Hechos 16

1 Entonces Pablo fue primero a Derbe, y luego a Listra, donde conoció a un creyente llamado Timoteo. Este era el hijo de una madre cristiana judía, y su padre era griego.

បៅលោ ទព៌្ពីលុស្ត្រានគរយោរុបស្ថិតោភវត៑ តត្រ តីមថិយនាមា ឝិឞ្យ ឯក អាសីត៑; ស វិឝ្វាសិន្យា យិហូទីយាយា យោឞិតោ គព៌្ភជាតះ កិន្តុ តស្យ បិតាន្យទេឝីយលោកះ។

2 Y los hermanos en Listra e Iconio hablaron bien de él.

ស ជនោ លុស្ត្រា-ឥកនិយនគរស្ថានាំ ភ្រាត្ឫណាំ សមីបេបិ សុខ្យាតិមាន៑ អាសីត៑។

3 Pablo quería que Timoteo viajara con él, así que lo circuncidó porque todos los judíos de la región sabían que el padre de Timoteo era griego.

បៅលស្តំ ស្វសង្គិនំ កត៌្តុំ មតិំ ក្ឫត្វា តំ គ្ឫហីត្វា តទ្ទេឝនិវាសិនាំ យិហូទីយានាម៑ អនុរោធាត៑ តស្យ ត្វក្ឆេទំ ក្ឫតវាន៑ យតស្តស្យ បិតា ភិន្នទេឝីយលោក ឥតិ សវ៌្វៃរជ្ញាយត។

4 Y mientras pasaban por las diferentes ciudades, enseñaban los requisitos que los apóstoles y ancianos en Jerusalén habían dicho que debían observarse.

តតះ បរំ តេ នគរេ នគរេ ភ្រមិត្វា យិរូឝាលមស្ថៃះ ប្រេរិតៃ រ្លោកប្រាចីនៃឝ្ច និរូបិតំ យទ៑ វ្យវស្ថាបត្រំ តទនុសារេណាចរិតុំ លោកេភ្យស្តទ៑ ទត្តវន្តះ។

5 Las iglesias fueron fortalecidas en su fe en el Señor, y cada día aumentaban los miembros.

តេនៃវ សវ៌្វេ ធម៌្មសមាជាះ ខ្រីឞ្ដធម៌្មេ សុស្ថិរាះ សន្តះ ប្រតិទិនំ វទ៌្ធិតា អភវន៑។

6 Viajaron también por los distritos de Frigia y Galacia, pues el Espíritu Santo los advirtió de ir a la provincia de Asia para predicar la palabra.

តេឞុ ផ្រុគិយាគាលាតិយាទេឝមធ្យេន គតេឞុ សត្សុ បវិត្រ អាត្មា តាន៑ អាឝិយាទេឝេ កថាំ ប្រកាឝយិតុំ ប្រតិឞិទ្ធវាន៑។

7 Cuando llegaron a la frontera de Misia trataron de entrar a Bitinia, pero el Espíritu de Jesús no los dejó entrar.

តថា មុសិយាទេឝ ឧបស្ថាយ ពិថុនិយាំ គន្តុំ តៃរុទ្យោគេ ក្ឫតេ អាត្មា តាន៑ នាន្វមន្យត។

8 Así que pasaron por Misia y descendieron a Troas.

តស្មាត៑ តេ មុសិយាទេឝំ បរិត្យជ្យ ត្រោយានគរំ គត្វា សមុបស្ថិតាះ។

9 Allí Pablo vio en visión durante la noche a un hombre de Macedonia en pie, rogándole: “¡Por favor, ven a Macedonia a ayudarnos!”

រាត្រៅ បៅលះ ស្វប្នេ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឯកោ មាកិទនិយលោកស្តិឞ្ឋន៑ វិនយំ ក្ឫត្វា តស្មៃ កថយតិ, មាកិទនិយាទេឝម៑ អាគត្យាស្មាន៑ ឧបកុវ៌្វិតិ។

10 Y después que Pablo tuvo esta visión, hicimos arreglos de inmediato para ir a Macedonia, pues concluimos que Dios nos había llamado para predicar la buena noticia con ellos.

តស្យេត្ថំ ស្វប្នទឝ៌នាត៑ ប្រភុស្តទ្ទេឝីយលោកាន៑ ប្រតិ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អស្មាន៑ អាហូយតីតិ និឝ្ចិតំ ពុទ្ធ្វា វយំ តូណ៌ំ មាកិទនិយាទេឝំ គន្តុម៑ ឧទ្យោគម៑ អកុម៌្ម។

11 Entonces partimos navegando desde Troas directo hasta Samotracia. Al día siguiente continuamos hasta Neápolis,

តតះ បរំ វយំ ត្រោយានគរាទ៑ ប្រស្ថាយ ឫជុមាគ៌េណ សាមថ្រាកិយោបទ្វីបេន គត្វា បរេៜហនិ និយាបលិនគរ ឧបស្ថិតាះ។

12 y de allí hasta Filipos, que es la ciudad más importante de Macedonia, y también una colonia romana. Y nos quedamos en esta ciudad durante varios días.

តស្មាទ៑ គត្វា មាកិទនិយាន្តវ៌្វត៌្តិ រោមីយវសតិស្ថានំ យត៑ ផិលិបីនាមប្រធាននគរំ តត្រោបស្ថាយ កតិបយទិនានិ តត្រ ស្ថិតវន្តះ។

13 El sábado salimos por las puertas de la ciudad hacia las orillas del río, donde pensábamos que la gente iría a orar. Entonces nos sentamos y hablamos con las mujeres que se habían reunido allí.

វិឝ្រាមវារេ នគរាទ៑ ពហិ រ្គត្វា នទីតដេ យត្រ ប្រាត៌្ហនាចារ អាសីត៑ តត្រោបវិឝ្យ សមាគតា នារីះ ប្រតិ កថាំ ប្រាចារយាម។

14 Una de ellas se llamaba Lidia, era de la ciudad de Tiatira y vendía paños de púrpura. Era una adoradora de Dios, y nos escuchó. Entonces el Señor abrió su mente a lo que Pablo le decía, y ella aceptó lo que él le dijo.

តតះ ថុយាតីរានគរីយា ធូឞរាម្ពរវិក្រាយិណី លុទិយានាមិកា យា ឦឝ្វរសេវិកា យោឞិត៑ ឝ្រោត្រីណាំ មធ្យ អាសីត៑ តយា បៅលោក្តវាក្យានិ យទ៑ គ្ឫហ្យន្តេ តទត៌្ហំ ប្រភុស្តស្យា មនោទ្វារំ មុក្តវាន៑។

15 Después que ella y toda su casa se bautizaron, nos rogó: “Si ustedes realmente creen que estoy comprometida con el Señor, vengan y quédense en mi casa”. Y siguió insistiendo hasta que aceptamos.

អតះ សា យោឞិត៑ សបរិវារា មជ្ជិតា សតី វិនយំ ក្ឫត្វា កថិតវតី, យុឞ្មាកំ វិចារាទ៑ យទិ ប្រភៅ វិឝ្វាសិនី ជាតាហំ តហ៌ិ មម គ្ឫហម៑ អាគត្យ តិឞ្ឋត។ ឥត្ថំ សា យត្នេនាស្មាន៑ អស្ថាបយត៑។

16 Un día, cuando descendíamos al lugar de la oración, conocimos a una joven esclava que estaba poseída por un espíritu maligno. Ella ganaba para sus amos mucho dinero a través de la adivinación.

យស្យា គណនយា តទធិបតីនាំ ពហុធនោបាជ៌នំ ជាតំ តាទ្ឫឝី គណកភូតគ្រស្តា កាចន ទាសី ប្រាត៌្ហនាស្ថានគមនកាល អាគត្យាស្មាន៑ សាក្ឞាត៑ ក្ឫតវតី។

17 Esta chica siguió a Pablo y al resto de nosotros por todos los lugares, gritando: “Estos hombres son siervos del Dios Todopoderoso. ¡Ellos dicen cómo se puede ser salvo!”

សាស្មាកំ បៅលស្យ ច បឝ្ចាទ៑ ឯត្យ ប្រោច្ចៃះ កថាមិមាំ កថិតវតី, មនុឞ្យា ឯតេ សវ៌្វោបរិស្ថស្យេឝ្វរស្យ សេវកាះ សន្តោៜស្មាន៑ ប្រតិ បរិត្រាណស្យ មាគ៌ំ ប្រកាឝយន្តិ។

18 Y siguió haciendo esto por varios días. Pero esto molestó a Pablo, así que se dio vuelta y le dijo al espíritu: “¡En el nombre de Jesucristo te ordeno que salgas de ella!” Y el espíritu salió de ella inmediatamente.

សា កន្យា ពហុទិនានិ តាទ្ឫឝម៑ អករោត៑ តស្មាត៑ បៅលោ ទុះខិតះ សន៑ មុខំ បរាវត៌្យ តំ ភូតមវទទ៑, អហំ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាម្នា ត្វាមាជ្ញាបយាមិ ត្វមស្យា ពហិគ៌ច្ឆ; តេនៃវ តត្ក្ឞណាត៑ ស ភូតស្តស្យា ពហិគ៌តះ។

19 Pero cuando sus amos vieron que la joven había perdido sus medios para ganar dinero, agarraron a Pablo y a Silas y los llevaron a rastras ante las autoridades que estaban en la plaza del mercado.

តតះ ស្វេឞាំ លាភស្យ ប្រត្យាឝា វិផលា ជាតេតិ វិលោក្យ តស្យាះ ប្រភវះ បៅលំ សីលញ្ច ធ្ឫត្វាក្ឫឞ្យ វិចារស្ថានេៜធិបតីនាំ សមីបម៑ អានយន៑។

20 Y los llevaron ante los magistrados, acusándolos: “Estos hombres judíos están causando grandes disturbios en nuestra ciudad”, decían.

តតះ ឝាសកានាំ និកដំ នីត្វា រោមិលោកា វយម៑ អស្មាកំ យទ៑ វ្យវហរណំ គ្រហីតុម៑ អាចរិតុញ្ច និឞិទ្ធំ,

21 “Están enseñando ideas que son ilegales para nosotros como romanos, y que no aceptamos ni practicamos”.

ឥមេ យិហូទីយលោកាះ សន្តោបិ តទេវ ឝិក្ឞយិត្វា នគរេៜស្មាកម៑ អតីវ កលហំ កុវ៌្វន្តិ,

22 Entonces la multitud se reunió para atacarlos. Los magistrados rasgaron la ropa de Pablo y Silas, y ordenaron que fueran golpeados con varas.

ឥតិ កថិតេ សតិ លោកនិវហស្តយោះ ប្រាតិកូល្យេនោទតិឞ្ឋត៑ តថា ឝាសកាស្តយោ រ្វស្ត្រាណិ ឆិត្វា វេត្រាឃាតំ កត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយន៑។

23 Y después de darles una golpiza severa, los metieron en la prisión, ordenándole al carcelero que los mantuviera bajo llave.

អបរំ តេ តៅ ពហុ ប្រហាយ៌្យ ត្វមេតៅ ការាំ នីត្វា សាវធានំ រក្ឞយេតិ ការារក្ឞកម៑ អាទិឝន៑។

24 El carcelero siguió las órdenes. Y metió a Pablo y a Silas en la celda interna y encadenó sus pies en el cepo.

ឥត្ថម៑ អាជ្ញាំ ប្រាប្យ ស តាវភ្យន្តរស្ថការាំ នីត្វា បាទេឞុ បាទបាឝីភិ រ្ពទ្ធ្វា ស្ថាបិតាវាន៑។

25 Cerca de la media noche Pablo y Silas estaban orando y cantando alabanzas a Dios, y los demás prisioneros los escuchaban.

អថ និឝីថសមយេ បៅលសីលាវីឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រាថនាំ គានញ្ច ក្ឫតវន្តៅ, ការាស្ថិតា លោកាឝ្ច តទឝ្ឫណ្វន្

26 De repente un terrible terremoto sacudió los cimientos de la cárcel. De inmediato todas las puertas se abrieron y las cadenas de todos se cayeron.

តទាកស្មាត៑ មហាន៑ ភូមិកម្បោៜភវត៑ តេន ភិត្តិមូលេន សហ ការា កម្បិតាភូត៑ តត្ក្ឞណាត៑ សវ៌្វាណិ ទ្វារាណិ មុក្តានិ ជាតានិ សវ៌្វេឞាំ ពន្ធនានិ ច មុក្តានិ។

27 Entonces el carcelero despertó y vio que las puertas de la cárcel estaban abiertas. Y entonces sacó su espada, y estaba a punto de matarse, pensando que los prisioneros habían escapado.

អតឯវ ការារក្ឞកោ និទ្រាតោ ជាគរិត្វា ការាយា ទ្វារាណិ មុក្តានិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពន្ទិលោកាះ បលាយិតា ឥត្យនុមាយ កោឞាត៑ ខង្គំ ពហិះ ក្ឫត្វាត្មឃាតំ កត៌្តុម៑ ឧទ្យតះ។

28 Pero Pablo gritó: “¡No te hagas daño, todavía estamos aquí!”

កិន្តុ បៅលះ ប្រោច្ចៃស្តមាហូយ កថិតវាន៑ បឝ្យ វយំ សវ៌្វេៜត្រាស្មហេ, ត្វំ និជប្រាណហិំសាំ មាកាឞ៌ីះ។

29 Entonces el carcelero pidió que le trajeran lámparas y se apresuró. Temblando de miedo cayó a los pies de Pablo y Silas.

តទា ប្រទីបម៑ អានេតុម៑ ឧក្ត្វា ស កម្បមានះ សន៑ ឧល្លម្ប្យាភ្យន្តរម៑ អាគត្យ បៅលសីលយោះ បាទេឞុ បតិតវាន៑។

30 Luego los acompañó hasta la puerta y les preguntó: “Señores, ¿qué necesito hacer para ser salvo?”

បឝ្ចាត៑ ស តៅ ពហិរានីយ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ មហេច្ឆៅ បរិត្រាណំ ប្រាប្តុំ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ?

31 “Cree en el Señor Jesús y serás salvo, tú y toda tu casa”, respondieron.

បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។

32 Luego predicaron la palabra del Señor con él y con todos los que vivían en su casa.

តស្មៃ តស្យ គ្ឫហស្ថិតសវ៌្វលោកេភ្យឝ្ច ប្រភោះ កថាំ កថិតវន្តៅ។

33 Y aunque era tarde en la noche, lavó sus heridas y fue bautizado allí mismo, junto a su familia.

តថា រាត្រេស្តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ ស តៅ គ្ឫហីត្វា តយោះ ប្រហារាណាំ ក្ឞតានិ ប្រក្ឞាលិតវាន៑ តតះ ស ស្វយំ តស្យ សវ៌្វេ បរិជនាឝ្ច មជ្ជិតា អភវន៑។

34 Y los llevó a su casa y mandó a preparar comida para ellos. Y el carcelero y toda su familia estaban felices porque creían en Dios.

បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។

35 Siendo temprano, al día siguiente, el magistrado envió oficiales donde el carcelero, diciéndole: “Libera a esos hombres”.

ទិន ឧបស្ថិតេ តៅ លោកៅ មោចយេតិ កថាំ កថយិតុំ ឝាសកាះ បទាតិគណំ ប្រេឞិតវន្តះ។

36 Entonces el carcelero le dijo a Pablo: “Los magistrados han enviado orden para dejarte libre. Así que puedes irte, y ve en paz”.

តតះ ការារក្ឞកះ បៅលាយ តាំ វាត៌្តាំ កថិតវាន៑ យុវាំ ត្យាជយិតុំ ឝាសកា លោកាន ប្រេឞិតវន្ត ឥទានីំ យុវាំ ពហិ រ្ភូត្វា កុឝលេន ប្រតិឞ្ឋេតាំ។

37 Pero Pablo les dijo: “¡Ellos nos golpearon públicamente sin un juicio, y nosotros somos ciudadanos romanos! Luego nos echaron a la cárcel. ¿Ahora quieren dejarnos ir discretamente? ¡No, ellos deben venir personalmente y liberarnos!”

កិន្តុ បៅលស្តាន៑ អវទត៑ រោមិលោកយោរាវយោះ កមបិ ទោឞម៑ ន និឝ្ចិត្យ សវ៌្វេឞាំ សមក្ឞម៑ អាវាំ កឝយា តាឌយិត្វា ការាយាំ ពទ្ធវន្ត ឥទានីំ កិមាវាំ គុប្តំ វិស្ត្រក្ឞ្យន្តិ? តន្ន ភវិឞ្យតិ, ស្វយមាគត្យាវាំ ពហិះ ក្ឫត្វា នយន្តុ។

38 Entonces los oficiales regresaron e informaron esto a los magistrados. Cuando oyeron que Pablo y Silas eran ciudadanos romanos, se preocuparon mucho,

តទា បទាតិភិះ ឝាសកេភ្យ ឯតទ្វាត៌្តាយាំ កថិតាយាំ តៅ រោមិលោកាវិតិ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ ភីតាះ

39 y fueron a disculparse con ellos. Y los acompañaron afuera y les rogaron que se fueran de la ciudad.

សន្តស្តយោះ សន្និធិមាគត្យ វិនយម៑ អកុវ៌្វន៑ អបរំ ពហិះ ក្ឫត្វា នគរាត៑ ប្រស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។

40 Entonces Pablo y Silas salieron de la cárcel y se fueron a la casa de Lidia. Allí se encontraron con los creyentes, los animaron y siguieron su camino.

តតស្តៅ ការាយា និគ៌ត្យ លុទិយាយា គ្ឫហំ គតវន្តៅ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យ តាន៑ សាន្ត្វយិត្វា តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថិតៅ។