Hebreos 2

1 Por lo tanto deberíamos estar aún más atentos a lo que hemos aprendido para no descarriarnos.

ಅತೋ ವಯಂ ಯದ್ ಭ್ರಮಸ್ರೋತಸಾ ನಾಪನೀಯಾಮಹೇ ತದರ್ಥಮಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಯದ್ಯದ್ ಅಶ್ರಾವಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಮನಾಂಸಿ ನಿಧಾತವ್ಯಾನಿ|

2 Si el mensaje que los ángeles trajeron es fiel, y si cada pecado y acto de desobediencia trae su propia consecuencia,

ಯತೋ ಹೇತೋ ದೂತೈಃ ಕಥಿತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಯದ್ಯಮೋಘಮ್ ಅಭವದ್ ಯದಿ ಚ ತಲ್ಲಙ್ಘನಕಾರಿಣೇ ತಸ್ಯಾಗ್ರಾಹಕಾಯ ಚ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮೈ ಸಮುಚಿತಂ ದಣ್ಡಮ್ ಅದೀಯತ,

3 ¿cómo escaparemos si no atendemos esta gran salvación que el Señor anunció desde el principio, y que después nos confirmó por medio de quienes lo oyeron?

ತರ್ಹ್ಯಸ್ಮಾಭಿಸ್ತಾದೃಶಂ ಮಹಾಪರಿತ್ರಾಣಮ್ ಅವಜ್ಞಾಯ ಕಥಂ ರಕ್ಷಾ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ, ಯತ್ ಪ್ರಥಮತಃ ಪ್ರಭುನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಂ ತತೋಽಸ್ಮಾನ್ ಯಾವತ್ ತಸ್ಯ ಶ್ರೋತೃಭಿಃ ಸ್ಥಿರೀಕೃತಂ,

4 Dios también dio testimonio por medio de señales y milagros, por actos que demuestran su poder, y por medio de los dones del Espíritu Santo, que repartió como quiso.

ಅಪರಂ ಲಕ್ಷಣೈರದ್ಭುತಕರ್ಮ್ಮಭಿ ರ್ವಿವಿಧಶಕ್ತಿಪ್ರಕಾಶೇನ ನಿಜೇಚ್ಛಾತಃ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ವಿಭಾಗೇನ ಚ ಯದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಪ್ರಮಾಣೀಕೃತಮ್ ಅಭೂತ್|

5 No serán los ángeles los encargados del mundo venidero del cual hablamos.

ವಯಂ ತು ಯಸ್ಯ ಭಾವಿರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಃ, ತತ್ ತೇನ್ ದಿವ್ಯದೂತಾನಾಮ್ ಅಧೀನೀಕೃತಮಿತಿ ನಹಿ|

6 Sino que, como se ha dicho: “¿Qué son los seres humanos para que te preocupes por ellos? ¿Quién es el hijo de hombre para que cuides de él?

ಕಿನ್ತು ಕುತ್ರಾಪಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಮಾಣಮ್ ಈದೃಶಂ ದತ್ತವಾನ್, ಯಥಾ, "ಕಿಂ ವಸ್ತು ಮಾನವೋ ಯತ್ ಸ ನಿತ್ಯಂ ಸಂಸ್ಮರ್ಯ್ಯತೇ ತ್ವಯಾ| ಕಿಂ ವಾ ಮಾನವಸನ್ತಾನೋ ಯತ್ ಸ ಆಲೋಚ್ಯತೇ ತ್ವಯಾ|

7 Lo hiciste un poco inferior a los ángeles; lo coronaste con gloria y honra, y lo pusiste por encima de toda tu creación.

ದಿವ್ಯದತಗಣೇಭ್ಯಃ ಸ ಕಿಞ್ಚಿನ್ ನ್ಯೂನಃ ಕೃತಸ್ತ್ವಯಾ| ತೇಜೋಗೌರವರೂಪೇಣ ಕಿರೀಟೇನ ವಿಭೂಷಿತಃ| ಸೃಷ್ಟಂ ಯತ್ ತೇ ಕರಾಭ್ಯಾಂ ಸ ತತ್ಪ್ರಭುತ್ವೇ ನಿಯೋಜಿತಃ|

8 Le diste autoridad sobre todas las cosas”. No quedó nada por fuera cuando Dios le dio autoridad sobre todas las cosas. Sin embargo, vemos que no todo está sujeto a su autoridad todavía.

ಚರಣಾಧಶ್ಚ ತಸ್ಯೈವ ತ್ವಯಾ ಸರ್ವ್ವಂ ವಶೀಕೃತಂ|| " ತೇನ ಸರ್ವ್ವಂ ಯಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಂ ತಸ್ಯಾವಶೀಭೂತಂ ಕಿಮಪಿ ನಾವಶೇಷಿತಂ ಕಿನ್ತ್ವಧುನಾಪಿ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತಾನಿ ನ ಪಶ್ಯಾಮಃ|

9 Pero vemos a Jesús, puesto en un lugar un poco inferior al de los ángeles, coronado de gloria y honra por el sufrimiento de la muerte. Por medio de la gracia de Dios, Jesús experimentó la muerte por todos.

ತಥಾಪಿ ದಿವ್ಯದೂತಗಣೇಭ್ಯೋ ಯಃ ಕಿಞ್ಚಿನ್ ನ್ಯೂನೀಕೃತೋಽಭವತ್ ತಂ ಯೀಶುಂ ಮೃತ್ಯುಭೋಗಹೇತೋಸ್ತೇಜೋಗೌರವರೂಪೇಣ ಕಿರೀಟೇನ ವಿಭೂಷಿತಂ ಪಶ್ಯಾಮಃ, ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಾತ್ ಸ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕೃತೇ ಮೃತ್ಯುಮ್ ಅಸ್ವದತ|

10 Era conveniente que Dios, quien crea y sostiene todas las cosas, preparara por medio del sufrimiento a Aquél que los lleva a la salvación, para llevar a muchos de sus hijos a la gloria.

ಅಪರಞ್ಚ ಯಸ್ಮೈ ಯೇನ ಚ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ವಸ್ತು ಸೃಷ್ಟಂ ವಿದ್ಯತೇ ಬಹುಸನ್ತಾನಾನಾಂ ವಿಭವಾಯಾನಯನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಾಗ್ರಸರಸ್ಯ ದುಃಖಭೋಗೇನ ಸಿದ್ಧೀಕರಣಮಪಿ ತಸ್ಯೋಪಯುಕ್ತಮ್ ಅಭವತ್|

11 Pues tanto el que santifica como los que son santificados pertenecen a la misma familia. Por eso no vacila en llamarlos “hermanos”

ಯತಃ ಪಾವಕಃ ಪೂಯಮಾನಾಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಏಕಸ್ಮಾದೇವೋತ್ಪನ್ನಾ ಭವನ್ತಿ, ಇತಿ ಹೇತೋಃ ಸ ತಾನ್ ಭ್ರಾತೃನ್ ವದಿತುಂ ನ ಲಜ್ಜತೇ|

12 al decir: “Anunciaré tu nombre a mis hermanos; te alabaré entre tu pueblo cuando se reúna”.

ತೇನ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯಥಾ, "ದ್ಯೋತಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತೇ ನಾಮ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಮಧ್ಯತೋ ಮಮ| ಪರನ್ತು ಸಮಿತೇ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕರಿಷ್ಯೇ ತೇ ಪ್ರಶಂಸನಂ|| "

13 Y también dice: “Pondré mi confianza en él”, y “Aquí estoy, junto a los hijos que Dios me ha dado”.

ಪುನರಪಿ, ಯಥಾ, "ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಸ್ಥಾತಾಹಂ| " ಪುನರಪಿ, ಯಥಾ, "ಪಶ್ಯಾಹಮ್ ಅಪತ್ಯಾನಿ ಚ ದತ್ತಾನಿ ಮಹ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರಾತ್| "

14 Y como los hijos tienen en común carne y sangre, él participó de su carne y sangre del mismo modo, para así destruir por medio de la muerte a aquél que tiene el poder de la muerte—el diablo—

ತೇಷಾಮ್ ಅಪತ್ಯಾನಾಂ ರುಧಿರಪಲಲವಿಶಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ಸೋಽಪಿ ತದ್ವತ್ ತದ್ವಿಶಿಷ್ಟೋಽಭೂತ್ ತಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯೋಽಯಂ ಯತ್ ಸ ಮೃತ್ಯುಬಲಾಧಿಕಾರಿಣಂ ಶಯತಾನಂ ಮೃತ್ಯುನಾ ಬಲಹೀನಂ ಕುರ್ಯ್ಯಾತ್

15 y liberar a todos los que habían estado esclavizados toda la vida por miedo a la muerte.

ಯೇ ಚ ಮೃತ್ಯುಭಯಾದ್ ಯಾವಜ್ಜೀವನಂ ದಾಸತ್ವಸ್ಯ ನಿಘ್ನಾ ಆಸನ್ ತಾನ್ ಉದ್ಧಾರಯೇತ್|

16 Sin duda alguna, los ángeles no son su preocupación; él se preocupa por ayudar a los hijos de Abraham.

ಸ ದೂತಾನಾಮ್ ಉಪಕಾರೀ ನ ಭವತಿ ಕಿನ್ತ್ವಿಬ್ರಾಹೀಮೋ ವಂಶಸ್ಯೈವೋಪಕಾರೀ ಭವತೀ|

17 Por ello le fue necesario volverse como sus hermanos en todo, para poder llegar a ser un sumo sacerdote, misericordioso y fiel, en las cosas de Dios, para perdonar los pecados de su pueblo.

ಅತೋ ಹೇತೋಃ ಸ ಯಥಾ ಕೃಪಾವಾನ್ ಪ್ರಜಾನಾಂ ಪಾಪಶೋಧನಾರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರೋದ್ದೇಶ್ಯವಿಷಯೇ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ಸ್ವಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಸದೃಶೀಭವನಂ ತಸ್ಯೋಚಿತಮ್ ಆಸೀತ್|

18 Y como él mismo sufrió la tentación, puede ayudar a los que son tentados.

ಯತಃ ಸ ಸ್ವಯಂ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಗತ್ವಾ ಯಂ ದುಃಖಭೋಗಮ್ ಅವಗತಸ್ತೇನ ಪರೀಕ್ಷಾಕ್ರಾನ್ತಾನ್ ಉಪಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|