2 Crónicas 5
1 Una vez que Salomón hubo terminado todas las obras de la casa del Señor, trajo los objetos sagrados que su padre David había dedicado -la plata, el oro y todos los diversos objetos de culto- y los colocó en los tesoros del Templo de Dios.
Sa ingon niana ang tanang buhat nga gibuhat ni Salomon alang sa balay ni Jehova natapus. Ug gidala ni Salomon sa sulod ang mga butang nga gipahanungod ni David nga iyang amahan, bisan ang salapi, ug ang bulawan, ug ang tanan nga mga sudlanan, ug gibutang kini sa mga tipiganan sa balay sa Dios.
2 Luego Salomón convocó a Jerusalén a los ancianos de Israel -todos los jefes de las tribus y los jefes de familia de los israelitas- para que trajeran el Arca del Pacto del Señor desde Sión, la Ciudad de David.
Unya gitigum ni Salomon ang mga anciano sa Israel, ug ang tanang mga pangulo sa mga kabanayan, ang mga principe sa mga balay sa mga amahan sa mga anak sa Israel, ngadto sa Jerusalem, aron sa pagdala sa arca sa tugon ni Jehova gikan sa ciudad ni David, nga mao ang Sion.
3 Así que todos los israelitas se reunieron para estar con el rey en la fiesta que se celebra en el séptimo mes.
Unya ang tanan nga mga tawo sa Israel nanagtigum pagtingub sa ilang kaugalingon ngadto sa hari sa fiesta, nga mao ang sa ikapito ka bulan.
4 Cuando llegaron todos los ancianos de Israel, los levitas levantaron el Arca.
Ug ang tanang mga anciano sa Israel ming-adto: ug ang mga Levihanon mingkuha sa arca;
5 Los sacerdotes y los levitas subieron el Arca, la Tienda de la Reunión, estaban con él delante del Arca.
Ug ilang gidala ang arca, ug ang balong-balong nga pagatiguman, ug ang tanang mga balaang sudlanan nga diha sa Balong-balong; kini mao ang gipanagdala sa mga sacerdote nga mga Levihanon.
6 ¡Sacrificaron tantas ovejas y reses que no se podían contar!
Ang hari nga si Salomon ug ang tibook nga katilingban sa Israel nga nangatigum ngadto kaniya, diha sa atubangan sa arca, nanaghalad sa mga carnero ug mga vaca, nga dili maisip ni maihap tungod sa gidaghanon.
7 Entonces los sacerdotes trajeron el Arca del Pacto del Señor y la colocaron en el santuario interior del Templo, el Lugar Santísimo, bajo las alas de los querubines.
Ug gidala sa mga sacerdote sa sulod ang arca sa tugon ni Jehova ngadto sa dapit niini, ngadto sa balaang dapit sa balay, bisan ngadto sa labing balaan nga dapit, bisan sa ilalum sa mga pako sa querubin.
8 Los querubines extendían sus alas sobre el lugar donde estaba el Arca, de modo que los querubines formaban una cubierta sobre el Arca y sus varas.
Kay ang mga querubin nanagbuklad sa ilang mga pako ibabaw sa dapit sa arca, ug ang mga querubin nagtabon sa arca ug sa mga yayongan ibabaw niana.
9 Los postes eran tan largos que sus extremos podían verse desde el Lugar Santo, frente al Lugar Santísimo, pero no desde afuera. Allí están hasta el día de hoy.
Ug ang mga yayongan mga hatag-as ra kaayo nga ang mga tumoy sa mga yayongan nangakita gikan sa arca sa atubangan sa balaang dapit; apan dili kini makita sa gawas: ug didto anaa kini hangtud niining adlawa.
10 Dentro del Arca no había nada más que las dos tablas de piedra que Moisés había colocado en el Monte Sinaí, donde el Señor había hecho un acuerdo con el pueblo de Israel al salir de Egipto.
Walay bisan unsa diha sa sulod sa arca gawas ang duruha ka papan nga bato nga gibutang ni Moises didto sa Horeb, sa diha nga si Jehova naghimo sa usa ka tugon uban sa mga anak sa Israel, sa diha nga minggula sila gikan sa Egipto.
11 Entonces los sacerdotes salieron del Lugar Santo. Todos los sacerdotes que estaban allí se habían purificado, cualquiera que fuera su división.
Ug nahitabo, sa diha nga ang mga sacerdote nanghigula gikan sa balaang dapit (kay ang tanang mga sacerdote nga dinha nanagbalaan sa ilang kaugalingon, ug wala magbantay sa ilang mga pagbanusbanus;
12 Todos los levitas cantores – Asaf, Hemán, Jedutún y sus hijos y parientes – se pusieron de pie al lado oriental del altar. Estaban vestidos de lino fino, tocando címbalos, arpas y liras, y acompañados por ciento veinte sacerdotes que tocaban las trompetas.
Ang mga Levihanon usab nga mga mag-aawit, silang tanan, bisan si Asaph, si Heman, si Jeduthun, ug ang ilang mga anak nga lalake ug ang ilang mga kaigsoonan, nanagsul-ob sa fino nga lino, uban sa mga piyangpiyang ug mga tulonggon nga kinuldasan, ug mga alpa, nanagtindog dapit sa silangan nga tumoy sa halaran, ug uban kanila ang usa ka gatus ug kaluhaan ka mga sacerdote nga nanagpatunog sa mga trompeta);
13 Los trompetistas y los cantores se unían con una sola voz para alabar y dar gracias al Señor. Acompañados por las trompetas, los címbalos y los instrumentos musicales, los cantores alzaron sus voces, alabando al Señor: “Porque él es bueno; su amor confiable es eterno”. Entonces el Templo, la casa del Señor, se llenó de una nube.
Ug nahitabo nga ang mga magtutonog sa trompeta ug mga mag-aawit daw usa, aron sa paghimong usa ka lanog nga madungog sa pagdayeg ug pagpasalamat kang Jehova; ug sa diha nga gipatugbaw nila ang ilang tingog uban ang mga trompeta ug mga piyangpiyang ug mga tulonggon sa musica, ug nagdayeg kang Jehova, ug nga nagaingon: Kay siya maayo; kay ang iyang mahigugmaong-kalolot nagapadayon sa walay katapusan; nga unya ang balay napuno sa usa ka panganod, bisan ang balay ni Jehova,
14 Los sacerdotes no podían levantarse para continuar con el servicio a causa de la nube, porque la gloria del Señor había llenado el Templo de Dios.
Sa pagkaagi nga ang mga sacerdote wala na makapadayon sa pag-alagad tungod sa panganod; kay ang himaya ni Jehova nakapuno sa balay sa Dios.
