2 Samuel 22
1 David cantó las palabras de este cántico al Señor el día en que el Señor lo salvó de todos sus enemigos y de Saúl.
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
2 Entonces cantó: El Señor es mi roca, mi fortaleza y mi salvador.
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
3 Él es mi Dios, mi roca que me protege. Él me protege del mal, su poder me salva, me mantiene seguro. Él es mi protector; es mi salvador; me libra de la violencia.
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
4 Pido ayuda al Señor, merecedor de alabanza, y me salva de los que me odian.
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
5 Las olas de la muerte me arrastran, las aguas de la destrucción me inundan;
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
7 En mi desesperación invoqué al Señor; clamé a mi Dios. Él escuchó mi voz desde su Templo; mi grito de auxilio llegó a sus oídos.
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
8 La tierra se estremeció, los cimientos de los cielos temblaron por su cólera
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
9 Humo salía de sus narices, y fuego de su boca, carbones ardientes que ardían ante él.
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
10 Apartó los cielos y descendió, con nubes oscuras bajo sus pies.
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
11 Montado en un ser celestial voló, abalanzándose sobre las alas del viento.
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
12 Se escondió en las tinieblas, cubriéndose con negras nubes de lluvia.
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
13 De su resplandor brotaron carbones ardientes.
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
14 El Señor tronó desde el cielo; resonó la voz del Altísimo.
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
15 Disparó sus flechas, dispersando a sus enemigos, los derrotó con sus rayos.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
16 El Señor rugió, y con el viento del aliento de su nariz se vieron los valles del mar y se descubrieron los cimientos de la tierra.
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
17 Bajó su mano desde arriba y me agarró. Me sacó de las aguas profundas.
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
18 Me rescató de mis poderosos enemigos, de los que me odiaban y eran mucho más fuertes que yo.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
19 Se abalanzaron sobre mí en mi peor momento, pero el Señor me sostuvo.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
20 Me liberó, me rescató porque es feliz conmigo.
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
21 El Señor me recompensó por hacer lo correcto; me pagó porque soy inocente.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
22 Porque he seguido los caminos del Señor; no he pecado apartándome de mi Dios.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
23 He tenido presente todas sus leyes; no he ignorado sus mandamientos.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
24 Soy irreprochable a sus ojos; me guardo de pecar.
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
25 El Señor me ha recompensado por hacer lo justo. Soy inocente ante sus ojos.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
26 Demuestras tu fidelidad a los que son fieles; demuestras integridad a los que son íntegros,
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
27 Te muestras puro a los que son puros, pero te muestras astuto con los astutos.
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
28 Tú salvas a los humildes, pero tus ojos vigilan a los soberbios para abatirlos.
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
29 Tú, Señor, eres mi lámpara. El Señor ilumina mis tinieblas.
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
30 Contigo puedo abatir una tropa de soldados; contigo, Dios mío, puedo escalar un muro de la fortaleza.
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
31 El camino de Dios es absolutamente correcto. La palabra del Señor es digna de confianza. Es un escudo para todos los que acuden a él en busca de protección.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
32 Porque ¿quién es Dios sino el Señor? ¿Quién es la Roca, sino nuestro Dios?
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
33 Dios me hace fuerte y me mantiene seguro.
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
34 Me hace seguro como el ciervo, capaz de caminar por las alturas con seguridad.
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
35 Me enseña a luchar en la batalla; me da la fuerza para tensar un arco de bronce.
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
36 Me protege con el escudo de su salvación; su ayuda me ha engrandecido.
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
37 Me diste espacio para caminar y evitaste que mis pies resbalaran.
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
38 Perseguí a mis enemigos y los alcancé. No me devolví hasta haberlos destruido.
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
39 Los derribé y no pudieron levantarse. Cayeron a mis pies.
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
40 Me hiciste fuerte para la batalla; hiciste que los que se levantaron contra mí se arrodillaran ante mí.
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
41 Hiciste que mis enemigos huyeran; destruí a todos mis enemigos.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
42 Ellos clamaron por ayuda, pero nadie vino a rescatarlos. Incluso clamaron al Señor, pero él no les respondió.
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
43 Los convertí en polvo, como el polvo de la tierra. Los aplasté y los arrojé como lodo en la calle.
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
44 Me rescataste de los pueblos rebeldes; me mantuviste como gobernante de las naciones: gente que no conocía ahora me sirve.
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
45 Los extranjeros se acobardan ante mí; en cuanto oyen hablar de mí, me obedecen.
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
46 Se desalientan y salen temblando de sus fortalezas.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
47 ¡El Señor vive! ¡Bendita sea mi Roca! ¡Alabado sea el Dios que me salva!
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
48 Dios me vindica, pone a los pueblos bajo mis pies,
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
49 Y me libera de los que me odian. Me mantiene a salvo de los que se rebelan contra mí, me salva de los hombres violentos.
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
50 Por eso te alabaré entre las naciones, Señor; cantaré alabanzas sobre lo que tú eres.
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
51 Has salvado al rey tantas veces, mostrando tu amor fiel a David, tu ungido, y a sus descendientes por siempre.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.
