Hechos 10
1 En Cesarea vivía un hombre llamado Cornelio, quien era un centurión romano del ejército italiano.
కైసరియానగర ఇతాలియాఖ్యసైన్యాన్తర్గతః కర్ణీలియనామా సేనాపతిరాసీత్
2 Este era un hombre devoto que, junto con todos los que vivían en su casa, tenían reverencia por Dios. Este hombre daba a los pobres con generosidad, y oraba a Dios con regularidad.
స సపరివారో భక్త ఈశ్వరపరాయణశ్చాసీత్; లోకేభ్యో బహూని దానాదీని దత్వా నిరన్తరమ్ ఈశ్వరే ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
3 Un día, cerca de las 3 p.m. Cornelio tuvo una visión en la que vio claramente a un ángel de Dios que venía hacia él y lo llamaba, diciendo: “¡Cornelio!”
ఏకదా తృతీయప్రహరవేలాయాం స దృష్టవాన్ ఈశ్వరస్యైకో దూతః సప్రకాశం తత్సమీపమ్ ఆగత్య కథితవాన్, హే కర్ణీలియ|
4 Entonces Cornelio, asustado, lo miró y preguntó: “¿Qué quieres, Señor?” “Dios ha escuchado tus oraciones, y ha reconocido tu generosidad para con los pobres”, le dijo el ángel a Cornelio.
కిన్తు స తం దృష్ట్వా భీతోఽకథయత్, హే ప్రభో కిం? తదా తమవదత్ తవ ప్రార్థనా దానాది చ సాక్షిస్వరూపం భూత్వేశ్వరస్య గోచరమభవత్|
5 “Ahora envía hombres a Jope, y trae a Simón, también llamado Pedro,
ఇదానీం యాఫోనగరం ప్రతి లోకాన్ ప్రేష్య సముద్రతీరే శిమోన్నామ్నశ్చర్మ్మకారస్య గృహే ప్రవాసకారీ పితరనామ్నా విఖ్యాతో యః శిమోన్ తమ్ ఆహ్వాయయ;
6 el cual se está hospedando en la casa de Simón el curtidor, cuya casa está junto al mar”.
తస్మాత్ త్వయా యద్యత్ కర్త్తవ్యం తత్తత్ స వదిష్యతి|
7 Y cuando el ángel se fue, Cornelio llamó a dos de sus siervos y a un soldado de su guardia personal, quien era un hombre devoto.
ఇత్యుపదిశ్య దూతే ప్రస్థితే సతి కర్ణీలియః స్వగృహస్థానాం దాసానాం ద్వౌ జనౌ నిత్యం స్వసఙ్గినాం సైన్యానామ్ ఏకాం భక్తసేనాఞ్చాహూయ
8 Después de haberles explicado todo lo que había sucedido, los envió a Jope.
సకలమేతం వృత్తాన్తం విజ్ఞాప్య యాఫోనగరం తాన్ ప్రాహిణోత్|
9 Al día siguiente, mientras ellos iban de camino y se aproximaban a la ciudad, Pedro subió a la azotea para orar. Era cerca del mediodía,
పరస్మిన్ దినే తే యాత్రాం కృత్వా యదా నగరస్య సమీప ఉపాతిష్ఠన్, తదా పితరో ద్వితీయప్రహరవేలాయాం ప్రార్థయితుం గృహపృష్ఠమ్ ఆరోహత్|
10 y ya sentía hambre, y deseaba comer. Pero mientras aun preparaban la comida, Pedro entró en trance,
ఏతస్మిన్ సమయే క్షుధార్త్తః సన్ కిఞ్చిద్ భోక్తుమ్ ఐచ్ఛత్ కిన్తు తేషామ్ అన్నాసాదనసమయే స మూర్చ్ఛితః సన్నపతత్|
11 y vio el cielo abierto. También vio que algo descendía y era como una sábana grande que estaba sostenida por sus cuatro esquinas, y descendía hacia la tierra.
తతో మేఘద్వారం ముక్తం చతుర్భిః కోణై ర్లమ్బితం బృహద్వస్త్రమివ కిఞ్చన భాజనమ్ ఆకాశాత్ పృథివీమ్ అవారోహతీతి దృష్టవాన్|
12 Adentro había todo tipo de animales, reptiles y aves.
తన్మధ్యే నానప్రకారా గ్రామ్యవన్యపశవః ఖేచరోరోగామిప్రభృతయో జన్తవశ్చాసన్|
13 Entonces oyó una voz que dijo: “¡Levántate, Pedro! ¡Mata y come!”
అనన్తరం హే పితర ఉత్థాయ హత్వా భుంక్ష్వ తమ్ప్రతీయం గగణీయా వాణీ జాతా|
14 Pero Pedro respondió: “¡Por supuesto que no, Señor! Nunca he comido nada que sea inmundo e impuro”.
తదా పితరః ప్రత్యవదత్, హే ప్రభో ఈదృశం మా భవతు, అహమ్ ఏతత్ కాలం యావత్ నిషిద్ధమ్ అశుచి వా ద్రవ్యం కిఞ్చిదపి న భుక్తవాన్|
15 Entonces escuchó nuevamente la voz: “¡No llames impuro lo que Dios ha limpiado!”
తతః పునరపి తాదృశీ విహయసీయా వాణీ జాతా యద్ ఈశ్వరః శుచి కృతవాన్ తత్ త్వం నిషిద్ధం న జానీహి|
16 Y esto sucedió tres veces, y entonces la sábana fue rápidamente llevada de nuevo al cielo.
ఇత్థం త్రిః సతి తత్ పాత్రం పునరాకృష్టం ఆకాశమ్ అగచ్ఛత్|
17 Mientras Pedro aún estaba perturbado por saber qué significaba aquella visión que había tenido, los hombres enviados por Cornelio habían encontrado la casa de Simón y estaban en pie frente a la puerta.
తతః పరం యద్ దర్శనం ప్రాప్తవాన్ తస్య కో భావ ఇత్యత్ర పితరో మనసా సన్దేగ్ధి, ఏతస్మిన్ సమయే కర్ణీలియస్య తే ప్రేషితా మనుష్యా ద్వారస్య సన్నిధావుపస్థాయ,
18 Ellos llamaban, preguntando si Simón, también llamado Pedro, se hospedaba allí.
శిమోనో గృహమన్విచ్ఛన్తః సమ్పృఛ్యాహూయ కథితవన్తః పితరనామ్నా విఖ్యాతో యః శిమోన్ స కిమత్ర ప్రవసతి?
19 Mientras Pedro aún reflexionaba sobre la visión, el Espíritu le dijo: “Mira, hay tres hombres buscándote.
యదా పితరస్తద్దర్శనస్య భావం మనసాన్దోలయతి తదాత్మా తమవదత్, పశ్య త్రయో జనాస్త్వాం మృగయన్తే|
20 Levántate, baja, y ve con ellos. No te preocupes en absoluto, porque yo los envié”.
త్వమ్ ఉత్థాయావరుహ్య నిఃసన్దేహం తైః సహ గచ్ఛ మయైవ తే ప్రేషితాః|
21 Entonces Pedro descendió para encontrarse con los tres hombres. “Yo soy a quien buscan”, dijo. “¿Por qué están aquí?”
తస్మాత్ పితరోఽవరుహ్య కర్ణీలియప్రేరితలోకానాం నికటమాగత్య కథితవాన్ పశ్యత యూయం యం మృగయధ్వే స జనోహం, యూయం కిన్నిమిత్తమ్ ఆగతాః?
22 “Venimos de parte de Cornelio, un hombre bueno, devoto, que tiene temor de Dios y es respetado entre el pueblo judío”, respondieron. “Un ángel lo instruyó para que enviara a buscarte y llevarte hasta su casa para escuchar lo que tú tienes para decirle”.
తతస్తే ప్రత్యవదన్ కర్ణీలియనామా శుద్ధసత్త్వ ఈశ్వరపరాయణో యిహూదీయదేశస్థానాం సర్వ్వేషాం సన్నిధౌ సుఖ్యాత్యాపన్న ఏకః సేనాపతి ర్నిజగృహం త్వామాహూయ నేతుం త్వత్తః కథా శ్రోతుఞ్చ పవిత్రదూతేన సమాదిష్టః|
23 Entonces Pedro los invitó a entrar y ellos se quedaron allí. Al día siguiente, Pedro se levantó y se fue con ellos. Y algunos de los hermanos de Jope también fueron con ellos.
తదా పితరస్తానభ్యన్తరం నీత్వా తేషామాతిథ్యం కృతవాన్, పరేఽహని తైః సార్ద్ధం యాత్రామకరోత్, యాఫోనివాసినాం భ్రాతృణాం కియన్తో జనాశ్చ తేన సహ గతాః|
24 Al otro día llegaron a Cesarea, donde los esperaba Cornelio junto a sus parientes y amigos cercanos, a quienes había reunido.
పరస్మిన్ దివసే కైసరియానగరమధ్యప్రవేశసమయే కర్ణీలియో జ్ఞాతిబన్ధూన్ ఆహూయానీయ తాన్ అపేక్ష్య స్థితః|
25 Cuando Pedro entró a la casa, Cornelio salió a su encuentro y cayendo a sus pies, lo adoró.
పితరే గృహ ఉపస్థితే కర్ణీలియస్తం సాక్షాత్కృత్య చరణయోః పతిత్వా ప్రాణమత్|
26 Pero Pedro lo hizo retroceder, diciéndole: “¡Levántate! ¡Yo soy solo un hombre!”
పితరస్తముత్థాప్య కథితవాన్, ఉత్తిష్ఠాహమపి మానుషః|
27 Entonces Pedro habló con Cornelio y luego siguieron hacia adentro, donde había muchas otras personas esperándolo.
తదా కర్ణీలియేన సాకమ్ ఆలపన్ గృహం ప్రావిశత్ తన్మధ్యే చ బహులోకానాం సమాగమం దృష్ట్వా తాన్ అవదత్,
28 Y Pedro les dijo: “Sin duda alguna, ustedes saben que no se le permite a un judío reunirse o visitar extranjeros. Pero Dios me ha mostrado que no me corresponde a mí llamar impuro o inmundo a ninguno.
అన్యజాతీయలోకైః మహాలపనం వా తేషాం గృహమధ్యే ప్రవేశనం యిహూదీయానాం నిషిద్ధమ్ అస్తీతి యూయమ్ అవగచ్ఛథ; కిన్తు కమపి మానుషమ్ అవ్యవహార్య్యమ్ అశుచిం వా జ్ఞాతుం మమ నోచితమ్ ఇతి పరమేశ్వరో మాం జ్ఞాపితవాన్|
29 Es por eso que vine sin ningún problema cuando enviaron a buscarme. Así que ahora quiero saber la razón por la cual me mandaron a buscar”.
ఇతి హేతోరాహ్వానశ్రవణమాత్రాత్ కాఞ్చనాపత్తిమ్ అకృత్వా యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగతోస్మి; పృచ్ఛామి యూయం కిన్నిమిత్తం మామ్ ఆహూయత?
30 “Hace cuatro días, cerca de esta misma hora—tres de la tarde—yo estaba orando en mi casa”, explicó Cornelio. “Cuando de repente vi a un hombre en pie frente a mí, vestido con ropas que brillaban.
తదా కర్ణీలియః కథితవాన్, అద్య చత్వారి దినాని జాతాని ఏతావద్వేలాం యావద్ అహమ్ అనాహార ఆసన్ తతస్తృతీయప్రహరే సతి గృహే ప్రార్థనసమయే తేజోమయవస్త్రభృద్ ఏకో జనో మమ సమక్షం తిష్ఠన్ ఏతాం కథామ్ అకథయత్,
31 Y me dijo: ‘Cornelio, tus oraciones han sido escuchadas, y Dios ha reconocido tu generosidad para con los pobres.
హే కర్ణీలియ త్వదీయా ప్రార్థనా ఈశ్వరస్య కర్ణగోచరీభూతా తవ దానాది చ సాక్షిస్వరూపం భూత్వా తస్య దృష్టిగోచరమభవత్|
32 Envía a alguien hasta Jope y trae a Simón Pedro. Él se está hospedando en la casa de Simón, el curtidor, junto a la orilla del mar’.
అతో యాఫోనగరం ప్రతి లోకాన్ ప్రహిత్య తత్ర సముద్రతీరే శిమోన్నామ్నః కస్యచిచ్చర్మ్మకారస్య గృహే ప్రవాసకారీ పితరనామ్నా విఖ్యాతో యః శిమోన్ తమాహూయయ; తతః స ఆగత్య త్వామ్ ఉపదేక్ష్యతి|
33 Así que de inmediato envié a buscarte, y me complace que hayas venido. Por eso estamos todos aquí, reunidos delante de Dios, listos para escuchar todo lo que el Señor te ha dicho”.
ఇతి కారణాత్ తత్క్షణాత్ తవ నికటే లోకాన్ ప్రేషితవాన్, త్వమాగతవాన్ ఇతి భద్రం కృతవాన్| ఈశ్వరో యాన్యాఖ్యానాని కథయితుమ్ ఆదిశత్ తాని శ్రోతుం వయం సర్వ్వే సామ్ప్రతమ్ ఈశ్వరస్య సాక్షాద్ ఉపస్థితాః స్మః|
34 Entonces Pedro respondió: “Estoy plenamente convencido de que Dios no tiene favoritos.
తదా పితర ఇమాం కథాం కథయితుమ్ ఆరబ్ధవాన్, ఈశ్వరో మనుష్యాణామ్ అపక్షపాతీ సన్
35 En toda nación, Dios recibe a aquellos que lo respetan y hacen lo recto.
యస్య కస్యచిద్ దేశస్య యో లోకాస్తస్మాద్భీత్వా సత్కర్మ్మ కరోతి స తస్య గ్రాహ్యో భవతి, ఏతస్య నిశ్చయమ్ ఉపలబ్ధవానహమ్|
36 Ustedes conocen el mensaje que Dios envió a Israel, compartiendo la buena noticia de paz que viene de Jesucristo, quien es Señor de todos.
సర్వ్వేషాం ప్రభు ర్యో యీశుఖ్రీష్టస్తేన ఈశ్వర ఇస్రాయేల్వంశానాం నికటే సుసంవాదం ప్రేష్య సమ్మేలనస్య యం సంవాదం ప్రాచారయత్ తం సంవాదం యూయం శ్రుతవన్తః|
37 Ustedes saben que esta buena noticia fue predicada por Judea, comenzando en Galilea, siguiendo el llamado de Juan al bautismo.
యతో యోహనా మజ్జనే ప్రచారితే సతి స గాలీలదేశమారభ్య సమస్తయిహూదీయదేశం వ్యాప్నోత్;
38 Es la buena noticia sobre Jesús de Nazaret y cómo Dios lo ungió con el Espíritu Santo, con poder, y cómo anduvo por todas partes haciendo el bien, sanando a todos los que estaban bajo control del diablo, porque Dios estaba con él.
ఫలత ఈశ్వరేణ పవిత్రేణాత్మనా శక్త్యా చాభిషిక్తో నాసరతీయయీశుః స్థానే స్థానే భ్రమన్ సుక్రియాం కుర్వ్వన్ శైతానా క్లిష్టాన్ సర్వ్వలోకాన్ స్వస్థాన్ అకరోత్, యత ఈశ్వరస్తస్య సహాయ ఆసీత్;
39 “Nosotros podemos dar testimonio de todo lo que él hizo en Judea y en Jerusalén. Lo mataron, colgándolo en una cruz.
వయఞ్చ యిహూదీయదేశే యిరూశాలమ్నగరే చ తేన కృతానాం సర్వ్వేషాం కర్మ్మణాం సాక్షిణో భవామః| లోకాస్తం క్రుశే విద్ధ్వా హతవన్తః,
40 Pero Dios lo levantó nuevamente a la vida en el tercer día, y lo hizo aparecer,
కిన్తు తృతీయదివసే ఈశ్వరస్తముత్థాప్య సప్రకాశమ్ అదర్శయత్|
41 no a todos, sino a los que son testigos elegidos por Dios, incluyéndonos a nosotros, quienes comimos y bebimos con él después de que se levantó de los muertos.
సర్వ్వలోకానాం నికట ఇతి న హి, కిన్తు తస్మిన్ శ్మశానాదుత్థితే సతి తేన సార్ద్ధం భోజనం పానఞ్చ కృతవన్త ఏతాదృశా ఈశ్వరస్య మనోనీతాః సాక్షిణో యే వయమ్ అస్మాకం నికటే తమదర్శయత్|
42 Él nos dio la responsabilidad de contar públicamente esto a la gente, de testificar que él es el Escogido de Dios como Juez de los vivos y los muertos.
జీవితమృతోభయలోకానాం విచారం కర్త్తుమ్ ఈశ్వరో యం నియుక్తవాన్ స ఏవ స జనః, ఇమాం కథాం ప్రచారయితుం తస్మిన్ ప్రమాణం దాతుఞ్చ సోఽస్మాన్ ఆజ్ఞాపయత్|
43 Él es Aquél del cual hablaron todos los profetas, para que todo el que crea en él reciba perdón por medio de su nombre”.
యస్తస్మిన్ విశ్వసితి స తస్య నామ్నా పాపాన్ముక్తో భవిష్యతి తస్మిన్ సర్వ్వే భవిష్యద్వాదినోపి ఏతాదృశం సాక్ష్యం దదతి|
44 Mientras Pedro aún hablaba, el Espíritu Santo fue derramado sobre todos los que estaban ahí oyendo el mensaje.
పితరస్యైతత్కథాకథనకాలే సర్వ్వేషాం శ్రోతృణాముపరి పవిత్ర ఆత్మావారోహత్|
45 Entonces los creyentes judíos que habían venido con pedro estaban asombrados, porque el don del Espíritu Santo también había sido derramado sobre los extranjeros.
తతః పితరేణ సార్ద్ధమ్ ఆగతాస్త్వక్ఛేదినో విశ్వాసినో లోకా అన్యదేశీయేభ్యః పవిత్ర ఆత్మని దత్తే సతి
46 Y los oían hablando en lenguas, glorificando a Dios.
తే నానాజాతీయభాషాభిః కథాం కథయన్త ఈశ్వరం ప్రశంసన్తి, ఇతి దృష్ట్వా శ్రుత్వా చ విస్మయమ్ ఆపద్యన్త|
47 Entonces Pedro preguntó: “¿Impedirá alguien que estos sean bautizados en agua, siendo que han recibido el Espíritu Santo, igual que nosotros?”
తదా పితరః కథితవాన్, వయమివ యే పవిత్రమ్ ఆత్మానం ప్రాప్తాస్తేషాం జలమజ్జనం కిం కోపి నిషేద్ధుం శక్నోతి?
48 Entonces Pedro dio orden de que fueran bautizados en el nombre de Jesucristo. Entonces le pidieron que se quedara más tiempo con ellos.
తతః ప్రభో ర్నామ్నా మజ్జితా భవతేతి తానాజ్ఞాపయత్| అనన్తరం తే స్వైః సార్ద్ధం కతిపయదినాని స్థాతుం ప్రార్థయన్త|
