< 2 Samuel 10 >

1 Algún tiempo después de esto, Nahas, el rey amonita murió y su hijo Hanún lo sucedió.
Hagi mago'a knama evutegeno'a Amoni kini ne' Nahasi'a fritegeno, nemofo Hanuni agri nona erino kinia mani'ne.
2 David dijo: “Seré bondadoso con Hanún, hijo de Nahas, como su padre lo fue conmigo”. Así que David envió representantes para llevar sus condolencias a Hanún por la muerte de su padre. Pero cuando llegaron al país de los amonitas,
Hagi Hanuni nefa Nahasi'ma frigeno'a Deviti'a agesama antahiana, knare avu'ava hunante'nere, nagra knare navu'nava huntegahue huno nentahino, Deviti'a asunku ke atrentege'za Hanunina ome asami'naku Deviti eri'za vahe'amo'za vu'naze. Hianagi Deviti eri'za vahe'mo'zama Amoni mopafima unefrageno'a,
3 los jefes militares amonitas le dijeron a Hanún, su rey: “¿Realmente crees que David te envió sus condolencias por respeto a tu padre? ¿No es más probable que David enviara a sus representantes para explorar la ciudad, espiarla y luego conquistarla?”
Amoni kumate kva vahe'mo'za ra zamimofo Hanunina asami'za, Kagrama kagesama antahinana Devitia negafanku antahinemino asunku ke atregantege'za tamage hu'za eri'za e'nafi? I'o zamagra rankumatifi efre'za afure'za nege'za, ke eri'za vanage'za, ha' eme huragatere'za mopati erinaku e'naze.
4 Entonces Hanún hizo detener a los representantes de David, les afeitó la mitad de la barba a cada uno, les cortó la ropa a la altura de las nalgas y los envió de vuelta a casa.
Hagi anagema hazageno'a Deviti eri'za vahetamina Hanuni'a zamazeriteno, zamagi zamazokara hare atupa hunezamanteno, kenazamia zamariga avamenteti aheragato huteno, huzmantege'za ete vu'naze.
5 Cuando David se enteró de esto, envió mensajeros a recibirlos, porque estaban muy avergonzados. El rey les dijo: “Quédense en Jericó hasta que les vuelva a crecer la barba, y entonces podrán regresar”.
Hagi ana kema Deviti'ma nentahino'a, eri'za vahe'a huzmanteno anage hu'ne, Tusi'a zamagaze hugahianki ome zamasaminke'za Jeriko mani'nenkeno zamagi zamazokara hagetenke'za eho.
6 Cuando los amonitas se dieron cuenta de que se habían vuelto como un mal olor para David, enviaron una solicitud a los arameos y contrataron a veinte mil de sus soldados de a pie de Bet Rehob y Zoba, así como a mil hombres del rey de Maaca, y también a doce mil hombres de Tob.
Hagi Deviti'ma arimpama ahea kema Amoni vahe'mo'zama nentahi'za, mopafi vanoma hu'za ha'ma nehaza Aramia sondia vahera Bet-rehobu kumateti'ene Zoba Kumatetira 20 tauseni'a zagoreti mizase'za nezamavare'za, 1tauseni'a sondia vahe Ma'aka kini ne'mofo sondia vahepintira nezamavare'za, 12 tauseni'a sondia vahe Tob mopafintira zamavare'naze.
7 Y cuando David se enteró de esto, envió a Joab y a todo el ejército a enfrentarlos.
Hagi Deviti'a anankema nentahino'a Joapune, mika hanavenentake sondia vahe'a huzamantege'za ha' ome huzamantenaku vu'naze.
8 Los amonitas establecieron sus líneas de batalla cerca de la entrada de la puerta de su ciudad, mientras que los arameos de Soba y Rehob y los hombres de Tob y Maaca tomaron posiciones por su cuenta en los campos abiertos.
Hagi Amoni sondia vahe'mo'za ha' hunaku ranku'ma zamimofo kahante emeri atru nehazageno, Aramu sondia vahe'ma Zoba kumate'ene, Rehobu kumate vahe'mo'zane, Tob kumate ne, Ma'aka kinimofo sondia vahe'mo'za ha' hunaku kuma'mofo fegi'a agupofi emanimpi hu'naze.
9 Joab se dio cuenta de que tendría que luchar tanto delante como detrás de él, escogió algunas de las mejores tropas de Israel y se puso al frente de ellas para dirigir el ataque a los arameos.
Hagi Joapuma ome keama ha' vahe'mo'zama tarefima avugane amefi'enema manimpima hunazageno negeno'a, Israeli sondia vahe'mokizmi agu'afinti hanave sondia vahetamina ha'ma hanagu zamazeri retro nehuno, Aramu vahe'moki'zmima ha'ma huzmante'nagu agra'a ugota huzmanteno zamavareno vu'ne.
10 Al resto del ejército lo puso bajo el mando de Abisai, su hermano, pues también debían atacar a los amonitas.
Hagi maka sondia vahera Joapu'a nefu Abisai azampi antegeno, kegava huzamantege'za Amoni vahe ha' huzamantenaku vu'naze.
11 Entonces Joab le dijo: “Si los arameos son más fuertes que yo, ven a ayudarme. Si los amonitas son más fuertes que tú, yo vendré a ayudarte.
Hagi Joapu'a nefuna asamino, Aramu vahe'mo'zama hanaveti'za ha'ma hurantesageta, tamagra eta eme taza hugahaze. Hianagi tamagri'ma Amoni vahe'mo'zama hanaveti'za ha'ma huramantesageta, tagra vuta ome tamaza hugahune.
12 Sé valiente y lucha lo mejor que puedas por nuestro pueblo y las ciudades de nuestro Dios. Que el Señor haga lo que considere bueno”.
Hagi korora osu hanavetinketa vahetigu'ene Ra Anumzantimofo rankumaku'ene hara hamneno. Hagi Ra Anumzamofo agri'a avesizamo efore hanie.
13 Joab atacó con sus fuerzas a los arameos y éstos huyeron de él.
Hagi anagema huteno'a Joapu'a sondia vahe'ane vu'za Aramu vahe'ma ha'ma ome huzmantage'za ana vahe'mo'za atre'za fre'za vu'naze.
14 Cuando los amonitas vieron que los arameos habían huido, también huyeron de Abisai y se retiraron a la ciudad. Entonces Joab regresó a Jerusalén después de combatir a los amonitas.
Hagi Amoni vahe'mo'zama kageno, Aramu vahe'mo'zama atre'za frazageno'a, zamagranena Abisaianku koro fre'za rankuma'mofo agu'afinka ufre'naze. Hagi ha'ma vagaregeno'a, Joapu'a ete Jerusalemi vu'ne.
15 En cuanto los arameos vieron que habían sido derrotados por los israelitas, volvieron a reunir sus fuerzas.
Hagi ana hutege'za Aramu vahe'mo'za kazama, Israeli vahe'mo'zama ha'ma huzmagaterazage'za maka sondia vahera zamazeri atru hu'naze.
16 Hadad-ezer mandó traer más arameos de más allá del río Éufrates. Llegaron a Helam bajo el mando de Sobac, comandante del ejército de Hadad-ezer.
Hagi kini ne' Hadadezeri'a mago'a vahe huzmantege'za vu'za, Aramu vahe'ma Yufretisi timofo kantu kazigama nemaniza vahera ome ke hige'za e'naze. Hagi ana sondia vahe'mo'za Helamu emeri atru hazageno, Hadadezeri sondia vahete ugota kva ne' Sobaki'a ana sondia vahetera ugagota huzmante'ne.
17 Cuando se le informó de esto a David, este reunió a todo Israel. Cruzó el Jordán y avanzó sobre Helam. Los arameos se colocaron en línea de batalla contra David y lo combatieron.
Hagi ana'ma hazanke'ma Deviti'ma nentahino'a Israeli sondia vahera zamavarege'za Jodani tina takahe'za kantu kaziga Helamu vu'naze. Hagi Aramu vahe'mo'za ha' hunaku ome retro hu'za manimpi hute'za, Devitine Israeli vahera hara huzmante'naze.
18 Pero el ejército arameo huyó de los israelitas, y David mató a 700 aurigas y a 40.000 soldados de infantería. También atacó a Sobac, el comandante de su ejército, y allí murió.
Hianagi Israeli vahe'mo'za hara huzmagatere'za, ana zupa Deviti'ene sondia vahe'amo'za, karisifima vano nehu'za ha'ma nehaza sondia vahera 700'a nezamahe'za, mopafima vanoma nehu'za ha'ma nehaza sondia vahera 40 tauseni'a nezamahe'za, ugagota sondia nera Sobakina ahe'naze.
19 Cuando todos los reyes aliados de Hadad-ezer se dieron cuenta de que habían sido derrotados por Israel, hicieron la paz con David y se sometieron a él. Como resultado, los arameos tuvieron miedo de seguir ayudando a los amonitas.
Hagi Hadadezerima eme azama hu'za ha'ma hu'naza kini vahe'mo'zama kazageno, Israeli sondia vahe'mo'zama ha'ma huzmageterage'za, ana kini vahe'mo'za hara erifru hu'za Israeli vahe'mokizmi zamagorga mani'naze. Ana hazageno Aramu vahe'mo'za Amoni vahe'ma zamaza hu'za ha'ma huzankura koro hu'naze.

< 2 Samuel 10 >