< 2 Crónicas 30 >

1 Entonces Ezequías envió un anuncio a todos en Israel y Judá, y también envió cartas a Efraín y Manasés, invitándolos a venir al Templo del Señor en Jerusalén para celebrar la Pascua del Señor, el Dios de Israel.
Nagpadala si Hezekia ug mga mensahero sa tibuok Israel ug sa Juda, ug gisulatan usab niya ang Efraim ug Manases, nga moadto sila sa balay ni Yahweh sa Jerusalem, aron sa pagsaulog sa Pista sa Pagsaylo ngadto kang Yahweh, ang Dios sa Israel.
2 El rey y sus funcionarios y toda la asamblea de Jerusalén habían decidido celebrar la Pascua en el segundo mes,
Kay ang hari, ang iyang mga pangulo, ang tanang katawhan sa Jerusalem, nagpangutan-anay sila sa usag-usa ug nagkauyong mosaulog sa Pista sa Pagsaylo sa ikaduhang bulan.
3 porque no habían podido celebrarlo a la hora habitual, ya que no se habían purificado suficientes sacerdotes y el pueblo no había tenido tiempo de llegar a Jerusalén.
Kay wala dayon sila makasaulog niini, tungod kay walay igong mga pari nga nakabalaan sa ilang kaugalingon, ni mga tawo nga makatambong sa panagtigom niana sa Jerusalem.
4 El plan les pareció bien al rey y a toda la asamblea.
Nakita kini sa hari ug sa tanang katawhan nga maayo ang maong plano.
5 Así que decidieron enviar un anuncio a todo Israel, desde Beerseba hasta Dan, invitando a la gente a venir a celebrar la Pascua al Señor, el Dios de Israel, en Jerusalén, pues muchos no habían hecho lo que exigía la Ley.
Busa nagkauyon sila nga imantala sa tibuok Israel, gikan sa Beersheba paingon sa Dan, kinahanglan mangadto ang tanang tawo aron pagsaulog sa Pista kang Yahweh, ang Dios sa Israel, diha sa Jerusalem. Tungod kay wala nila kini mahimo uban sa daghang katawhan, sumala kung unsa ang nahisulat.
6 Así que los mensajeros fueron a todo Israel y Judá llevando cartas del rey y de sus funcionarios y con la autorización del rey. Decían: “Hijos de Israel, vuelvan al Señor, el Dios de Abraham, de Isaac y de Israel, para que él los devuelva a ustedes, que han escapado de la opresión de los reyes de Asiria.
Busa ang mensahero milakaw ug dala ang sulat gikan sa hari ug sa iyang mga pangulo sa tibuok Israel ug sa Juda, pinaagi sa mando sa hari. Miingon sila, “Kamong katawhan sa Israel, balik kamo kang Yahweh, ang Dios ni Abraham, ni Isaac, ug ni Israel, aron siya mobalik kaninyo nga nahibilin ug nakaikyas gikan sa kamot sa mga hari sa Asiria.
7 No sean como sus padres y los que pecaron contra el Señor, el Dios de sus antepasados, que los convirtió en algo espantoso, como pueden ver.
Ayaw ninyo sunda ang inyong mga katigulangan o inyong mga kaigsoonan, nga nakalapas batok kang Yahweh, ang Dios sa ilang katigulangan, busa gitugyan sila sa kadaot, sumala sa inyong nakita.
8 No sean, pues, orgullosos y obstinados como sus padres, sino entréguense al Señor y vengan a su santuario, que él ha santificado para siempre, y sirvan al Señor, su Dios, para que no caiga más sobre ustedes su feroz ira.
Karon ayaw kamo pagmagahi, sama sa inyong katigulangan; hinuon, ihatag ang inyong kaugalingon kang Yahweh ug pangadto kamo sa iyang balaan nga dapit, nga iyang gibalaan hangtod sa kahangtoran, ug simbaha si Yahweh nga imong Dios, aron ang iyang hilabihang kapungot mobiya diha gikan kaninyo.
9 “Si vuelven al Señor, sus parientes e hijos recibirán la misericordia de sus captores y volverán a esta tierra. Porque el Señor, tu Dios, es clemente y misericordioso. No los rechazará si vuelven a él”.
Kay kung mobalik kamo kang Yahweh, ang inyong mga igsoon ug mga anak makadawat ug kalooy sa nagbihag kanila ingon nga mga piniriso, ug mobalik sila niining yutaa. Kay si Yahweh nga inyong Dios, mahigugmaon ug maluluy-on, ug dili gayod siya motalikod kaninyo, kon mobalik kamo kaniya.”
10 Los mensajeros fueron de pueblo en pueblo por toda la tierra de Efraín y Manasés hasta Zabulón; pero la gente se reía de ellos y se burlaba.
Busa gitagsatagsa sa mga mensahero ang mga siyudad hangtod sa tibuok rehiyon sa Efraim ug sa Manases, hangtod sa Zebulun, apan gikataw-an lamang sila sa mga tawo ug gibugalbugalan sila.
11 Sólo algunos hombres de Aser, Manasés y Zabulón no fueron demasiado orgullosos para ir a Jerusalén.
Bisan pa niana, dihay mga kalalakin-an sa Aser ug sa Manases ug sa Zebulun ang nagpaubos sa ilang kaugalingon ug miadto sa Jerusalem.
12 En ese momento el poder de Dios ayudaba a que el pueblo de Judá tuviera todos el mismo deseo de seguir las órdenes del rey y de sus funcionarios, tal como lo indicaba la palabra del Señor.
Niabot usab ang kaayo sa Dios sa Juda, aron hatagan sila ug mahiusa ang ilang kasingkasing, alang sa pagtuman sa sugo sa hari ug sa mga pangulo pinaagi sa pulong ni Yahweh.
13 Mucha gente se reunió en Jerusalén para celebrar la Fiesta de los Panes sin Levadura en el segundo mes, una multitud realmente grande.
Daghang mga tawo, ug dakong panon sa katawhan, ang nagtigom sa Jerusalem sa ikaduhang bulan aron sa pagsaulog sa Pista sa Pan nga Walay Patubo.
14 Fueron y quitaron los altares paganos de Jerusalén, así como los altares de incienso, y los arrojaron al valle del Cedrón.
Mitindog sila ug gikuha ang mga halaran nga anaa sa Jerusalem, ug ang tanang mga halaran sa insenso; ug gilabay nila kini sa sapa Kidron.
15 El día catorce del segundo mes mataron el cordero de la Pascua. Los sacerdotes y los levitas se avergonzaron, y se purificaron y trajeron holocaustos al Templo del Señor.
Unya nag-ihaw sila ug nating karnero alang sa Kasaulogan sa ika-katorse nga adlaw sa ikaduhang bulan. Naulaw ang mga pari ug ang mga Levita, busa gibalaan nila ang ilang kaugalingon ug nagdala sila ug mga halad sinunog ngadto sa balay ni Yahweh.
16 Se colocaron en sus puestos asignados, según la ley de Moisés, el hombre de Dios. Los sacerdotes rociaban la sangre de los sacrificios, que los levitas les entregaban.
Mitindog sila sa dapit sumala sa ilang banay, gituman nila ang patakaran nga gihatag sa balaod ni Moises, ang alagad sa Dios. Giwisik-wisik sa mga pari ang dugo nga ilang nadawat gikan sa mga Levita.
17 Como mucha gente de la asamblea no se había purificado, los levitas tenían que matar los corderos de la Pascua en nombre de todos los impuros para dedicar los corderos al Señor.
Tungod kay daghan kaayo nga anaa didto sa katawhan nga wala nagbalaan sa ilang kaugalingon. Busa giihaw sa mga Levita ang mga nating karnero alang sa Pista alang sa tanang wala mahinloan sa ilang kaugalingon ug dili makabalaan sa ilang halad kang Yahweh.
18 La mayoría del pueblo, muchos de los de Efraín, Manasés, Isacar y Zabulón, no se habían purificado. Sin embargo, comieron la cena de la Pascua a pesar de que no era lo que exigía la Ley, pues Ezequías había orado por ellos, diciendo: “Que el buen Señor perdone a todos los
Alang sa daghang panon sa katawhan, ang wala makapahinlo sa ilang kaugalingon, apan mikaon gihapon sa pagkaon sa Pista ug supak kini sa nahisulat nga balaod, kadaghanan kanila ang gikan sa Efraim ug sa Manases, ug sa Issachar ug sa Zebulun. Busa nag-ampo si Hezekia alang kanila, nga miingon, “Pasayloon unta sa maayo nga Yahweh ang tanan
19 que sinceramente quieren seguir al Señor Dios, el Dios de sus antepasados, aunque no estén limpios según los requisitos del santuario”.
nga nagapangita sa kinasingkasing sa Dios, kang Yahweh, ang Dios sa ilang mga katigulangan, bisan pa nga dili siya mahinloan basi sa patakaran sa balaang dapit.”
20 El Señor aceptó la oración de Ezequías y les permitió esta violación.
Busa gipaminaw ni Yahweh si Hezekia ug gihatagan ug kaayohan ang mga tawo.
21 El pueblo de Israel que estaba allí, en Jerusalén, celebró con gran entusiasmo la Fiesta de los Panes sin Levadura durante siete días, y cada día los levitas y los sacerdotes alababan al Señor, acompañados de fuertes instrumentos.
Gipadayon sa mga katawhan sa Israel nga anaa didto sa Jerusalem ang pagsaulog sa Pista sa Pan nga Walay Patubo uban sa dakong kalipay sulod sa pito ka adlaw. Nagdayeg ang mga pari ug mga Levita kang Yahweh matag adlaw, nag-awit sila nga dinuyogan sa kusog nga tingog sa mga tulonggon ngadto kang Yahweh.
22 Ezequías hablaba positivamente a todos los levitas que mostraban un buen entendimiento con el Señor. Durante siete días comieron la comida que se les había asignado, presentaron ofrendas de amistad y dieron gracias al Señor, el Dios de sus antepasados.
Nagsulti si Hezekia sa tanang mga Levita ug mga pagdasig kay nasabtan man nila ang ilang pag-alagad kang Yahweh. Busa nangaon sila sa tibuok Kasaulogan sulod sa pito ka adlaw, nanaghalad sila ug mga halad alang sa pakigdait, ug nanagsugid ngadto kang Yahweh, ang Dios sa ilang katigulangan.
23 Entonces todos acordaron seguir celebrando la fiesta durante siete días más. Así que durante otros siete días celebraron, llenos de alegría.
Nakahukom ang tibuok katawhan nga magsaulog sila ug lain pang pito ka adlaw, ug gihimo nila kini uban sa kalipay.
24 Ezequías, rey de Judá, dio mil toros y siete mil ovejas como ofrendas en nombre de la asamblea. Los funcionarios, a su vez, dieron mil toros y diez mil ovejas como ofrendas en nombre de la asamblea. Un gran número de sacerdotes se purificó.
Kay gihatagan sa hari sa Juda nga si Hezekia ang katawhan ug 1, 000 ka torong baka, ug 7, 000 ka karnero aron ihalad; ug ang mga pangulo naghatag sa katawhan ug 1, 000 ka torong baka ug 10, 000 ka mga karnero ug mga kanding. Daghan kaayo nga mga pari ang nagbalaan sa ilang kaugalingon.
25 Toda la asamblea de Judá celebró, junto con los sacerdotes y los levitas, y también con toda la asamblea que había venido de Israel, incluidos los extranjeros de Israel y los que vivían en Judá.
Nagsadya ang tibuok katawhan sa Juda, uban ang mga pari ug mga Levita, ug ang tanang tawo nga nagkahiusa sa pag-adto gikan sa Israel, ug ang mga langyaw usab nga gikan sa yuta sa Israel, ug ang tanang nagpuyo sa Juda.
26 Había una tremenda alegría en Jerusalén, pues desde los tiempos de Salomón, hijo de David, rey de Israel, no había ocurrido nada parecido en la ciudad.
Busa adunay dakong kalipay sa Jerusalem, walay sama niini nga panghitabo sukad sa panahon ni Solomon ang anak nga lalaki ni David, nga hari sa Jerusalem.
27 Los sacerdotes y los levitas se levantaron para bendecir al pueblo, y Dios los escuchó: su oración ascendió hasta donde él vivía en el cielo.
Unya mitindog ang mga pari, ang mga Levita, ug gipanalanginan nila ang mga katawhan. Gidungog ang ilang mga tingog, ug mikayab ngadto sa langit ang ilang mga pag-ampo, ang balaang dapit diin nagpuyo ang Dios.

< 2 Crónicas 30 >