< 2 Crónicas 25 >
1 Amasías tenía veinticinco años cuando llegó a ser rey, y reinó en Jerusalén durante veintinueve años. Su madre se llamaba Joadán y era de Jerusalén.
Amaziah teh siangpahrang a tawk navah, kum 25 touh a pha. Jerusalem vah kum 29 touh a bawi teh, a manu teh Jerusalem tami Jehoaddin doeh.
2 E hizo lo que era correcto a los ojos del Señor, pero no con total compromiso.
BAWIPA e mithmu vah, hawinae a sak, hatei yuemkamcunae lungthin hoi nahoeh.
3 Después de asegurarse de que su gobierno era seguro, ejecutó a los oficiales que habían asesinado a su padre el rey.
Hahoi a uknaeram a cak torei teh, a na pa ka thet e sannaw hah a thei.
4 Sin embargo, no mató a sus hijos, como está escrito en la Ley, en el libro de Moisés, donde el Señor ordenó “Los padres no deben ser ejecutados por sus hijos, y los hijos no deben ser ejecutados por sus padres. Cada uno debe morir por su propio pecado”.
Hatei, a canaw teh thet hoeh. Mosi e cauk dawk thut e, canaw kecu dawk a napanaw due hanelah awm hoeh niteh, a napanaw kecu dawk canaw hai due hanelah awm hoeh. Tami pueng mae yon kecu dawk due hanelah a o, telah BAWIPA ni kâ a poe e patetlah a sak.
5 Entonces Amasías convocó al pueblo de Judá para el servicio militar, y los asignó por familias a comandantes de millares y de centenas. También hizo un censo de los mayores de veinte años en todo Judá y Benjamín, y descubrió que había 300.000 hombres de combate de primera categoría que sabían usar la lanza y el escudo.
Amaziah ni Judahnaw a pâkhueng teh Judah hoi Benjaminnaw pueng a imthung lahoi 1000 ka uk e rahim thoseh, 100 touh hoi lathueng ka uk e rahim thoseh koung ao sak. Kum 20 touh hoi lathueng lae a touk teh, tahroe hoi saiphei ka hno thai ni teh taran ka tuk thai e 300, 000 touh a pha.
6 También contrató a 100.000 combatientes de Israel listos para la batalla por cien talentos de plata.
Isarel ram e tarankahawi ni teh athakaawme 100, 000 touh ngun tangka talen 100 touh hoi a hlai.
7 Pero un hombre de Dios se le acercó y le dijo: “¡Majestad, no permita que este ejército de Israel se una a usted, porque el Señor no está con Israel, con estos hijos de Efraín!
Hatei ahni koe Cathut e tami buet touh a tho teh, Oe siangpahrang, Isarel ransanaw nang koe bawk hanh naseh, bangkongtetpawiteh, BAWIPA teh Isarelnaw (Ephraim catounnaw mek touksin hoeh) koelah awm hoeh.
8 Aunque luchen con valentía, Dios los hará tropezar y caer ante el enemigo, pues Dios tiene el poder de ayudarlos o dejarlos caer”.
Hatei na cet pawiteh taranhawi laihoi tarantuknae hmuen koe kâroe telah nahoeh pawiteh Cathut ni tarannaw hmalah na sung sakpayon vaih. Bangkongtetpawiteh, Cathut teh kabawpthainae hoi pahnawtthainae thaonae a tawn telah atipouh.
9 Amasías le preguntó al hombre de Dios: “¿Pero qué hay de los cien talentos de plata que pagué al ejército de Israel?” “¡El Señor puede darte mucho más que eso!”, respondió el hombre de Dios.
Amaziah ni Cathut e tami koevah, telah pawiteh, Isarel ransanaw koe talen 100 touh rip ka poe e hah bangtelamaw ka ti han telah atipouh. Cathut e tami ni, BAWIPA ni hethlak kapap bout na poe thai, telah atipouh.
10 Entonces Amasías despidió al ejército que había contratado de Efraín y lo envió a su casa. Ellos se enojaron mucho con Judá, y regresaron a casa furiosos.
Hottelah, Amaziah ni Ephraim ram e ransanaw bout ban hanelah a kapek. Hatdawkvah, Judahnaw koe a lung pueng hoi a phuen teh, lungphuen laihoi a ban awh.
11 Entonces Amasías condujo valientemente su ejército al Valle de la Sal, donde atacaron al ejército edomita de Seír y mataron a diez mil de ellos.
Amaziah ni tha a kâla teh, a taminaw a hrawi teh, palawi yawn dawk a cei awh teh, Seir catounnaw 10, 000 touh a thei awh.
12 El ejército de Judá también capturó a otros diez mil, los llevó a la cima de un acantilado y los arrojó al vacío, matándolos a todos.
Alouke 10, 000 touh teh, Judahnaw ni a hring lahoi a man awh teh lungsong koe a ceikhai awh teh, lungsong van hoi a tanawt awh teh, reppasei lah a bo awh.
13 Pero los hombres del ejército que Amasías envió a casa, negándose a dejarlos ir con él a la batalla, asaltaron las ciudades de Judá, desde Samaria hasta Bet-horón. Mataron a tres mil de sus habitantes y se llevaron una gran cantidad de botín.
Hatei, Amaziah ni tarantuknae hmuen koe cei hoeh hanelah a ban sak e ransanaw ni Samaria kho koehoi Bethhoron totouh Judah khonaw a tuk awh teh, tami 3, 000 touh a thei awh teh, lawphno moikapap a la awh.
14 Cuando Amasías regresó de matar a los edomitas, trajo los dioses de los pueblos de Seír y los erigió como sus propios dioses, los adoró y les ofreció sacrificios.
Hahoi Amaziah teh Edomnaw theinae koehoi a ban navah, Seir catounnaw e cathut a bankhai teh, a cathut hanelah a kangdue sak teh, a bawk teh hmuitui thuengnae a sak.
15 El Señor se enojó con Amasías y le envió un profeta que le dijo: “¿Por qué adoras a los dioses de un pueblo que ni siquiera pudo salvar a su propio pueblo de ti?”
Hatdawkvah, Amaziah koe BAWIPA a lungkhuek teh, ahni koe profet a patoun teh, ahni koevah, na kut dawk hoi a taminaw ka rungngang thai hoeh e cathut bangkongmaw na tawng, telah atipouh.
16 Pero mientras él seguía hablando, el rey le dijo: “¿Te hemos hecho consejero del rey? ¡Detente ahora mismo! ¿Quieres que te derriben?” Entonces el profeta se detuvo, pero dijo: “Sé que Dios ha decidido destruirte, porque has actuado así y te has negado a escuchar mis consejos”.
Hahoi ahni koe lawk a dei lahun nah, siangpahrang ni siangpahrang lawkcengkung lah na sak maw, duem awmh telah atipouh. Bangkongmaw na hringnae due sak hanelah na ngai. Hottelah, profet ni, Cathut ni hettelah na sak teh, ka pouknae banglahai na noutna hoeh dawkvah, raphoe hanelah na noenae ka panue telah ati teh, duem ao.
17 Entonces Amasías, rey de Judá, se dejó aconsejar por sus consejeros y envió un mensaje al rey de Israel, Joás, hijo de Joacaz, hijo de Jehú. “Ven y enfréntate a mí en la batalla”, lo desafió.
Judah siangpahrang Amaziah ni pouknae a hei teh, Isarel siangpahrang Jehu capa lah kaawm e Jehoahaz capa Joash koe vah, tho haw minhmai kâhmo vaiteh, kâkhen roi haw sei telah tami a patoun.
18 Joás, rey de Israel, respondió a Amasías, rey de Judá: “Un cardo del Líbano envió un mensaje a un cedro del Líbano, diciendo: ‘Dale tu hija a mi hijo por esposa’, pero un animal salvaje del Líbano pasó y pisoteó el cardo.
Isarel siangpahrang ni Judah siangpahrang Amaziah koe vah, Lebanon mon pâkhing ni Lebanon mon e Sidar thingkung koevah, na canu hah ka capa e yu hanlah na poe telah lawk a thui. Hahoi Lebanon mon e sarang a tho teh, pâkhingnaw koung ka rawm lah a katin.
19 Te dices a ti mismo lo grande que eres por haber derrotado a Edom, presumiendo de ello. Pero quédate en casa. ¿Por qué has de suscitar problemas que te harán caer a ti y a Judá contigo?”
Nang ni khenhaw! Edom teh ka tâ telah na kâoup. Nama im duem awmh. Nama hoi Judah ram rawkphainae hah bangkongmaw na tâco sak han telah tami a patoun.
20 Pero Amasías no escuchó, pues Dios iba a entregarlo a sus enemigos porque había elegido adorar a los dioses de Edom.
Hatei, Amaziah ni banglahai noutna hoeh. Bangkongtetpawiteh, Edomnaw e cathut a tawng kecu dawk, Judah ram teh a taran kut dawk poe thai nahanelah Cathut ni a noe e doeh.
21 Así que Joás, rey de Israel, se preparó para la batalla. Él y Amasías, rey de Judá, se enfrentaron en Bet-semes, en Judá.
Hottelah Isarel siangpahrang Joash teh, a takhang teh, Judah siangpahrang Amaziah hoi Judah ram Bethshemesh vah minhmai kâhmo hoi khei a kâkhet roi.
22 Judá fue derrotado por Israel; todos huyeron a casa.
Hahoi Judah teh Isarel hmalah a sung teh tamipueng a ma im lah koung a yawng awh.
23 Joás, rey de Israel, capturó a Amasías, rey de Judá, hijo de Joás, hijo de Ocozías, en Bet Semes. Lo llevó a Jerusalén y derribó la muralla de Jerusalén a lo largo de 400 codos, desde la Puerta de Efraín hasta la Puerta de la Esquina.
Isarel siangpahrang ni Judah siangpahrang Ahaziah e capa lah kaawm e Jehoahaz capa Amaziah teh Bethshemesh vah a man awh. Jerusalem lah a ceikhai teh, Jerusalem rapan teh, Ephraim rapan longkha koehoi, rapan takin longkha totouh dong 400 touh koung a raphoe pouh.
24 Se llevó todo el oro y la plata, y todos los artículos encontrados en el Templo de Dios que habían sido cuidados por Obed-edom y en los tesoros del palacio real, así como algunos rehenes, y luego regresó a Samaria.
Hatnavah, sui, ngun hoi hnopai pueng Obededom hoi Cathut im dawk e a hmu e hnopai pueng siangpahrang im dawk a pâkhueng e hnopai naw hoi san lah man e hai, Samaria lah a bankhai.
25 Amasías, hijo de Joás, rey de Judá, vivió quince años después de la muerte de Joás, hijo de Joacaz, rey de Israel.
Judah siangpahrang Joash capa Amaziah teh, Isarel siangpahrang Jehoahaz capa Joash a due hnukkhu kum 15 touh a hring rah.
26 El resto de lo que hizo Amasías, de principio a fin, está escrito en el Libro de los Reyes de Judá e Israel.
Amaziah thaw tawknae dawk hoi kaawm rae naw teh a kamtawng hoi a pout totouh, Judah hoi Isarel siangpahrangnaw e cauk dawk thut lah awm hoeh namaw.
27 Después de que Amasías renunció a seguir al Señor, se tramó un complot contra él en Jerusalén, y huyó a Laquis. Pero los conspiradores enviaron hombres a Laquis para perseguirlo, y allí lo mataron.
Hottelah Amaziah ni BAWIPA hnukkâbangnae koehoi a kâhat tahma Jerusalem vah arulahoi a kamkhueng awh teh, Lakhish kho lah a yawng. Hateh, Lakhish kho lah tami a pâlei sak teh haw vah a thei awh,
28 Lo trajeron de vuelta a caballo y lo enterraron con sus padres en la ciudad de Judá.
A ro teh marang hoi a phu teh mintoenaw koe Judah khopui dawk a pakawp awh.