.
Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.
13 Sus arqueros me rodean. Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad. Derrama mi hiel por el suelo.
Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta.
14 Como un muro me derriba, brecha tras brecha, se abalanza sobre mí como un guerrero.
Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.
15 He sembrado tela de silicio para cubrir mi piel; mi fuerza yace rota en el polvo.
Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta.
16 Mi cara está roja de tanto llorar y sombras oscuras rodean mis ojos,
Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon
17 aunque no he hecho nada malo y mi oración es pura.
bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.
18 “Tierra, no cubras mi sangre. Que mi grito no encuentre lugar para esconderse.
Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak.
19 Mira, ahora mismo mi testigo está en el cielo; el que habla por mí está en las alturas.
Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.
20 Mis amigos me desprecian, pero mis ojos derraman lágrimas ante Dios.
Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios.
21 Quiero que mi testigo hable por mí ante Dios como quien habla por su amigo.
Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan!
22 Porque dentro de pocos años andaré por ese camino del que no volveré”.
Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.
