< Éxodo 17 >

1 Todos los israelitas dejaron el desierto de Sin, yendo de un lugar hacia otro, según las órdenes del Señor. Acamparon en Refidim, pero no había agua para que el pueblo la bebiera.
Nagdaliasat ti sibubukel a bunggoy ti Israel manipud iti let-ang ti Sin, kas panangsurot iti bilin ni Yahweh. Nagkampoda idiay Refidim, ngem awan danum nga inumen dagiti tattao.
2 Algunos de ellos vinieron y se quejaron a Moisés, diciendo: “¡Danos agua para beber!” Moisés respondió, “¿Por qué se quejas conmigo?” Preguntó Moisés. “¿Por qué intentan desafiar al Señor?”
Isu a pinabasol dagiti tattao ni Moises para iti kasasaadda ket kinunada, “Ikkannakami iti danum nga inumenmi. “Kinuna ni Moises, “Apay a makiapakayo kaniak? Apay a susuotenyo ni Yahweh?”
3 Pero el pueblo estaba tan sediento de agua que se quejó a Moisés, diciendo: “¿Por qué tuviste que sacarnos de Egipto? ¿Intentas matarnos a nosotros y a nuestros hijos y ganado de sed?”
Mawaw unay dagiti tattao, ket nagreklamoda maibusor kenni Moises. Kinunada, “Apay nga impanawnakami idiay Egipto? Tapno kadi patayennakami ken dagiti annakmi ken dagiti dingwenmi babaen iti pannakawaw?”
4 Moisés le gritó al Señor: “¿Qué voy a hacer con esta gente? ¡Un poco más de esto y me apedrearán!”
Ket immawag ni Moises kenni Yahweh, “Ania ti rumbeng nga aramidek kadagitoy a tattao? Nakasaganadan a mangbato kaniak.”
5 El Señor le dijo a Moisés: “Ve delante del pueblo y llévate a algunos de los ancianos de Israel contigo. Lleva contigo el bastón que usaste para golpear el Nilo, y sigue adelante.
Kinuna ni Yahweh kenni Moises, “Iyun-unam ti mapan ngem dagiti tattao, ken mangikuyogka iti sumagmamano a panglakayen ti Israel. Itugotmo ti sarukod a pinangbautmo iti karayan ket mapanka.
6 Mira, me pararé a tu lado junto a la roca en Horeb. Cuando golpees la roca, el agua se derramará para que la gente beba”. Así que Moisés hizo esto mientras los ancianos de Israel observaban.
Agtakderakto iti sangoanam sadiay, iti bato idiay Horeb, ket bautemto ti bato. Addanto danum a rummuar manipud iti daytoy nga inumen dagiti tattao.” Ket isu ngarud ti inaramid ni Moises iti imatang dagiti panglakayen ti Israel.
7 Llamó al lugar Masá y Meribá porque los israelitas discutieron allí, y porque desafiaron al Señor, diciendo: “¿Está el Señor con nosotros o no?”
Pinanagananna dayta a lugar a Massa ken Meriba gapu iti panagreklamo dagiti Israelita, ken gapu ta sinuotda ti Apo babaen iti panangibagada nga, “Adda kadi kadatayo ni Yahweh wenno awan?”
8 Entonces vinieron unos amalecitas y atacaron a los israelitas en Refidim.
Kalpasana, adda immay nga armada dagiti Amalekita ket rinautda ti Israel idiay Refidim.
9 Moisés le dijo a Josué: “Escoge algunos hombres y sal a combatir a los amalecitas. Mañana me pararé en la cima de esta colina con el bastón de Dios”.
Isu a kinuna ni Moises kenni Josue, “Mangpilika iti sumagmamano a lallaki ket rummuarkayo. Makirangetkayo kadagiti Amalekita. Inton bigat, agtakderakto iti tapaw ti turod nga iggemko ti sarukod ti Dios.”
10 Josué hizo lo que le dijo Moisés y luchó contra los amalecitas, mientras que Moisés, Aarón y Hur subieron a la cima de la colina.
Isu a nakiranget ni Josue kadagiti Amalekita a kas imbilin ni Moises, kabayatan a da Moises, Aaron, ken Hur ket napan iti tapaw ti turod.
11 Mientras Moisés sostenía el bastón con sus manos, los israelitas eran los que ganaban, pero cuando los bajaba, eran los amalecitas.
Kabayatan a nakangato dagiti ima ni Moises, mangab-abak ti Israel; no bay-anna a nakababa dagiti imana, mangrugi met a mangabak ti Amalek.
12 A sí que cuando las manos de Moisés se volvieron pesadas, los otros tomaron una piedra y la pusieron debajo de él para que se sentara. Aarón y Hur se pararon a cada lado de Moisés y le levantaron las manos. De esta manera sus manos se mantuvieron firmes hasta que el sol se puso.
Idi naktangan dagiti ima ni Moises, nangala da Aaron ken Hur iti bato ket inkabilda iti babaenna tapno pagtugawanna. Iti dayta met laeng a kanito, ingngato da Hur ken Aaron dagiti imana, ni Hur iti maysa nga imana, ken ni Aaron iti bangir nga imana. Isu a nagtalinaed a nakangato dagiti ima ni Moises agingga a limnek ti init.
13 Como resultado, Josué derrotó al ejército amalecita.
Isu a babaen iti kampilan, inabak ni Josue dagiti tattao ti Amalek.
14 El Señor le dijo a Moisés: “Escribe todo esto en un pergamino como recordatorio y léeselo en voz alta a Josué, porque voy a eliminar por completo a los amalecitas para que nadie en la tierra se acuerde de ellos”.
Kinuna ni Yahweh kenni Moises, “Isuratmo daytoy iti maysa a libro ken ibasam daytoy kenni Josue, gapu ta punasekto a naan-anay ti pakalaglagipan ti Amalek iti babaen ti tangatang.”
15 Moisés construyó un altar y lo llamó “el Señor es mi bandera de la victoria”.
Ket nangbangon ni Moises iti altar ken inawaganna daytoy a “Ni Yahweh ti banderak.”
16 “¡Levanten el estandarte de la victoria del Señor!”, declaró Moisés. “¡El Señor seguirá luchando contra los amalecitas por todas las generaciones!”
Inaramidna daytoy gapu ta kinunana, “Inkari ni Yahweh a makigubat isuna iti Amalek iti amin a henerasion.”

< Éxodo 17 >