< 2 Crónicas 21 >
1 Josafat murió y fue enterrado con sus antepasados en la Ciudad de David, y su hijo Joram asumió el cargo de rey.
HIAMOE iho la o Iehosapata me kona poe kupuna, a kanuia iho la me kona poe kupuna iloko o ke kulanakauhale o Davida; a nohoalii iho la o Iehorama kana keiki mahope ona.
2 Sus hermanos, Los hijos de Josafat, fueron Azarías, Jehiel, Zacarías, Azarías, Miguel y Sefatías. Todos eran hijos de Josafat, rey de Judá.
O kona mau hoahanau, na keiki a Iehosapata, oia o Azaria, a me Iehiela, a me Zekaria, a me Azaria, a me Mikaela, a me Sepatia; o keia poe a pau, oia na keiki a Iehosapata ke alii o ka Iseraela.
3 Su padre les había dado muchos regalos de plata y oro y objetos valiosos, así como las ciudades fortificadas de Judá; pero le dio el reino a Joram porque era el primogénito.
A haawi aku la ko lakou makuakane na lakou i na makana he nui loa, i ke kala, a i ke gula, a i na mea nani hoi, a me na kulanakauhale paa i ka pa ma Iuda; aka, haawi oia i ke aupuni no Iehorama, no ka mea, oia ka hiapo.
4 Pero una vez que Joram se aseguró el reino, se aseguró de su posición matando a todos sus hermanos, junto con algunos de los príncipes de Judá.
A ku iho la o Iehorama i ke aupuni o kona makuakane, imi iho la oia i mea e paa ai, a pepehi i kona poe hoahanau a pau loa me ka pahikaua, a i kekahi poe luna o ka Iseraela no hoi.
5 Joram tenía treinta y dos años cuando llegó a ser rey, y reinó en Jerusalén durante ocho años.
He kanakolukumamalua makahiki o Iehorama i kona wa i noho alii ai, a noho alii iho ia ia i na makahiki ewalu ma Ierusalema.
6 Siguió los malos caminos de los reyes de Israel y fue tan malo como Acab, pues se había casado con una de las hijas de Acab. Hizo lo malo a los ojos del Señor.
A hele ia ma ka aoao o na'lii o ka Iseraela, ma na mea a ko ka hale o Ahaba i hana'i; no ka mea, o ke kaikamahine a Ahaba oia kana wahine, a hana iho la oia ma ka hewa imua o Iehova.
7 Sin embargo, el Señor no quiso destruir el linaje de David debido al acuerdo que había hecho con él, y había prometido que los descendientes de David gobernarían para siempre como una lámpara que siempre arde.
Aka, aole i makemake o Iehova e hoopau i ko ka hale o Davida no ka berita ana i hana'i me Davida, i kana olelo ana e haawi mai nona i kukui, a no kana poe mamo i na la a pau.
8 Durante el reinado de Joram, Edom se rebeló contra el gobierno de Judá y eligió su propio rey.
I kona mau la, kipi iho la ka Edoma mai ka lima aku o ka Iuda, a hoalii iho la i alii no lakou.
9 Entonces Joram cruzó a Edom con sus oficiales y todo su ejército de carros. Los edomitas lo rodearon a él y a sus comandantes de carros, pero él se abrió paso durante la noche.
Alaila hele iwaho o Iehorama me kona poe luna, a me na kaa a pau me ia; a ku ae la ia iluna i ka po, a luku i ka Edoma, i ka poe i hoopuni mai ia ia a me na luna no na kaa.
10 A partir de este momento, Edom se rebeló contra el gobierno de Judá, y lo sigue haciendo hasta el día de hoy. Al mismo tiempo, Libna también se rebeló contra su gobierno, porque había abandonado al Señor, el Dios de sus antepasados.
Aka, noho kipi no ka Edoma mai ka lima aku o ka Iuda A hiki i keia la. Ia manawa no hoi, kipi iho la o Libena mai kona lima aku; no ka mea, ua haalele oia ia Iehova i ke Akua o kona poe kupuna.
11 También construyó lugares altos en los montes de Judá; hizo que el pueblo de Jerusalén fuera infiel a Dios y alejó a Judá de él.
A hana no hoi ia i na wahi kiekie ma na mauna o Iuda, a hoomoekolohe i ko Ierusalema, a kaohi i ka Iuda malaila.
12 Joram recibió una carta del profeta Elías que decía: “Esto es lo que dice el Señor, el Dios de David, tu antepasado: ‘No has seguido los caminos de tu padre Josafat, ni de Asa, rey de Judá,
A hiki mai io na la kekahi palapala na Elia mai na ke kaula, i mai la, Penei i olelo mai ai o Iehova ke Akua o Davida o kou makua, I kou hele ole ana ma na aoao o Iehosapata kou makuakane, a me na aoao o Asa, ke alii o ka Iuda,
13 sino que has seguido los caminos de los reyes de Israel, y has hecho que el pueblo de Jerusalén sea tan infiel como la familia de Acab. Incluso has matado a tus hermanos, la familia de tu padre, que eran mejores que tú.
Aka, hele oe ma ka aoao o na'liio ka Iseraela, a hoomoekolohe i ka Iuda, a me ko Ierusalema, e like me ka moe kolohe o ko ka hale o Ahaba, a ua pepehi no hoi i kou poe hoahanau, i ko ka hale o kou makuakane, ka poe i oi aku ko lakou maikai i kou;
14 Ten cuidado, porque el Señor va a golpear duramente a tu pueblo: a tus hijos, a tus mujeres y a todo lo que posees.
Aia hoi, e hahau o Iehova me ka hahau nui i kou poe kanaka, a me kau poe keiki, a me kau poe wahine, a me kau mau mea a pau loa.
15 Tú mismo serás golpeado con una terrible enfermedad, una enfermedad de los intestinos que empeorará día a día hasta que salgan’”.
A e hiki mai maluna ou la eha nui loa, no ka mai ma kou opu, no kou mai e pahu aku no kou naau iwaho i kela la i keia la.
16 El Señor despertó la hostilidad de los filisteos y de los árabes (que viven cerca de los etíopes) contra Joram.
A hoala ae la o Iehova i ka manao o ko Pilisetia e ku e ia Iehorama, a me ko Arabia, ka poe e noho kokoke ana i Aitiopa.
17 Vinieron e invadieron Judá, y se llevaron todo lo que encontraron en el palacio del rey, junto con sus hijos y sus esposas, de modo que sólo el hijo menor Joacaz quedó.
Pii mai la lakou i Iuda a komo iloko, a lawe aku i na mea a pau i loaa ia lakou iloko o ka hale o ke alii, a i kana poe keiki, a me na wahine ana; aole i koe ia ia kekahi keiki, o Iehoaza wale no kana keiki pokii.
18 Después de todo esto, el Señor hirió a Joram con una enfermedad de los intestinos para la cual no había cura.
A mahope iho o keia mau mea, hahau mai la o Iehova ia ia ma kona opu i ka mai hiki ole ke hoolaia.
19 Día tras día se agravaba, hasta que después de dos años completos se le salieron los intestinos a causa de su enfermedad, y murió en agonía. Su pueblo no hizo una hoguera para honrarlo como había hecho con sus antepasados.
A hala kekahi mau la, i ka pau ana o na makahiki elua, pahu iwaho kona naau no kona mai. Pela oia i make ai i ka mai nui loa; aole i pupuhi wale kona poe kanaka i ke ahi nona, e like me ke puhi ana no kona poe kupuna.
20 Joram tenía treinta y dos años cuando fue rey, y reinó en Jerusalén durante ocho años. Cuando murió, nadie lo lloró. Fue enterrado en la Ciudad de David, pero no en las tumbas reales.
Kanakolu ona mau makahiki a me kumamaiua i kona wa i noho alii ai, a noho alii iho la ia i na makahiki ewalu ma Ierusalema, a hele aku la ia me ka makemake ole ia mai: a ua kanuia oia iloko o ke kulanakauhale o Davida, aole nae iloko o na ilina o na'lii.