< 2 Reyes 16 >

1 Acaz, hijo de Jotam, llegó a ser rey de Judá en el año diecisiete del reinado de Peca, hijo de Remalías.
‌ʻI hono hongofulu ma fitu ʻoe taʻu ʻo Peka ko e foha ʻo Limalia naʻe kamata pule ʻa ʻAhasi ko e foha ʻo Sotami ko e tuʻi ʻo Siuta.
2 Acaz tenía veinte años cuando llegó a ser rey, y reinó en Jerusalén durante dieciséis años. Pero a diferencia de David, su antepasado, no hizo bien las cosas a los ojos del Señor, su Dios.
Naʻe uofulu taʻu ʻae motuʻa ʻa ʻAhasi ʻi heʻene kamata pule, pea naʻa ne pule ʻi he taʻu ʻe hongofulu ma ono ʻi Selūsalema, pea naʻe ʻikai te ne faitotonu ʻi he ʻao ʻo Sihova ko hono ʻOtua, ke hangē ko Tevita ko ʻene tamai.
3 Siguió los caminos de los reyes de Israel, e incluso sacrificó a su hijo en el fuego, participando en las prácticas repugnantes de las naciones que el Señor había expulsado ante los israelitas.
Ka naʻa ne ʻeveʻeva ʻi he hala ʻoe ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻio, naʻa ne puleʻi ke ʻalu atu ʻa hono foha ʻi he lotolotonga ʻoe afi, ʻo fakatatau mo e ngaahi ngāue fakalielia ʻae kakai hiteni, ʻakinautolu naʻe kapusi atu ʻe Sihova mei he ʻao ʻoe fānau ʻa ʻIsileli.
4 Sacrificó y presentó holocaustos en los lugares altos y en las colinas, y bajo todo árbol verde.
Pea naʻa ne fai feilaulau mo tutu ʻae meʻa namu kakala ʻi he ngaahi potu māʻolunga, pea ʻi he ngaahi tafungofunga, pea ʻi he lolo ʻakau mata kotoa pē.
5 Rezín, rey de Harán, y Peca, hijo de Remalías, rey de Israel, llegaron y atacaron Jerusalén. Asediaron a Acaz, pero no pudieron derrotarlo.
Pea naʻe toki hoko hake ki Selūsalema ʻa Lisini ko e tuʻi ʻo Silia mo Peka ko e foha ʻo Limalia ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, ke na tauʻi ia: pea naʻa na kāpui ʻa ʻAhasi ʻaki ʻae tau, ka naʻe ʻikai te na mafai ʻa hono fakavaivaiʻi.
6 Fue entonces cuando Rezín, rey de Harán, recuperó Elat para Edom. Expulsó al pueblo de Judá y envió a los edomitas a Elat, donde todavía viven.
Pea ʻi he kuonga ko ia naʻe toe maʻu ʻe Lisini ko e tuʻi ʻo Silia, ʻa Elati ke toka ki Silia, pea naʻa ne kapusi ʻae kakai Siu mei Elati: pea naʻe hoko mai ʻae kakai Silia ki Elati, ʻonau nofo ai ʻo aʻu mai ki he ʻaho ni.
7 Ajaz envió mensajeros a Tiglat-pileser, rey de Asiria, diciendo: “Soy tu siervo y tu hijo. Por favor, ven a rescatarme de los reyes de Harán e Israel que me están atacando”.
Ko ia naʻe fekau atu ai ʻae kau talafekau meia ʻAhasi kia Tekilati-Pilesa ko e tuʻi ʻo ʻAsilia, ʻo pehē, “Ko hoʻo tamaioʻeiki pea ko ho foha au; ka ke meʻa mai, mo fakamoʻui au mei he nima ʻoe tuʻi ʻo Silia, pea mei he nima ʻoe tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻaia kuo tuʻu hake ke tauʻi au.”
8 Acaz tomó la plata y el oro del Templo del Señor y de los tesoros del palacio real, y se lo envió al rey de Asiria como regalo.
Pea naʻe toʻo mai ʻe ʻAhasi ʻae siliva mo e koula ʻaia naʻe ʻilo ʻi he fale ʻo Sihova, pea ʻi he ngaahi tukunga koloa ʻi he fale ʻoe tuʻi, mo ne ʻave ia ko e meʻaʻofa ki he tuʻi ʻo ʻAsilia.
9 El rey de Asiria le respondió positivamente. Fue y atacó Damasco, y la capturó. Deportó a sus habitantes a Quir y ejecutó a Rezín.
Pea naʻe tui kiate ia ʻe he tuʻi ʻo ʻAsilia: he naʻe ʻalu hake ʻae tuʻi ʻo ʻAsilia ke tauʻi ʻa Tamasikusi, pea naʻa ne lavaʻi ia, mo ne ʻave pōpula ʻae kakai mei ai ki Kili, pea naʻa ne tāmateʻi ʻa Lisini.
10 El rey Acaz fue a Damasco para reunirse con Tiglat-Pileser, rey de Asiria. Durante su visita vio un altar en Damasco, y envió al sacerdote Urías un dibujo del altar, junto con las instrucciones de cómo construirlo.
Pea naʻe ʻalu ʻae tuʻi ko ʻAhasi ki Tamasikusi ke feʻiloaki mo Tekilati-Pilesa ko e tuʻi ʻo ʻAsilia, pea naʻa ne mamata ki ha feilaulauʻanga ʻaia naʻe ʻi Tamasikusi: pea naʻe fekau atu ʻe he tuʻi ko ʻAhasi kia Ulisa ko e taulaʻeiki ʻa hono fakatātā ʻoe feilaulauʻanga, pea mo hono fuofua ʻo ia, ʻo fakatatau mo hono teunga kotoa pē.
11 El sacerdote Urías construyó el altar siguiendo todas las instrucciones que el rey Acaz había enviado desde Damasco, y lo terminó antes de que el rey Acaz regresara.
Pea naʻe langa ʻe Ulisa ko e taulaʻeiki ha feilaulauʻanga naʻe tatau ʻaupito mo ia naʻe fakahā mai ʻe ʻAhasi mei Tamasikusi: ko ia naʻe ngaohi ia ʻe Ulisa ko e taulaʻeiki ke ne tali ʻaki ʻae toe liliu mai ʻae tuʻi ko ʻAhasi mei Tamasikusi.
12 Cuando el rey regresó de Damasco vio el altar. Se acercó a él y ofreció ofrendas en él.
Pea ʻi heʻene liliu mai ʻae tuʻi mei Tamasikusi, naʻe mamata ʻe he tuʻi ki he feilaulauʻanga: pea naʻe ʻunuʻunu mai ʻae tuʻi ki he feilaulauʻanga pea naʻa ne fai feilaulau ʻi ai.
13 Presentó su holocausto y su ofrenda de grano, derramó su libación y roció sobre él la sangre de sus ofrendas de paz.
Pea naʻa ne tutu ʻa ʻene feilaulau tutu mo ʻene feilaulau meʻakai, mo ne lilingi ʻa ʻene feilaulau inu, pea naʻa ne luluku ʻae toto ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino, ki he feilaulauʻanga.
14 También trasladó el altar de bronce que estaba ante el Señor desde el frente del Templo, entre el nuevo altar y el Templo del Señor, y lo colocó al norte del nuevo altar.
Pea naʻa ne ʻomi foki ʻae feilaulauʻanga palasa, ʻaia naʻe tuʻu ʻi he ʻao ʻo Sihova, mei he mata fale, mei he vahaʻa ʻoe feilaulauʻanga pea mo e fale ʻo Sihova, pea naʻa ne fokotuʻu ia ki he potu fakatokelau ʻoe feilaulauʻanga.
15 Entonces el rey Acaz ordenó al sacerdote Urías “Usa este nuevo e importante altar para ofrecer el holocausto de la mañana, la ofrenda de grano de la tarde, el holocausto y la ofrenda de grano del rey, y el holocausto de todo el pueblo, y sus ofrendas de grano y sus libaciones. Rocía sobre este altar la sangre de todos los holocaustos y sacrificios. El viejo altar de bronce lo usaré para la adivinación”.
Pea naʻe fekau ʻe he tuʻi ko ʻAhasi kia Ulisa ko e taulaʻeiki, ʻo pehē, “Te ke tutu ki he feilaulauʻanga lahi ʻae feilaulau tutu ʻoe pongipongi, mo e feilaulau meʻakai ʻoe efiafi, mo e feilaulau tutu ʻae tuʻi, pea mo ʻene feilaulau meʻakai, fakataha mo e feilaulau tutu ʻae kakai kotoa pē ʻoe fonua, mo ʻenau feilaulau meʻakai, mo ʻenau ngaahi feilaulau inu; pea luluku ki ai ʻae toto kotoa pē ʻoe feilaulau tutu, mo e toto ʻoe meʻa feilaulau kotoa pē: ka ʻe tuku ʻae feilaulauʻanga palasa ke u lotu ai au.”
16 El sacerdote Urías siguió las órdenes del rey Acaz.
Naʻe fai pehē ʻe Ulisa ko e taulaʻeiki, ʻo hangē ko ia kotoa pē naʻe fekau ʻe he tuʻi ko ʻAhasi.
17 El rey Acaz también quitó los armazones de los carros móviles, y también sacó la pila de bronce de cada uno de ellos. Quitó el Mar de los toros de bronce sobre los que descansaba y lo colocó sobre un pedestal de piedra.
Pea naʻe tuʻusi ʻe he tuʻi ko ʻAhasi ʻae tapa ʻoe ngaahi tuʻunga, mo ne hiki mei ai ʻae ʻaiʻanga vai; pea naʻa ne hiki ki lalo ʻae fuʻu ʻaiʻanga vai mei he funga ʻoe ngaahi pulu palasa ʻaia naʻe tuʻu ki lalo ʻi ai, pea naʻa ne ʻai ia ki he potu naʻe faliki ʻaki ʻae ngaahi maka.
18 Derribó el dosel del sábado que habían construido en el Templo, así como la entrada exterior del rey al Templo del Señor. Hizo esto para complacer al rey de Asiria.
Pea ko e fale fakamalumalu maʻae ʻaho tapu ʻaia naʻa nau langa ʻi he fale, pea mo e hala ʻoe tuʻi mei tuʻa, naʻa ne hiki atu mei he fale ʻo Sihova koeʻuhi ko e tuʻi ʻo ʻAsilia.
19 El resto de lo que sucedió en el reinado de Acaz y todo lo que hizo está registrado en el Libro de las Crónicas de los Reyes de Judá.
Pea ko eni, ko hono toe ʻoe ngaahi ngāue ʻa ʻAhasi ʻaia naʻa ne fai, ʻikai kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ki he ngaahi tuʻi ʻo Siuta?
20 Acaz murió y fue enterrado con sus antepasados en la Ciudad de David. Su hijo Ezequías le sucedió como rey.
Pea naʻe mohe ʻa ʻAhasi mo ʻene ngaahi tamai, pea naʻe tanu ia fakataha mo ʻene ngaahi tamai ʻi he Kolo ʻo Tevita: pea naʻe fetongi ia ʻi he pule ʻe Hesekaia ko hono foha.

< 2 Reyes 16 >