Hechos 7
1 “¿Son ciertas estas acusaciones?” preguntó el sumo sacerdote.
தத: பரம்’ மஹாயாஜக: ப்ரு’ஷ்டவாந், ஏஷா கதா²ம்’ கிம்’ ஸத்யா?
2 “¡Hermanos y padres, escúchenme!” respondió Esteban. “Dios apareció en su gloria a nuestro padre Abraham, cuando vivía en Mesopotamia, antes de que se mudara a Harán.
தத: ஸ ப்ரத்யவத³த், ஹே பிதரோ ஹே ப்⁴ராதர: ஸர்வ்வே லாகா மநாம்’ஸி நித⁴த்³த்⁴வம்’| அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் ஹாரண்நக³ரே வாஸகரணாத் பூர்வ்வம்’ யதா³ அராம்-நஹரயிமதே³ஸே² ஆஸீத் ததா³ தேஜோமய ஈஸ்²வரோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்வா
3 “Dios le dijo: ‘Deja tu tierra y tu parentela, y vete a la tierra que yo te mostraré’.
தமவத³த் த்வம்’ ஸ்வதே³ஸ²ஜ்ஞாதிமித்ராணி பரித்யஜ்ய யம்’ தே³ஸ²மஹம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி தம்’ தே³ஸ²ம்’ வ்ரஜ|
4 Y Abraham se marchó de esa tierra de los Caldeos y vivió en Harán. Después de la muerte de su padre, Dios lo envió aquí a este país donde ahora viven ustedes.
அத: ஸ கஸ்தீ³யதே³ஸ²ம்’ விஹாய ஹாரண்நக³ரே ந்யவஸத், தத³நந்தரம்’ தஸ்ய பிதரி ம்ரு’தே யத்ர தே³ஸே² யூயம்’ நிவஸத² ஸ ஏநம்’ தே³ஸ²மாக³ச்ச²த்|
5 Dios no le dio a Abraham una herencia aquí, ni siquiera un metro cuadrado. Pero Dios le prometió a Abraham que le daría a él y a sus descendientes la posesión de la tierra, aunque no tenía hijos.
கிந்த்வீஸ்²வரஸ்தஸ்மை கமப்யதி⁴காரம் அர்தா²த்³ ஏகபத³பரிமிதாம்’ பூ⁴மிமபி நாத³தா³த்; ததா³ தஸ்ய கோபி ஸந்தாநோ நாஸீத் ததா²பி ஸந்தாநை: ஸார்த்³த⁴ம் ஏதஸ்ய தே³ஸ²ஸ்யாதி⁴காரீ த்வம்’ ப⁴விஷ்யஸீதி தம்ப்ரத்யங்கீ³க்ரு’தவாந்|
6 También Dios le dijo que sus descendientes vivirían en un país extranjero y que allí serían tomados como esclavos y maltratados durante cuatrocientos años.
ஈஸ்²வர இத்த²ம் அபரமபி கதி²தவாந் தவ ஸந்தாநா: பரதே³ஸே² நிவத்ஸ்யந்தி ததஸ்தத்³தே³ஸீ²யலோகாஸ்²சது: ஸ²தவத்ஸராந் யாவத் தாந் தா³ஸத்வே ஸ்தா²பயித்வா தாந் ப்ரதி குவ்யவஹாரம்’ கரிஷ்யந்தி|
7 Luego Dios dijo: ‘Yo castigaré a la nación que los tome como esclavos. Y al final saldrán de allí y vendrán aquí a adorarme’.
அபரம் ஈஸ்²வர ஏநாம்’ கதா²மபி கதி²தவாந், யே லோகாஸ்தாந் தா³ஸத்வே ஸ்தா²பயிஷ்யந்தி தால்லோகாந் அஹம்’ த³ண்ட³யிஷ்யாமி, தத: பரம்’ தே ப³ஹிர்க³தா: ஸந்தோ மாம் அத்ர ஸ்தா²நே ஸேவிஷ்யந்தே|
8 Dios también le dio a Abraham el pacto de la circuncisión, y por eso, cuando nació Isaac, Abraham lo circuncidó al octavo día. Isaac fue el padre de Jacob, y Jacob el padre de los doce patriarcas.
பஸ்²சாத் ஸ தஸ்மை த்வக்சே²த³ஸ்ய நியமம்’ த³த்தவாந், அத இஸ்ஹாகநாம்நி இப்³ராஹீம ஏகபுத்ரே ஜாதே, அஷ்டமதி³நே தஸ்ய த்வக்சே²த³ம் அகரோத்| தஸ்ய இஸ்ஹாக: புத்ரோ யாகூப்³, ததஸ்தஸ்ய யாகூபோ³(அ)ஸ்மாகம்’ த்³வாத³ஸ² பூர்வ்வபுருஷா அஜாயந்த|
9 “Los patriarcas, quienes estaban celosos de José, lo vendieron como esclavo en Egipto. Pero Dios estaba con él,
தே பூர்வ்வபுருஷா ஈர்ஷ்யயா பரிபூர்ணா மிஸரதே³ஸ²ம்’ ப்ரேஷயிதும்’ யூஷப²ம்’ வ்யக்ரீணந்|
10 y lo rescató de todos sus problemas. Le dio sabiduría y lo ayudó a ganar el favor del Faraón, quien lo puso como gobernador sobre Egipto y sobre la casa real.
கிந்த்வீஸ்²வரஸ்தஸ்ய ஸஹாயோ பூ⁴த்வா ஸர்வ்வஸ்யா து³ர்க³தே ரக்ஷித்வா தஸ்மை பு³த்³தி⁴ம்’ த³த்த்வா மிஸரதே³ஸ²ஸ்ய ராஜ்ஞ: பி²ரௌண: ப்ரியபாத்ரம்’ க்ரு’தவாந் ததோ ராஜா மிஸரதே³ஸ²ஸ்ய ஸ்வீயஸர்வ்வபரிவாரஸ்ய ச ஸா²ஸநபத³ம்’ தஸ்மை த³த்தவாந்|
11 “Entonces hubo una gran hambruna en todo Egipto y Canaán, causando terrible miseria y nuestros padres no tenían alimento.
தஸ்மிந் ஸமயே மிஸர-கிநாநதே³ஸ²யோ ர்து³ர்பி⁴க்ஷஹேதோரதிக்லிஷ்டத்வாத் ந: பூர்வ்வபுருஷா ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யம்’ நாலப⁴ந்த|
12 Cuando Jacob escuchó que había grano en Egipto, envió a nuestros antepasados a hacer una primera visita.
கிந்து மிஸரதே³ஸே² ஸ²ஸ்யாநி ஸந்தி, யாகூப்³ இமாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப்ரத²மம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாந் மிஸரம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
13 Pero durante su segunda visita, José les reveló a sus hermanos quién era, y el Faraón descubrió el origen familiar de José.
ததோ த்³விதீயவாரக³மநே யூஷப்² ஸ்வப்⁴ராத்ரு’பி⁴: பரிசிதோ(அ)ப⁴வத்; யூஷபோ² ப்⁴ராதர: பி²ரௌண் ராஜேந பரிசிதா அப⁴வந்|
14 Entonces José envió a buscar a su padre y a todos sus parientes: Setenta y cinco, en total.
அநந்தரம்’ யூஷப்² ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ரேஷ்ய நிஜபிதரம்’ யாகூப³ம்’ நிஜாந் பஞ்சாதி⁴கஸப்ததிஸம்’க்²யகாந் ஜ்ஞாதிஜநாம்’ஸ்²ச ஸமாஹூதவாந்|
15 Así que Jacob viajó hacia Egipto, y murió allí, como también nuestros antepasados.
தஸ்மாத்³ யாகூப்³ மிஸரதே³ஸ²ம்’ க³த்வா ஸ்வயம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாஸ்²ச தஸ்மிந் ஸ்தா²நே(அ)ம்ரியந்த|
16 Sus cuerpos fueron traídos de regreso a Siquem y fueron puestos en la tumba que Abraham había comprado con plata de los hijos de Jamor, en Siquem.
ததஸ்தே ஸி²கி²மம்’ நீதா யத் ஸ்²மஸா²நம் இப்³ராஹீம் முத்³ராத³த்வா ஸி²கி²ம: பிது ர்ஹமோர: புத்ரேப்⁴ய: க்ரீதவாந் தத்ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயாஞ்சக்ரிரே|
17 “Cuando se acercaba el tiempo para el cumplimiento de la promesa que Dios le había hecho a Abraham, el número de los habitantes de Egipto aumentó.
தத: பரம் ஈஸ்²வர இப்³ராஹீம: ஸந்நிதௌ⁴ ஸ²பத²ம்’ க்ரு’த்வா யாம்’ ப்ரதிஜ்ஞாம்’ க்ரு’தவாந் தஸ்யா: ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லநஸமயே நிகடே ஸதி இஸ்ராயேல்லோகா ஸிமரதே³ஸே² வர்த்³த⁴மாநா ப³ஹுஸம்’க்²யா அப⁴வந்|
18 Y subió un nuevo rey al trono, que no conocía de José.
ஸே²ஷே யூஷப²ம்’ யோ ந பரிசிநோதி தாத்³ரு’ஸ² ஏகோ நரபதிருபஸ்தா²ய
19 Este rey se aprovechó de nuestro pueblo y trató mal a nuestros antepasados, obligándolos a abandonar a sus bebés para que murieran.
அஸ்மாகம்’ ஜ்ஞாதிபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ தூ⁴ர்த்ததாம்’ விதா⁴ய பூர்வ்வபுருஷாந் ப்ரதி குவ்யவஹரணபூர்வ்வகம்’ தேஷாம்’ வம்’ஸ²நாஸ²நாய தேஷாம்’ நவஜாதாந் ஸி²ஸூ²ந் ப³ஹி ர்நிரக்ஷேபயத்|
20 Fue en este tiempo cuando nació Moisés. Era un niño hermoso, y durante tres meses recibió cuidado en la casa de su padre.
ஏதஸ்மிந் ஸமயே மூஸா ஜஜ்ஞே, ஸ து பரமஸுந்த³ரோ(அ)ப⁴வத் ததா² பித்ரு’க்³ரு’ஹே மாஸத்ரயபர்ய்யந்தம்’ பாலிதோ(அ)ப⁴வத்|
21 Cuando llegó el momento de ser abandonado, la hija del Faraón lo rescató y cuidó de él como su propio hijo.
கிந்து தஸ்மிந் ப³ஹிர்நிக்ஷிப்தே ஸதி பி²ரௌணராஜஸ்ய கந்யா தம் உத்தோல்ய நீத்வா த³த்தகபுத்ரம்’ க்ரு’த்வா பாலிதவதீ|
22 “Moisés recibió instrucción en todas las áreas del conocimiento conforme a los Egipcios, y se convirtió en un gran orador y líder.
தஸ்மாத் ஸ மூஸா மிஸரதே³ஸீ²யாயா: ஸர்வ்வவித்³யாயா: பாரத்³ரு’ஷ்வா ஸந் வாக்யே க்ரியாயாஞ்ச ஸ²க்திமாந் அப⁴வத்|
23 Sin embargo, cuando tenía cuarenta años de edad, decidió visitar a sus parientes, los israelitas.
ஸ ஸம்பூர்ணசத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸரவயஸ்கோ பூ⁴த்வா இஸ்ராயேலீயவம்’ஸ²நிஜப்⁴ராத்ரு’ந் ஸாக்ஷாத் கர்தும்’ மதிம்’ சக்ரே|
24 Y vio a uno de ellos que era maltratado, por lo cual intervino para defenderlo. Entonces, tomó venganza en favor del hombre y mató al egipcio.
தேஷாம்’ ஜநமேகம்’ ஹிம்’ஸிதம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஸபக்ஷ: ஸந் ஹிம்’ஸிதஜநம் உபக்ரு’த்ய மிஸரீயஜநம்’ ஜகா⁴ந|
25 Moisés pensaba que sus hermanos, los israelitas, verían que Dios los estaba rescatando a través de él, pero no lo vieron así.
தஸ்ய ஹஸ்தேநேஸ்²வரஸ்தாந் உத்³த⁴ரிஷ்யதி தஸ்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ண இதி ஜ்ஞாஸ்யதி ஸ இத்யநுமாநம்’ சகார, கிந்து தே ந பு³பு³தி⁴ரே|
26 Al día siguiente, cuando llegó, dos israelitas estaban peleando. Entonces trató de hacerlos reconciliar para que dejaran de pelear. ‘¡Señores! ¡Ustedes son hermanos!’ les dijo. ‘¿Por qué se atacan el uno al otro?’
தத்பரே (அ)ஹநி தேஷாம் உப⁴யோ ர்ஜநயோ ர்வாக்கலஹ உபஸ்தி²தே ஸதி மூஸா: ஸமீபம்’ க³த்வா தயோ ர்மேலநம்’ கர்த்தும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ, ஹே மஹாஸ²யௌ யுவாம்’ ப்⁴ராதரௌ பரஸ்பரம் அந்யாயம்’ குத: குருத²: ?
27 “Pero el hombre que había comenzado la pelea empujó a Moisés. ‘¿Quién te puso como guardián de nosotros? ¿Acaso ahora eres nuestro juez?’ le preguntó.
தத: ஸமீபவாஸிநம்’ ப்ரதி யோ ஜநோ(அ)ந்யாயம்’ சகார ஸ தம்’ தூ³ரீக்ரு’த்ய கத²யாமாஸ, அஸ்மாகமுபரி ஸா²ஸ்த்ரு’த்வவிசாரயித்ரு’த்வபத³யோ: கஸ்த்வாம்’ நியுக்தவாந்?
28 ‘¿Vas a matarme como mataste ayer al egipcio?’
ஹ்யோ யதா² மிஸரீயம்’ ஹதவாந் ததா² கிம்’ மாமபி ஹநிஷ்யஸி?
29 Y cuando escuchó esto, Moisés huyó. Entonces se fue a vivir como exiliado en la tierra de Madián, donde tuvo dos hijos.
ததா³ மூஸா ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பலாயநம்’ சக்ரே, ததோ மிதி³யநதே³ஸ²ம்’ க³த்வா ப்ரவாஸீ ஸந் தஸ்தௌ², ததஸ்தத்ர த்³வௌ புத்ரௌ ஜஜ்ஞாதே|
30 “Cuarenta años más tarde, en el desierto del Monte Sinaí, un ángel se le apareció en las llamas de una zarza que ardía.
அநந்தரம்’ சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸரேஷு க³தேஷு ஸீநயபர்வ்வதஸ்ய ப்ராந்தரே ப்ரஜ்வலிதஸ்தம்ப³ஸ்ய வஹ்நிஸி²கா²யாம்’ பரமேஸ்²வரதூ³தஸ்தஸ்மை த³ர்ஸ²நம்’ த³தௌ³|
31 Y cuando Moisés vio esto, se sorprendió, y se aproximó para ver más de cerca. Entonces la voz del Señor le habló:
மூஸாஸ்தஸ்மிந் த³ர்ஸ²நே விஸ்மயம்’ மத்வா விஸே²ஷம்’ ஜ்ஞாதும்’ நிகடம்’ க³ச்ச²தி,
32 ‘Yo soy el Dios de tus padres, el Dios de Abraham, Isaac y Jacob’. Entonces Moisés tembló de temor y no se atrevía a levantar la vista.
ஏதஸ்மிந் ஸமயே, அஹம்’ தவ பூர்வ்வபுருஷாணாம் ஈஸ்²வரோ(அ)ர்தா²த்³ இப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ ஈஸ்²வரஸ்²ச, மூஸாமுத்³தி³ஸ்²ய பரமேஸ்²வரஸ்யைதாத்³ரு’ஸீ² விஹாயஸீயா வாணீ ப³பூ⁴வ, தத: ஸ கம்பாந்வித: ஸந் புந ர்நிரீக்ஷிதும்’ ப்ரக³ல்போ⁴ ந ப³பூ⁴வ|
33 El Señor le dijo: ‘Quita tus sandalias, porque el lugar donde estás es santo.
பரமேஸ்²வரஸ்தம்’ ஜகா³த³, தவ பாத³யோ: பாது³கே மோசய யத்ர திஷ்ட²ஸி ஸா பவித்ரபூ⁴மி: |
34 Yo he visto el sufrimiento de mi pueblo en Egipto, y he oído sus clamores. He descendido para rescatarlos. Ahora ven, porque voy a enviarte a Egipto’.
அஹம்’ மிஸரதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ நிஜலோகாநாம்’ து³ர்த்³த³ஸா²ம்’ நிதாந்தம் அபஸ்²யம்’, தேஷாம்’ காதர்ய்யோக்திஞ்ச ஸ்²ருதவாந் தஸ்மாத் தாந் உத்³த⁴ர்த்தும் அவருஹ்யாக³மம்; இதா³நீம் ஆக³ச்ச² மிஸரதே³ஸ²ம்’ த்வாம்’ ப்ரேஷயாமி|
35 “Este fue el mismo Moisés que el pueblo había rechazado cuando dijeron: ‘¿Quién te puso como gobernante y juez sobre nosotros?’ Dios lo envió para que fuera tanto gobernante como libertador, por medio del ángel que se le apareció en la zarza.
கஸ்த்வாம்’ ஸா²ஸ்த்ரு’த்வவிசாரயித்ரு’த்வபத³யோ ர்நியுக்தவாந், இதி வாக்யமுக்த்வா தை ர்யோ மூஸா அவஜ்ஞாதஸ்தமேவ ஈஸ்²வர: ஸ்தம்ப³மத்⁴யே த³ர்ஸ²நதா³த்ரா தேந தூ³தேந ஸா²ஸ்தாரம்’ முக்திதா³தாரஞ்ச க்ரு’த்வா ப்ரேஷயாமாஸ|
36 Entonces Moisés los sacó después de realizar señales milagrosas en Egipto, en el Mar Rojo, y siguió haciéndolo en el desierto durante cuarenta años.
ஸ ச மிஸரதே³ஸே² ஸூப்²நாம்நி ஸமுத்³ரே ச பஸ்²சாத் சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸராந் யாவத் மஹாப்ராந்தரே நாநாப்ரகாராண்யத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாணி லக்ஷணாநி ச த³ர்ஸ²யித்வா தாந் ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஸமாநிநாய|
37 Este es el mismo Moisés que le prometió a los israelitas: ‘Dios les enviará un profeta como yo proveniente de su propio pueblo’.
ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்ய மத்⁴யே மாத்³ரு’ஸ²ம் ஏகம்’ ப⁴விஷ்யத்³வக்தாரம் உத்பாத³யிஷ்யதி தஸ்ய கதா²யாம்’ யூயம்’ மநோ நிதா⁴ஸ்யத², யோ ஜந இஸ்ராயேல: ஸந்தாநேப்⁴ய ஏநாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ ஸ ஏஷ மூஸா: |
38 Y Moisés estaba con el pueblo de Dios reunido cuando el ángel le habló en el Monte Sinaí, y ahí junto con nuestros antepasados recibió la palabra viva de Dios para que nos la diera a nosotros.
மஹாப்ராந்தரஸ்த²மண்ட³லீமத்⁴யே(அ)பி ஸ ஏவ ஸீநயபர்வ்வதோபரி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸம்’லாபிநோ தூ³தஸ்ய சாஸ்மத்பித்ரு’க³ணஸ்ய மத்⁴யஸ்த²: ஸந் அஸ்மப்⁴யம்’ தா³தவ்யநி ஜீவநதா³யகாநி வாக்யாநி லேபே⁴|
39 Él fue al que nuestros padres no escucharon. Ellos lo rechazaron y decidieron regresar a Egipto.
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாஸ்தம் அமாந்யம்’ கத்வா ஸ்வேப்⁴யோ தூ³ரீக்ரு’த்ய மிஸரதே³ஸ²ம்’ பராவ்ரு’த்ய க³ந்தும்’ மநோபி⁴ரபி⁴லஷ்ய ஹாரோணம்’ ஜக³து³: ,
40 Y le dijeron a Aarón: ‘Elabora dioses para que nos guíen, porque no sabemos qué ha ocurrido con Moisés, el que nos sacó de la tierra de Egipto’.
அஸ்மாகம் அக்³ரே(அ)க்³ரே க³ந்தும் அஸ்மத³ர்த²ம்’ தே³வக³ணம்’ நிர்ம்மாஹி யதோ யோ மூஸா அஸ்மாந் மிஸரதே³ஸா²த்³ ப³ஹி: க்ரு’த்வாநீதவாந் தஸ்ய கிம்’ ஜாதம்’ தத³ஸ்மாபி⁴ ர்ந ஜ்ஞாயதே|
41 Entonces elaboraron un ídolo en forma de becerro, le presentaban sacrificios, y celebraban lo que ellos mismos habían hecho.
தஸ்மிந் ஸமயே தே கோ³வத்ஸாக்ரு’திம்’ ப்ரதிமாம்’ நிர்ம்மாய தாமுத்³தி³ஸ்²ய நைவேத்³யமுத்ம்ரு’ஜ்ய ஸ்வஹஸ்தக்ரு’தவஸ்துநா ஆநந்தி³தவந்த: |
42 “Así que Dios desistió de ellos. Y los dejó adorar las estrellas del cielo. Esto es lo que escribieron los profetas: ‘¿Acaso ustedes los israelitas me dieron ofrendas o hicieron sacrificios para mi durante los cuarenta años en el desierto?
தஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரஸ்தேஷாம்’ ப்ரதி விமுக²: ஸந் ஆகாஸ²ஸ்த²ம்’ ஜ்யோதிர்க³ணம்’ பூஜயிதும்’ தேப்⁴யோ(அ)நுமதிம்’ த³தௌ³, யாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிகி²தமாஸ்தே, யதா², இஸ்ராயேலீயவம்’ஸா² ரே சத்வாரிம்’ஸ²த்ஸமாந் புரா| மஹதி ப்ராந்தரே ஸம்’ஸ்தா² யூயந்து யாநி ச| ப³லிஹோமாதி³கர்ம்மாணி க்ரு’தவந்தஸ்து தாநி கிம்’| மாம்’ ஸமுத்³தி³ஸ்²ய யுஷ்மாபி⁴: ப்ரக்ரு’தாநீதி நைவ ச|
43 No, ustedes se llevaron el tabernáculo del dios Moloc y la imagen de la estrella del dios Refán, imágenes que ustedes hicieron para adorarlas. Por lo tanto yo los enviaré a exilio hasta más allá de Babilonia’.
கிந்து வோ மோலகாக்²யஸ்ய தே³வஸ்ய தூ³ஷ்யமேவ ச| யுஷ்மாகம்’ ரிம்ப²நாக்²யாயா தே³வதாயாஸ்²ச தாரகா| ஏதயோருப⁴யோ ர்மூர்தீ யுஷ்மாபி⁴: பரிபூஜிதே| அதோ யுஷ்மாம்’ஸ்து பா³பே³ல: பாரம்’ நேஷ்யாமி நிஸ்²சிதம்’|
44 “Nuestros antepasados tenían el Tabernáculo del testimonio en el desierto. Dios le había dicho a Moisés cómo tenía que hacerlo, siguiendo el modelo que había visto.
அபரஞ்ச யந்நித³ர்ஸ²நம் அபஸ்²யஸ்தத³நுஸாரேண தூ³ஷ்யம்’ நிர்ம்மாஹி யஸ்மிந் ஈஸ்²வரோ மூஸாம் ஏதத்³வாக்யம்’ ப³பா⁴ஷே தத் தஸ்ய நிரூபிதம்’ ஸாக்ஷ்யஸ்வரூபம்’ தூ³ஷ்யம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷை: ஸஹ ப்ராந்தரே தஸ்தௌ²|
45 Más tarde, nuestros antepasados lo llevaron junto con Josué para asentarse en la tierra tomada de las naciones que el Señor expulsó delante de ellos. Y permaneció ahí hasta el tiempo de David.
பஸ்²சாத் யிஹோஸூ²யேந ஸஹிதைஸ்தேஷாம்’ வம்’ஸ²ஜாதைரஸ்மத்பூர்வ்வபுருஷை: ஸ்வேஷாம்’ ஸம்முகா²த்³ ஈஸ்²வரேண தூ³ரீக்ரு’தாநாம் அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ தே³ஸா²தி⁴க்ரு’திகாலே ஸமாநீதம்’ தத்³ தூ³ஷ்யம்’ தா³யூதோ³தி⁴காரம்’ யாவத் தத்ர ஸ்தா²ந ஆஸீத்|
46 David halló el favor de Dios y pidió hacer una morada permanente para el Dios de Jacob.
ஸ தா³யூத்³ பரமேஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்ய யாகூப்³ ஈஸ்²வரார்த²ம் ஏகம்’ தூ³ஷ்யம்’ நிர்ம்மாதும்’ வவாஞ்ச²;
47 Pero fue Salomón el que construyó un Templo para él.
கிந்து ஸுலேமாந் தத³ர்த²ம்’ மந்தி³ரம் ஏகம்’ நிர்ம்மிதவாந்|
48 Por supuesto que el Todopoderoso no vive en los Templos que jnosotros hacemos. Como dijo el profeta:
ததா²பி ய: ஸர்வ்வோபரிஸ்த²: ஸ கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ ஹஸ்தக்ரு’தே மந்தி³ரே நிவஸதீதி நஹி, ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ கதா²மேதாம்’ கத²யதி, யதா²,
49 ‘El cielo es mi trono, y la tierra es el lugar donde pongo mis pies. ¿Qué tipo de morada pueden ustedes construir para mí?’ pregunta el Señor. ‘¿Qué cama podrían hacerme ustedes para descansar?
பரேஸோ² வத³தி ஸ்வர்கோ³ ராஜஸிம்’ஹாஸநம்’ மம| மதீ³யம்’ பாத³பீட²ஞ்ச ப்ரு’தி²வீ ப⁴வதி த்⁴ருவம்’| தர்ஹி யூயம்’ க்ரு’தே மே கிம்’ ப்ரநிர்ம்மாஸ்யத² மந்தி³ரம்’| விஸ்²ராமாய மதீ³யம்’ வா ஸ்தா²நம்’ கிம்’ வித்³யதே த்விஹ|
50 ¿Acaso no lo hice yo todo?’
ஸர்வ்வாண்யேதாநி வஸ்தூநி கிம்’ மே ஹஸ்தக்ரு’தாநி ந||
51 “¡Pueblo arrogante y terco! ¡Nunca escuchan! ¡Ustedes siempre pelean contra el Espíritu Santo! ¡Actúan como lo hacían sus padres!
ஹே அநாஜ்ஞாக்³ராஹகா அந்த: கரணே ஸ்²ரவணே சாபவித்ரலோகா: யூயம் அநவரதம்’ பவித்ரஸ்யாத்மந: ப்ராதிகூல்யம் ஆசரத², யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா யாத்³ரு’ஸா² யூயமபி தாத்³ரு’ஸா²: |
52 ¿Hubo acaso algún profeta que sus padres no persiguieran? Mataron a todos los que profetizaban sobre la venida de Aquél que es verdaderamente bueno y recto. Él es Aquél a quien ustedes traicionaron y asesinaron.
யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா: கம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’ நாதாட³யந்? யே தஸ்ய தா⁴ர்ம்மிகஸ்ய ஜநஸ்யாக³மநகதா²ம்’ கதி²தவந்தஸ்தாந் அக்⁴நந் யூயம் அதூ⁴நா விஸ்²வாஸகா⁴திநோ பூ⁴த்வா தம்’ தா⁴ர்ம்மிகம்’ ஜநம் அஹத|
53 Ustedes, los que recibieron la ley por medio de los ángeles, pero se negaron a guardarla”.
யூயம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தக³ணேந வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ராப்யாபி தாம்’ நாசரத²|
54 Cuando oyeron esto, los miembros del concilio se enfurecieron, y le hacían gruñidos, crujiendo sus dientes.
இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே மந: ஸு பி³த்³தா⁴: ஸந்தஸ்தம்’ ப்ரதி த³ந்தக⁴ர்ஷணம் அகுர்வ்வந்|
55 Pero Esteban, lleno del Espíritu Santo, elevó su mirada al cielo y vio la gloria de Dios, y a Jesús a la diestra de Dios.
கிந்து ஸ்திபா²ந: பவித்ரேணாத்மநா பூர்ணோ பூ⁴த்வா க³க³ணம்’ ப்ரதி ஸ்தி²ரத்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வா ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே த³ண்டா³யமாநம்’ யீஸு²ஞ்ச விலோக்ய கதி²தவாந்;
56 “Miren”, dijo él, “Veo el cielo abierto, y al Hijo del Hombre a la diestra de Dios”.
பஸ்²ய, மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம் ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே ஸ்தி²தம்’ மாநவஸுதஞ்ச பஸ்²யாமி|
57 Pero ellos taparon sus oídos con sus manos y gritaban tan fuerte como podían. Todos se apresuraron juntos hacia él,
ததா³ தே ப்ரோச்சை: ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா கர்ணேஷ்வங்கு³லீ ர்நிதா⁴ய ஏகசித்தீபூ⁴ய தம் ஆக்ரமந்|
58 lo llevaron a rastras fuera de la ciudad, y comenzaron a apedrearlo. Sus acusadores pusieron sus abrigos junto a un joven llamado Saulo.
பஸ்²சாத் தம்’ நக³ராத்³ ப³ஹி: க்ரு’த்வா ப்ரஸ்தரைராக்⁴நந் ஸாக்ஷிணோ லாகா: ஸௌ²லநாம்நோ யூநஸ்²சரணஸந்நிதௌ⁴ நிஜவஸ்த்ராணி ஸ்தா²பிதவந்த: |
59 Y mientras lo seguían apedreando, Esteban oró: “Señor Jesús, recibe mi espíritu”.
அநந்தரம்’ ஹே ப்ரபோ⁴ யீஸே² மதீ³யமாத்மாநம்’ க்³ரு’ஹாண ஸ்திபா²நஸ்யேதி ப்ரார்த²நவாக்யவத³நஸமயே தே தம்’ ப்ரஸ்தரைராக்⁴நந்|
60 Entonces se arrodilló, clamando: “¡Señor, por favor no les tengas en cuenta este pecado!” Y después de decir esto, murió.
தஸ்மாத் ஸ ஜாநுநீ பாதயித்வா ப்ரோச்சை: ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா, ஹே ப்ரபே⁴ பாபமேதத்³ ஏதேஷு மா ஸ்தா²பய, இத்யுக்த்வா மஹாநித்³ராம்’ ப்ராப்நோத்|
