< 2 Crónicas 19 >

1 Una vez que Josafat llegó sano y salvo a su casa en Jerusalén,
Kane Jehoshafat ruodh Juda noduogo ode Jerusalem kongima,
2 Jehú, hijo de Hanani, el vidente, salió a hacerle frente. Le dijo al rey Josafat: “¿Por qué ayudas a los malvados? ¿Por qué amas a los que odian al Señor? El Señor está enojado contigo por eso.
Jehu janen ma wuod Hanani nodhi mondo orom kode kendo nonyiso ruoth niya, “Bende dikony joricho kendo iher jogo mochayo Jehova Nyasaye? Mirimb Jehova Nyasaye ni kuomi nikech isetimo ma.
3 Aun así, has hecho algunas cosas buenas, como destruir los postes de Asera en todo el país, y te has comprometido sinceramente a seguir a Dios”.
Kata kama nitiere ber moko kuomi nikech isegolo e piny sirni milamo mag Ashera kendo chunyi bende iseketo mondo omany Nyasaye.”
4 Josafat siguió viviendo en Jerusalén, y una vez más viajó entre el pueblo, desde Beerseba hasta la región montañosa de Efraín, para animarlos a servir al Señor, el Dios de sus padres.
Jehoshafat nodak Jerusalem, nochako owuok kendo kolimo joge koa Bersheba nyaka chop piny gode matindo mag Efraim kendo kojiwo chunygi mondo gidwog ir Jehova Nyasaye ma Nyasach kweregi.
5 Nombró jueces en todo el país, en todas las ciudades fortificadas de Judá.
Noketo jongʼad bura e piny, e mier duto madongo mag Juda mochiel gohinga.
6 Les dijo a los jueces: “Tengan cuidado con lo que hacen como jueces, porque no buscan la aprobación de la gente, sino la aprobación del Señor. Él es quien está con ustedes cuando dan su veredicto.
Nonyisogi niya, “Paruru malongʼo gima utimo, nikech ok ungʼad bura gi nying dhano to ungʼado e nying Jehova Nyasaye man kodu e seche mungʼadoe bura.
7 Así que asegúrense de tener reverencia por Dios, obedeciéndolo y haciendo lo que él quiere, porque Dios no permite ninguna clase de injusticia, favoritismo o soborno”.
Emomiyo tiuru ka luoro mar Nyasaye ni kodu. Ritreuru ka ungʼado bura nimar kuom Jehova Nyasaye ma Nyasachwa onge tim marach kata dewo wangʼ kata chulo asoya.”
8 Josafat también nombró en Jerusalén a algunos de los levitas, sacerdotes y jefes de familia para que actuaran como jueces respecto a la ley del Señor y para que resolvieran las disputas. Debían tener sus tribunales en Jerusalén.
Bende e Jerusalem, Jehoshafat noketo jo-Lawi, jodolo kaachiel gi jotend anywola moko mag jo-Israel mondo ongʼad bura e nying Jehova Nyasaye kendo mondo gikel kwe e tungni. Kendo negidak Jerusalem.
9 Les dio estas órdenes: “Deben honrar a Dios y actuar con fidelidad y total compromiso.
Nochikogi kama, Nyaka uti tijeu gi adiera kendo gi chunyu duto ka uluoro Jehova Nyasaye.
10 En todos los casos que se presenten ante ustedes de su gente que vive en otras ciudades, ya sea que se trate de un asesinato o de violaciones de la ley, los mandamientos, los estatutos o las sentencias, deben advertirles que no ofendan al Señor para que el castigo no caiga sobre ti y tu pueblo. Si haces esto no serás considerado culpable.
Kuom wach moro amora mane okel e nyimu gi joweteu modak e mier, bedni en wach nek kata weche moko mag chik, yorene kata weche mag buchene to nyaka usiemgi ni kik giketh e nyim Jehova Nyasaye, ka ok kamano to mirimbe nobi kuomu kod kuom joweteu. Kutimo ma, to ok unutim richo.
11 “Amarías, el sumo sacerdote, tomará la decisión final por ti en todo lo relacionado con el Señor, y Zebadías, hijo de Ismael, jefe de la tribu de Judá, en todo lo relacionado con el rey. Los levitas servirán como oficiales para ayudarte. Sé firme, y que el Señor esté con los que hacen lo correcto”.
“Amaria jadolo maduongʼ ema notelnu e weche duto mag Jehova Nyasaye, to Zebadia wuod Ishmael ma jatend dhood Juda to notelnu e weche duto mag ruoth, to jo-Lawi noti kaka jotelo kuomu. Tiuru ka un gi chir, kendo Jehova Nyasaye obed gi jogo matimo maber.”

< 2 Crónicas 19 >