Job 15
1 Entonces Elifaz, el temanita, respondió y dijo:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 “¿Acaso un hombre sabio respondería con un ‘conocimiento’ tan vacío que no es más que un montón de aire caliente?
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 No discutiría con discursos inútiles usando palabras que no hacen ningún bien.
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Pero tú estás acabando con el temor de Dios y destruyendo la comunión con él.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 Son tus pecados los que están hablando, y estás eligiendo palabras engañosas.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Tu propia boca te condena, no yo; tus propios labios testifican contra ti.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 “¿Fuiste tú el primero en nacer? ¿Naciste antes de que se crearan las colinas?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 ¿Estabas allí escuchando en el consejo de Dios? ¿Acaso la sabiduría sólo te pertenece a ti?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 ¿Qué sabes tú que nosotros no sabemos? ¿Qué entiendes tú que nosotros no entendamos?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 ¡Tenemos entre nosotros ancianos, canosos, mucho mayores que tu padre!
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 “¿Las comodidades que Dios proporciona son demasiado pocas para ti? ¿No te bastan las suaves palabras de Dios?
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 ¿Por qué te dejas llevar por tus emociones?
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 ¿Por qué tus ojos relampaguean de ira, que te vuelves contra Dios y te permites hablar así?
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 ¿Quién puede decir que está limpio? ¿Qué ser humano puede decir que hace lo correcto?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 Mira, Dios ni siquiera confía en sus ángeles: ¡ni siquiera los seres celestiales son puros a sus ojos!
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 ¡Cuánto menos puros son los que están sucios y corrompidos, bebiendo en el pecado como si fuera agua!
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 “Si estás dispuesto a escucharme, te lo mostraré. Te explicaré mis ideas.
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 Esto es lo que han dicho los sabios, confirmado por sus antepasados,
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 aquellos a quienes sólo se les dio la tierra antes de que los extranjeros estuvieran allí.
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 “Los malvados se retuercen de dolor toda su vida, durante todos los años que sobreviven estos opresores.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 Sonidos aterradores llenan sus oídos, e incluso cuando piensan que están a salvo, el destructor los atacará.
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 No creen que escaparán de la oscuridad; saben que una espada los espera.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Vagan en busca de comida, preguntando dónde está. Saben que su día de oscuridad está cerca.
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 La miseria y el tormento los abruman como a un rey que se prepara para la batalla.
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 Agitan sus puños en la cara de Dios, desafiando al Todopoderoso,
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 atacándolo insolentemente con sus escudos.
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 “Han engordado en su rebeldía, sus vientres se han hinchado de grasa.
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 Pero sus ciudades quedarán desoladas; vivirán en casas abandonadas que se desmoronan en ruinas.
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 Perderán sus riquezas, su riqueza no perdurará, sus posesiones no se extenderán por la tierra.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 “No escaparán de la oscuridad. Como un árbol cuyos brotes se consumen en un incendio forestal, el soplo de Dios lo hará desaparecer.
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 Que no confíen en cosas sin valor, porque su recompensa será inútil.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 Esto se pagará por completo antes de que llegue su hora. Son como las ramas de los árboles que se marchitan,
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 como las vides que pierden sus uvas inmaduras, o los olivos que pierden sus flores.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Porque los que rechazan a Dios son estériles, y el fuego quemará las casas de los que aman los sobornos.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 Planean problemas y producen el mal, dando lugar al engaño”.
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
