Job 15
1 Entonces Elifaz, el temanita, respondió y dijo:
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 “¿Acaso un hombre sabio respondería con un ‘conocimiento’ tan vacío que no es más que un montón de aire caliente?
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
3 No discutiría con discursos inútiles usando palabras que no hacen ningún bien.
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
4 Pero tú estás acabando con el temor de Dios y destruyendo la comunión con él.
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
5 Son tus pecados los que están hablando, y estás eligiendo palabras engañosas.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
6 Tu propia boca te condena, no yo; tus propios labios testifican contra ti.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
7 “¿Fuiste tú el primero en nacer? ¿Naciste antes de que se crearan las colinas?
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
8 ¿Estabas allí escuchando en el consejo de Dios? ¿Acaso la sabiduría sólo te pertenece a ti?
Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
9 ¿Qué sabes tú que nosotros no sabemos? ¿Qué entiendes tú que nosotros no entendamos?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
10 ¡Tenemos entre nosotros ancianos, canosos, mucho mayores que tu padre!
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
11 “¿Las comodidades que Dios proporciona son demasiado pocas para ti? ¿No te bastan las suaves palabras de Dios?
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
12 ¿Por qué te dejas llevar por tus emociones?
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
13 ¿Por qué tus ojos relampaguean de ira, que te vuelves contra Dios y te permites hablar así?
Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
14 ¿Quién puede decir que está limpio? ¿Qué ser humano puede decir que hace lo correcto?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
15 Mira, Dios ni siquiera confía en sus ángeles: ¡ni siquiera los seres celestiales son puros a sus ojos!
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
16 ¡Cuánto menos puros son los que están sucios y corrompidos, bebiendo en el pecado como si fuera agua!
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
17 “Si estás dispuesto a escucharme, te lo mostraré. Te explicaré mis ideas.
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
18 Esto es lo que han dicho los sabios, confirmado por sus antepasados,
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
19 aquellos a quienes sólo se les dio la tierra antes de que los extranjeros estuvieran allí.
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
20 “Los malvados se retuercen de dolor toda su vida, durante todos los años que sobreviven estos opresores.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
21 Sonidos aterradores llenan sus oídos, e incluso cuando piensan que están a salvo, el destructor los atacará.
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
22 No creen que escaparán de la oscuridad; saben que una espada los espera.
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
23 Vagan en busca de comida, preguntando dónde está. Saben que su día de oscuridad está cerca.
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
24 La miseria y el tormento los abruman como a un rey que se prepara para la batalla.
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
25 Agitan sus puños en la cara de Dios, desafiando al Todopoderoso,
Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
26 atacándolo insolentemente con sus escudos.
Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
27 “Han engordado en su rebeldía, sus vientres se han hinchado de grasa.
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
28 Pero sus ciudades quedarán desoladas; vivirán en casas abandonadas que se desmoronan en ruinas.
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
29 Perderán sus riquezas, su riqueza no perdurará, sus posesiones no se extenderán por la tierra.
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
30 “No escaparán de la oscuridad. Como un árbol cuyos brotes se consumen en un incendio forestal, el soplo de Dios lo hará desaparecer.
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
31 Que no confíen en cosas sin valor, porque su recompensa será inútil.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
32 Esto se pagará por completo antes de que llegue su hora. Son como las ramas de los árboles que se marchitan,
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
33 como las vides que pierden sus uvas inmaduras, o los olivos que pierden sus flores.
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
34 Porque los que rechazan a Dios son estériles, y el fuego quemará las casas de los que aman los sobornos.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
35 Planean problemas y producen el mal, dando lugar al engaño”.
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”
