< Oseas 10 >
1 Israel es como una viña frondosa y que produce fruto por sí sola. Cuanto más fruto producía, tantos más altares construía. Cuando más productiva era la tierra, tanto más hermosos eran los pilares sagrados que hacían.
O KA Iseraela, he kumu waina, i ulu palahalaha, e hua ana i ka hua nona iho; E like me ka nui o kona hua, pela no ia i hoomahuahua ai i na kuahu; E like me ka maikai o kona aina, pela no ia i hoonani ai i na kii.
2 El pueblo tiene corazones engañosos, y ahora deben asumir la responsabilidad de su culpa. El Señor romperá sus altares y destruirá sus pilares sagrados.
Ua kanalua ko lakou naau; Ano e hoopaiia lakou; E hoohiolo no ia i ko lakou kuahu, E hoopau no ia i ko lakou mau kii.
3 Entonces dirán: “No tenemos rey, porque no tememos al Señor, ¿y acaso qué hará un rey por nosotros?”
Ano hoi, e olelo auanei lakou, Aohe o kakou alii, No ka mea, aole o kakou i makau aku ia Iehova; Heaha ka mea a ke alii e hana mai ai no kakou?
4 Hablan con palabras vacías, juran y hacen falsas promesas para lograr un pacto. Su “justicia” florece como hierba venenosa en el campo.
Ua olelo lakou i na olelo hoohiki wahahee i ka hana ana i ka berita; A ua ulu mai ka hoahewa e like me ka laau make ma na auwaha o ke kula.
5 Los que viven en Samaria tiemblan asombrados ante el becerro de Bet-Aven. Su pueblo se lamenta por ello en sus rituales paganos, mientras sus sacerdotes idólatras celebran su gloria. Pero tal gloria les será quitada. Esa gloria se le dará a Asiria como tributo por el gran rey.
E makau auanei na kanaka o Samaria no na keikibipi o Betavena: No ka mea, e auwe auanei kona poe kanaka no ia mea; A e haalulu na kahuna no kona nani, No ka mea, ua nalowale ia.
6 Efraín sufrirá desgracia, e Israel será avergonzado por sus propias decisiones.
A e laweia'ku hoi ia i Asuria i makana no ke alii no ka enemi: A e kau mai ka hilahila ia Eperaima, A e hilahila hoi ka Iseraela no kona manao iho.
7 Samaria y su rey serán arrastrados como una pequeña rama en la superficie del agua.
A o Samaria, ua okiia'ku kona alii, e like me ka hua maluna o ka wai.
8 Los altares de Aven, donde Israel pecó, serán demolidos, y crecerán cardos con espinas sobre sus altares. Entonces clamarán a las montañas y a las colinas: “¡Caigan sobre nosotros!”
A e hoopauia na heiau o Avena, ka hewa o ka Iseraela: E kupu mai auanei ka laau kuku a me ka puakala maluna o ko lakou mau kuahu; A e olelo aku lakou i na mauna, E uhi mai ia makou; A i na puu, E hiolo mai maluna o makou.
9 Desde los días de Guibeá, oh Israel, has estado pecando y no has cambiado. ¿Acaso el pueblo de Guibeá cree que la guerra no los alcanzará?
E ka Iseraela, ua hana hewa oe mai na la o Gibea mai; Ilaila lakou i ku ai: A o ke kaua ana ma Gibea i na keiki hewa, aole anei ia e hiki aku io lakou la?
10 Cuando yo lo elija, castigaré a los malvados. Las naciones se reunirán contra ellos cuando sean castigados por su doble crimen.
Eia ko'u manao, e hahau aku ia lakou; A e akoakoa mai na kanaka e ku e ia lakou, I kuu hoopaa ana ia lakou, no ko lakou mau hewa elua.
11 Efraín es como una novilla adiestrada, a quien le gustaba trillar el grano, pero yo le pondré un yugo en su cuello. Le pondré un arnés a Efraín, y Judá tendrá que surcar del arado; y Jacob debe romper la tierra por si mismo.
A o Eperaima, ua like ia me ka bipi wahine opiopio i laka, a makemake hoi e hehi i ka palaoa: Aka, e hele aku no au maluna o kona a-i maikai: E hooholo au ia Eperaima; A e hana o Iuda me ka oopalau, A na Iakoba e kuikui i puupuu lepo nona.
12 Siembren ustedes mismos lo bueno y cosecharán amor incondicional. Rompan la tierra sin arar. Es hora de ir al Señor hasta que venga y haga llover bondad sobre ustedes.
E lulu oukou no oukou iho, ma ka pono, E ohi oukou ma ka lokomaikai; E waele i ko oukou mahinaai; No ka mea, he manawa keia e imi ia Iehova, A hiki mai ia, a ao aku i ka pono ia oukou.
13 Pero por el contrario han sembrado maldad y han cosechado maldad. Han comido el fruto de las mentiras, porque confiaron en su propia fuerza y en sus muchos guerreros.
Ua mahi oukou ma ka pono ole, a ua ohi oukou i ka hewa; A e ai oukou i ka hua o ka wahahee: No ka mea, ua hilinai oe ma kou aoao iho, A i ka lehulehu o kou poe ikaika.
14 El ruido terrible de la batalla se levantará contra su pueblo, y sus castillos serán destruidos, así como Salmán azotó a Bet-Arbel en tiempos de guerra. Hasta las madres junto a sus hijos fueron estrellados contra el suelo hasta quedar en pedazos.
Nolaila, e kupu mai auanei ka haunaele iwaena o kou poe kanaka, A e hoohioloia kou mau wahi paa a pau loa, E like me Salemana i hoohiolo ai ia Betarebela i ka la o ke kaua; I ulupaia'i ka makuwahine me kana mau keiki.
15 Esto mismo te pasará a ti, Betel, por tu gran maldad. Al amanecer, el rey de Israel será destruido por completo.
Pela oia e hana mai ai ia oukou, ma Betela, no ko oukou hewa nui: I kakahiaka e oki loa ia'ku ke alii o ka Iseraela.