Job 11

1 Entonces Zofar, el naamatita, comenzó a hablar y dijo:

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

2 “¿Acaso no hay que responder a tantas palabras? ¿O se demuestra que una persona tiene razón por hablar mucho?

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

3 ¿Debería todo tu parloteo obligar a la gente a callarse? Cuando te burlas, ¿no debería alguien hacerte sentir avergonzado?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

4 Tú has dicho: ‘Lo que enseño es la pura verdad’, y ‘a los ojos de Dios estoy limpio’.

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

5 Si tan solo Dios hablara y te lo dijera directamente,

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

6 porque entonces te explicaría los secretos de la sabiduría. La verdadera sabiduría tiene muchas caras. El trato de Dios hacia ti es mucho mejor de lo que merece tu culpa.

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

7 “¿Puedes descubrir los misterios de Dios? ¿Puedes descubrir toda la sabiduría del Todopoderoso?

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

8 Es más grande que los cielos, ¿qué puedes hacer? Es más profundo que el Seol, ¿qué puedes saber? (Sheol h7585)

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)

9 Se extiende más allá de la tierra y es más ancho que el mar.

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

10 Si Dios viene y encarcela a alguien, o reúne al tribunal para juzgarlo, ¿quién puede detenerlo?

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

11 Porque Dios sabe quiénes son los que engañan: cuando ve que alguien peca, él pone su atención en él.

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

12 Los tontos se volverán sabios cuando los asnos salvajes nazcan mansos!

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

13 “Pero si te arrepientes y extiende tus manos para rezarle,

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

14 si te deshaces de tus pecados y no dejas que la maldad continúe en tu vida,

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

15 entonces serás capaz de mantener la cabeza alta en la inocencia, estarás firme y sin miedo.

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

16 Olvidarás tu miseria, recordándola sólo como agua bajo el puente.

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

17 Tu vida brillará más que el sol del mediodía; incluso la oscuridad será como la mañana.

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

18 Tendrás confianza porque hay esperanza; estarás protegido y descansarás confiado.

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

19 Te acostarás a dormir sin que nadie te asuste, y muchos vendrán a pedir tu favor.

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

20 Pero los ojos de los malvados fallarán, no podrán escapar, y su única esperanza es la muerte”.

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.