< Ezequiel 2 >

1 “Levántate, hijo del hombre, porque quiero hablar contigo”, me dijo.
Nowachona niya, “Wuod dhano, aa malo ichungʼ mondo awuo kodi.”
2 Mientras me hablaba, el Espíritu entró en mí y me hizo levantarme. Le escuché mientras me hablaba.
Ka noyudo owuoyo, Roho mar Nyasaye nobiro kuoma mi ochunga gi tienda, mine awinje kowuoyo koda.
3 “Hijo de hombre”, me dijo, “te envío al pueblo de Israel, una nación desobediente que se ha rebelado contra mí. Ellos y sus antepasados han seguido rebelándose contra mí, hasta hoy.
Nowacho niya; “Wuod dhano, aori ir jo-Israel. Aori ir oganda ma jongʼanyo. Gin kaachiel gi kweregi gisebedo ka gingʼanyona nyaka kawuono.
4 Son cabezas de cerdo; son niños de corazón duro. Te envío a decirles que esto es lo que dice el Señor Dios.
Joma aori irgi gin joma wigi tek ma ok winj wach. Wachnegi kama: ‘Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho.’
5 “Tanto si escuchan como si no, pues son un pueblo rebelde, se darán cuenta de que ha llegado a ellos un profeta.
Kata giyie winji kata gidagi, nikech gin anywola ma jongʼanyo, to gibiro ngʼeyo ni janabi moro osebet e diergi.
6 “Hijo de hombre, no tengas miedo de ellos ni de lo que digan. No tengas miedo aunque estés rodeado de zarzas y espinas, aunque vivas entre escorpiones. No tengas miedo de lo que digan ni te desanimes por la forma en que te miran, aunque sean una familia rebelde.
To in wuod dhano, kik iluorgi, kendo kata wechegi kik iluor. Kik iluor, kata obedo ni pedo gi kuthe oluori koni gi koni, kendo idak kanyachiel gi thomoni; kik iluor gik ma giwacho kendo kata bwok kik gibwogi, kata obedo ni gin anywola mohero ngʼanyo.
7 Sólo diles lo que yo digo, te escuchen o no, porque son rebeldes.
Nyaka iwachnegi wechena, kata giyie winjo kata gidagi, nikech gihero ngʼanyo.
8 “En cuanto a ti, hijo de hombre, presta atención a lo que te digo. No seas rebelde como esos rebeldes. Abre la boca y come lo que te voy a dar”.
To in, wuod dhano winj gima anyisi. Kik ingʼany kaka jogo mohero ngʼanyo; yaw dhogi mondo icham gima amiyi.”
9 Levanté la vista y vi una mano extendida hacia mí que sostenía un pergamino.
Eka ne angʼicho, kendo ne aneno lwedo morie kochoma. Lwedono notingʼo ndiko modol,
10 Lo extendió frente a mí, y allí, escritas tanto en el anverso como en el reverso, había palabras de dolor, luto y tragedia.
mane oyaro e nyima. E bathe koni gi koni ne ondikie weche mag ywagruok gi kuyo kod achiedh-nade.

< Ezequiel 2 >