< Jeremías 49 >

1 Esto es lo que dice el Señor sobre los amonitas: ¿Acaso los israelitas no tienen hijos? ¿No tienen herederos que hereden sus bienes? Entonces, ¿por qué Milcom se apoderó del territorio perteneciente a la tribu de Gad? ¿Por qué su gente vive en sus ciudades?
Maipanggep kadagiti tattao ti Ammon, kastoy ti kuna ni Yahweh, “Awanan kadi iti annak ti Israel? Awan kadi iti mangtawid iti aniaman a banag idiay Israel? Apay ngarud a naggianan ni Molek ti Gad, ken agnanaed dagiti tattaona kadagiti siudad daytoy?
2 ¡Cuidado! Se acerca el momento, declara el Señor, en que señalaré el ataque a la ciudad amonita de Rabá. Se convertirá en un montón de ruinas, y sus pueblos serán incendiados. Entonces los israelitas expulsarán a los pueblos que se apoderaron de su tierra, dice el Señor.
Isu a kitaenyo, umayto dagiti aldaw—daytoy ket pakaammo ni Yahweh— inton paguniekto ti pagilasinan nga adda gubat a maibusor iti Rabba kadagiti tattao ti Ammon, agbalinto ngarud daytoy a langalang a gabsuon ket mangpasgedto iti apuy dagiti annakna a babbai. Ta tagikuaento ti Israel dagidiay nangtagikua kenkuana,” kuna ni Yahweh.
3 Lloren, pueblos de Hesbón, porque la ciudad de Hai ha sido destruida. Clamen por ayuda, pueblo de Rabá. Pónganse ropas de cilicio y comiencen a llorar; corran de un lado a otro dentro de los muros de su ciudad, porque su dios Milcom irá al exilio junto con sus sacerdotes y líderes.
Aganug-ogka iti panagladingitmo, Hesbon, ta madadaelto ti Ai! Agpukkawkayo, annak a babbai ti Rabba! Agkaweskayo iti nakersang a lupot. Agladingit ken agtaraykayo nga awan mamaayna, ta maitalawto a kas balud ni Molek, a kadauana dagiti padina ken dagiti mangidadaulona.
4 ¿Por qué te jactas de que tus valles son tan productivos, pueblo infiel? Confían en sus riquezas, diciendo: “¿Quién se atreverá a atacarnos?”.
Apay a pagtangsityo ta pigsayo? Kumapsutkanto, managsukir nga anak a babbai, sika nga agtaltalek iti kinabaknangmo. Kunam, 'Siasino ngay koma ti umay a maibusor kaniak?'
5 ¡Cuidado! Voy a traer a las naciones de alrededor para aterrorizarlos, declara el Señor Dios Todopoderoso. Todos ustedes serán expulsados y dispersados, y nadie podrá volver a reunir a los refugiados.
Kitaenyo, iyegkon ti pagbutnganyo—daytoy ti pakaammo ni Yahweh nga Apo a Mannakabalin amin— umayto daytoy a nakabutbuteng manipud kadagiti amin nga adda iti aglawlawmo. Maiwarawaranto ti tunggal maysa kadakayo iti sangoanan daytoy. Awanto ti mangurnong kadagiti tumaray.
6 Sin embargo, más adelante los haré volver del exilio a los amonitas, declara el Señor.
Ngem kalpasan daytoy, isublikto ti kinabaknang dagiti tattao ti Ammon—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.”
7 Esto es lo que dice el Señor Todopoderoso sobre Edom: ¿No queda ninguna persona sabia en Temán? ¿No hay ningún buen consejo de los que tienen visión? ¿Se ha podrido su sabiduría?
Maipanggep iti Edom, ni Yahweh a Mannakabalin-amin, kastoy ti kunana, “Awan kadin kinasirib a masarakan idiay Teman? Nagpukaw kadin ti nasayaat a pammagbaga manipud kadagiti addaan iti pannakaawat? Nakullaapan kadin ti kinasiribda?
8 ¡Vuelvan y huyan! Busquen un lugar donde esconderse, pueblo de Dedán, porque voy a hacer caer el desastre sobre ustedes, descendientes de Esaú, cuando los castigue.
Tumaraykayo! Agsublikayo! Agtalinaedkayo kadagiti abut, dakayo nga agnanaed iti Dedan. Ta iyegko ti didigra ni Esau kenkuana iti tiempo a dusaek isuna.
9 Si viniera gente a cosechar uvas, dejaría algunas, ¿no es así? Si vinieran ladrones durante la noche, sólo robarían lo que quisieran, ¿no es así?
No umay kadakayo dagiti agburburas iti ubas, saan kadi a mangibatida iti sumagmamano? No umay dagiti agtatakaw iti rabii, saan kadi a takawenda laeng ti kayatda?
10 Pero yo voy a desnudar todo el país, dejando a su gente sin ningún lugar donde esconderse. Todos los descendientes de Esaú serán destruidos, junto con sus parientes y amigos; todos desaparecerán.
Ngem linabusak ni Esau. Linukaisak dagiti paglemlemmenganna a disso. Isu a saanto isuna a makalemmeng. Nadadael dagiti annakna, dagiti kakabsatna ken dagiti kaarrubana ket awanen isuna.
11 Sin embargo, puedes dejarme a tus huérfanos porque yo los protegeré. Haz que tus viudas pongan su confianza en mí.
Ibatiyo dagiti ulilayo. Aywanakto dagiti biagda, ken mabalindak a pagtalkan kaniak dagiti balo a babbai nga adda kadakayo.”
12 Esto es lo que dice el Señor: Si los que no tuvieron que beber de la copa del juicio tuvieron que hacerlo, ¿cómo no van a ser castigados ustedes? No se quedarán impunes, porque también tienen que beberla.
Ta kastoy ti kuna ni Yahweh, “Kitaenyo, dagiti saan a maikari iti daytoy ket masapul nga uminom iti kopa. Ipagarupyo kadi a saankayonto a madusa? Saan, ta pudno nga inumenyonto.
13 Me hice la solemne promesa, declara el Señor, de que la ciudad de Bosra se convertirá en un lugar que horrorice a la gente, en una completa humillación, en un montón de ruinas y en un nombre que se use como palabra de maldición. Todos sus pueblos circundantes también quedarán en ruinas para siempre.
Ta insapatak— daytoy ket pakaammo ni Yahweh— nga agbalinto ti Bosra a nakabutbuteng, nakaibabain, nadadaelan ken pangilunod. Agbalinto dagiti amin a siudad daytoy a nadadael iti agnanayon.
14 He recibido este mensaje del Señor. Ha enviado un mensajero a las naciones: ¡Prepárense para atacar a Edom! ¡Prepárense para la batalla!
Nakangngegak kadagiti damag a naggapu kenni Yahweh, ket adda mensahero a naibaon kadagiti nasion, 'Agguummongkayo ket darupenyo isuna. Agsaganakayo a makigubat.'
15 Vean cómo los haré insignificantes en comparación con otras naciones; todos los mirarán con desprecio.
Ta kitaenyo, pinagbalinkayo a basbassit ngem kadagiti sabali a nasion, kaguradakayo dagiti tattao.
16 El miedo que una vez causaron en los demás, y el orgullo que llevan por dentro los ha engañado, dándoles un exceso de confianza, ustedes que viven en las cimas de las montañas rocosas. Aunque hagan sus casas en lo alto, fuera de su propio alcance, como un nido de águilas, incluso de allí los derribaré, declara el Señor.
Maipanggep iti kina-nakabutbutengmo, inallilawnaka ti natangsit a pusom, dakayo nga agnanaed kadagiti disso iti rangkis, dakayo nga agnanaed kadagiti kangatoan a turod tapno iti kasta ket makapagumokka iti nangato a kas iti agila. Ibabakanto manipud sadiay— daytoy ket pakaammo ni Yahweh.
17 La gente se horrorizará de lo que le ha ocurrido a Edom. Todos los que pasen por allí se escandalizarán y se burlarán de todo su daño.
Agbalinto a pagbutbutngan ti Edom iti siasinoman a lumabas iti daytoy. Agpigergerto ti siasinoman ken agsakontip gapu kadagiti amin a didigra iti daytoy.
18 Así como Sodoma y Gomorra fueron destruidas, junto con sus ciudades vecinas, dice el Señor, nadie vivirá allí; quedarán deshabitadas.
Kas iti pannakadadael ti Sodoma ken Gomorra ken dagiti kaarrubada, kuna ni Yahweh, “awanto ti agnaed sadiay; awanto ti tao nga aggian sadiay.
19 ¡Cuidado! Voy a salir como un león de la maleza junto al Jordán para atacar a los animales que pastan los verdes pastos. De hecho, voy a expulsar a los edomitas de su tierra muy rápidamente. ¿A quién elegiré para conquistarlos? ¿Quién es como yo? ¿Quién puede desafiarme? ¿Qué líder ¿podría oponerse a mí?
Kitaenyo, sumang-atto isuna a kasla leon a naggapu kadagiti kabakiran ti Jordan a mapan kadagiti nalangto a pagaraban. Ta kellaatto ti panangpatalawko iti Edom manipud iti daytoy, ket mangisaadakto iti tao a napili a mangimaton iti daytoy. Ta siasino kadi iti umasping kaniak, ken siasino kadi ti makapaayab kaniak? Adda kadi met iti agpaspastor a makabael a mangtubngar kaniak?
20 Así que escucha lo que el Señor ha planeado hacer a Edom y al pueblo de Temán: Sus hijos serán arrastrados como corderos del rebaño, y por su culpa sus pastos se convertirán en un páramo.
Isu a dumngegkayo kadagiti panggep ni Yahweh nga inkeddengna a maibusor iti Edom, dagiti plinanona a maibusor kadagiti agnanaed iti Teman. Maipanawdanto. uray ti kabassitan nga arban. Agbalinto a nadadael a disso dagiti pagpaarabanda.
21 Cuando caigan, el ruido que hagan hará temblar la tierra; sus gritos se oirán hasta el Mar Rojo.
Aggingined ti daga iti daranudor ti pannakatnagda. Mangngeg ti ikkis gapu iti pannakaparigat idiay baybay ti Runo.
22 Mira como un enemigo como un águila vuela alto, y luego se abalanza, extendiendo sus alas mientras ataca a Bosra. En ese momento los guerreros de Edom estarán tan asustados como una mujer de parto.
Kitaenyo, addanto dumarup a kasla agila, ket sumippayut ken iyukradna dagiti payakna iti Bosra. Ket iti dayta nga aldaw, maiyarigto dagiti puso dagiti soldado ti Edom iti puso ti agpaspasikal a babai.”
23 Una profecía sobre Damasco: Las ciudades de Hamat y Arpad están perturbados, porque han recibido malas noticias. Están temerosos, inquietos como el mar. Nada puede calmar sus preocupaciones.
Maipapan iti Damasco: “Mabainanto ti Hamat ken Arpad, ta nangngeganda dagiti damag maipanggep iti didigra. Marunawda! Mariribukanda a kas iti baybay, a saan nga agtalna.
24 Los habitantes de Damasco están desmoralizados; se vuelven y huyen despavoridos, invadidos por el dolor y la angustia como una parturienta.
Nagbalinen a nakapuy unay ti Damasco. Timmallikud tapno tumaray; kamaten daytoy iti buteng. Kamaten daytoy iti rigat ken ut-ot, a kas iti sakit ti agpaspasikal a babai.
25 ¿Por qué la ciudad alabada no está desierta, la ciudad que me hizo feliz?
Kuna dagiti tattao daytoy, 'Kasanon ti nalatak a siudad, ti siudad a nagrag-oak, saan kadi pay a napanawan?'
26 Porque ese día sus jóvenes morirán en sus calles, todos sus defensores serán asesinados, declara el Señor de los Ejércitos.
Ngarud mapasagto dagiti agtutubo daytoy a lallaki kadagiti plasa, ken mapasagto dagiti amin a lallaki a mannakigubat iti dayta nga aldaw—daytoy ket pakaammo ni Yahweh a Mannakabalin-amin.”
27 Voy a prender fuego a las murallas de Damasco; eso quemará las fortalezas de Ben-Hadad.
“Ta mangpasgedakto iti apoy iti pader ti Damasco, ket uramennanto dagiti sarikedked ni Ben Hadad.”
28 Profecía sobre la tierra de Cedar y los reinos de Hazor que fueron atacados por Nabucodonosor, rey de Babilonia. Esto es lo que dice el Señor: Ve y ataca a Cedar; ¡destruye a los pueblos del oriente!
Maipapan iti Kedar ken kadagiti pagarian ti Hasor, kastoy ti kuna ni Yahweh kenni Nebucadnesar (ita mapan darupen ni Nebucadnesar nga ari ti Babilonia dagitoy a lugar): “Tumakderka ket rautem ti Kedar ken dadaelem dagidiay a tattao iti daya.
29 ¡Toma sus tiendas y sus rebaños! Llévense las cortinas de sus tiendas y todas sus posesiones. Tomen sus camellos para ustedes. Gritadles: “¡El terror está en todas partes!”
Alaento ti armadana dagiti toldada ken dagiti arbanda, dagiti kurtinada, ken dagiti amin nga alikamenda. Alaendanto dagiti kamelioda manipud kadagiti tattao ti Kedar ket ipukkawdanto kadakuada, 'Nakabutbuteng iti amin nga aglawlaw!”
30 Corran! ¡Aléjense lo más que puedan! Busquen un lugar donde esconderse, pueblo de Hazor, declara el Señor. Porque Nabucodonosor, rey de Babilonia, ha hecho planes para atacarlos y destruirlos.
Tumaraykayo! Inkayo aglemmeng iti adayo! Agtalinaedkayo kadagiti abut iti daga, dakayo nga agnanaed iti Hasor—daytoy ket pakaammo ni Yahweh— ta agpangpanggep ni Nebucadnesar nga ari ti Babilonia iti maibusor kadakayo. Tumaraykayo! Agsublikayo!
31 Vayan y ataquen esa nación autocomplaciente que se cree segura, declara el Señor. No tienen puertas cerradas y no tienen aliados.
Tumakderkayo! Rautenyo ti sitatalna a nasion, nga agnanaed a sitatalged,” kuna ni Yahweh. “Awananda kadagiti ruangan wenno balunet, ken agnanaed nga is-isuda dagiti tattao daytoy.
32 Sus camellos y grandes rebaños serán un botín para ti. Los dispersaré por todas partes, a este pueblo del desierto que se recorta el pelo a los lados de la cabeza. Haré descender sobre ellos un desastre desde todas las direcciones, declara el Señor.
Ta agbalinto a samsam dagiti kamelioda, ken agbalinto a samsam iti gubat ti nawadwad a sanikuada. Ket iwarakto iti sadinnoman dagiti nangpukis kadagiti murdong ti buokda, ken mangyegakto iti didigra kadakuada iti amin a suli—kastoy ti imbaga ni Yahweh.
33 Hazor se convertirá en un lugar donde viven chacales, un lugar abandonado para siempre. Nadie vivirá allí; quedará deshabitado.
Agbalinto ti Hasor a pagnaedan dagiti atap nga aso, nga agnanayon a langalang. Awanto ti agnaed sadiay; awanto iti tao nga aggian sadiay.”
34 Este es el mensaje del Señor que llegó al profeta Jeremías sobre Elam. Esto fue al comienzo del reinado de Sedequías, rey de Judá.
Daytoy ti sao ni Yahweh nga immay kenni Jeremias a profeta maipapan iti Elam. Napasamak daytoy iti rugi ti panagturay ni Zedekia nga ari ti Juda, ket kinunana,
35 Esto es lo que dice el Señor Todopoderoso: Mira, voy a destrozar los arcos de los elamitas, el arma en la que confían para su poder.
“Ni Yahweh a Mannakabalin-amin, kastoy ti kunana: Kitaenyo, asidegen ti tiempo a tukkolek dagiti pumapana a lallaki ti Elam, nga isu ti kangrunaan a paset iti bilegda.
36 Traeré vientos de todas las direcciones para atacar a Elam, y los dispersaré en todas direcciones. No habrá nación que no tenga algunos exiliados de Elam.
Ta iyegkonto dagiti uppat nga angin manipud kadagiti uppat a suli dagiti langit, ket waraekto dagiti tattao ti Elam kadagitoy amin nga angin. Awanto ti nasion a saan a papanan dagiti naiwara manipud Elam.
37 Aplastaré a los elamitas frente a sus enemigos, ante los que quieren matarlos. En mi furioso enojo haré caer el desastre sobre ellos, declara el Señor. Los perseguiré con la espada hasta destruirlos.
Isu a pagbutngekto ti Elam iti imatang dagiti kabusorda ken iti imatang dagiti mangayat a mangkettel kadagiti biagda, ta mangyegakto iti didigra a maibusor kadakuada, ti narungsot a pungtotko—daytoy ket pakaammo ni Yahweh— ket mangibaonakto iti kampilan a mangkamat kadakuada agingga a maibusko ida.
38 En Elam instalaré mi trono y destruiré a su rey y a sus funcionarios, declara el Señor.
Ket isaadkonto ti tronok idiay Elam ken dadaelekto ti ari daytoy ken dagiti mangidadaulo sadiay—daytoy ket pakaammo ni Yahweh—
39 Sin embargo, más adelante haré volver a los elamitas del exilio, declara el Señor.
ket mapasamakto kadagiti maud-udi nga al-aldaw nga isublikto dagiti kinabaknang ti Elam—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.”

< Jeremías 49 >