< 1 Samuel 23 >

1 Un día David escuchó la noticia: “Los filisteos están atacando Keila y están robando el grano de las eras”.
Nikhat David heng’ah thu ahung lhungin, Philistine miten Keilah kho abulu-uvin, chule changpholla chang jouse jong akichomgam tauve, ahung tiuve.
2 Entonces David le pidió consejo al Señor: “¿Debo ir a atacar a esos filisteos?”. Y el Señor le dijo a David: “Ve y ataca a los filisteos y salva a Keila”.
David in Pakai koma, “Kagache a kagasat ding ham?” tia adohle, Pakaiyin ahindonbut in, “Henge, chenlang Keilah khopi khu ga huhdoh in,” ati.
3 Pero los hombres de David le dijeron: “Incluso aquí en Judá sentimos miedo. Si fuéramos a Keila a luchar contra los ejércitos filisteos, ¡estaríamos absolutamente aterrorizados!”
Ahinlah David asepaiten ajah’a, “Ven eiho Judah gamsung jenga jong kichatah’a um ihiuvin, i-atileh Keilah khoa icheuva hiche Philistine sepaite khujatpi khutoh ikisatto pi thei diu ham?” atiuve.
4 Entonces David volvió a pedir consejo al Señor, y éste le dijo: “Ve inmediatamente a Keila, porque te daré la victoria sobre los filisteos”.
Hijeh chun David in jong Pakai adongkit in ahile, Pakaiyin ajah’a, “Keilah ah kumsuh un, ajeh chu keiman kapanpia Philistine mite najo dingu ahi,” ati.
5 Entonces David y sus hombres fueron a Keila y lucharon contra los filisteos. Los mataron y expulsaron su ganado. De esta manera David salvó al pueblo de Keila.
Hijeh chun David le asepaite jong Keilah khopi’ah acheuvin, Philistinete agasat’un, mitamtah agathat tauve, chule agancha jouseu ahin kikai’un chule Keilah kho miho jong ahuhdoh un ahi.
6 (Cuando Abiatar, hijo de Ahimelec, huyó hacia David en Keila, llevó consigo el efod).
Ahimelech chapa Abiathar chu Keilah khopia kona ahung jamdoh’a David kom ahin jot chun, Thempuvon ompho khat ahin kipohlut in ahi.
7 Cuando Saúl se enteró de que David había ido a Keila, dijo: “Dios me lo ha entregado, porque se ha encerrado en una ciudad con puertas que se pueden cerrar con barrotes”.
David chu Keilah khoah ahung luttai tithu Saul’in ajah phat in, “Aphalheh jenge! Tuavang hi Pathen in kakhutna apehdoh ahitai, ajeh kulpi kaikhumsa, kulpi kikamkhum sung’a David hi ama amachama hung vahlut ahitai,” ati.
8 Entonces Saúl convocó a todo su ejército para ir a atacar a Keila y sitiar a David y a sus hombres.
Hitah chun Saul in asepaite jouse akhom khom soh keiyin, Keilah khopi chu ahin nokhum’un, David le asepaite chu aumkhum tauvin ahi
9 Cuando David se enteró de que Saúl estaba tramando atacarlo, le pidió al sacerdote Abiatar: “Por favor, trae el efod”.
Ahinlah David in Saul thilgon jouse chu ahen, Abiathar thempupa jah’ah, “Thempuvon ompho chu hikomah hinchoiyin,” ati.
10 David oró: “Señor, Dios de Israel, a mí, tu siervo, me han dicho claramente que Saúl planea venir a Keila y destruir la ciudad por mi culpa.
Chuin David in, “Vo Pakai Israel Pathen, keima hiche muna kaum jeh hin Saul in Keilah khopia hung’a akhopi hi suhchim ding tohgon aneiyin ahi.
11 ¿Van a entregarme los jefes de la ciudad de Keila? ¿Va a venir Saúl, como he oído? Señor, Dios de Israel, por favor, dímelo”. “Sí, vendrá”, respondió el Señor.
Hiche kho mite hin keima hi amaho khutna eipehdoh diu ham? Chule Saul hung mong ding hinam? Vo Pakai Israel Pathen, lungsettah in neiseipeh in,” tin ataovin ahi. Chuin Pakaiyin, “Hung ding ahi,” tin adonbut in ahi.
12 “¿Y los jefes de la ciudad de Keila me entregarán a mí y a mis hombres a Saúl?” preguntó David. “Sí, lo harán”, respondió el Señor.
David’in jong, “Keilah khopia lamkaiho hin, keima le kasepaite hohi Saul khutna eipeh doh dingu ham?” tin adong kit’in ahi. Chule Pakaiyin, “Henge amahon napehdoh dingu ahi,” tin ahin donbut in ahi.
13 Así que David y sus hombres, que eran unos seiscientos, salieron de Keila y se desplazaron de un lugar a otro. Cuando Saúl descubrió que David había escapado de Keila, no se molestó en ir allí.
David le amiteho chu jagup vel alhinphat'un, Keilah mun chu adalhauvin thinglhang lang’ah apotdoh’u le David chu jamdoh tai tithu chu Saul lengpan ajahdoh phat in Keilah khopi lam chu anajon tapoi.
14 David acampó en las fortalezas del desierto, quedándose en las montañas del desierto de Zif. Saúl lo buscó continuamente, pero Dios no permitió que David fuera capturado.
David vang chu gamthip lah ah munthip khat’ah aumin, Ziph gamthip thinglhang gamlah ah chun apansa dentai.
15 Mientras David se alojaba en Horesh, en el desierto de Zif, descubrió que Saúl iba a matarlo.
Nikhat chu Horesh kom vella David aum pet in, Saul chun David tha ding hollin Ziph lam ahin jon touve tithu ajantan ahi.
16 El hijo de Saúl, Jonatán, fue a ver a David a Horesh y lo animó a seguir confiando en Dios, diciéndole:
Hichun Jonathan in jong David kimupia Pathen tahsan tah’a dingdet kheh ding in atilkhou ding in ahol in ahi.
17 “No te preocupes, porque mi padre Saúl nunca te va a encontrar. Vas a ser rey de Israel y yo seré tu sustituto. Hasta mi padre Saúl lo sabe”.
tin Jonathan’in, “Kicha hih in, kapan namudoh jouponte! Nangma Israel te leng nahung hi ding ahi, keima kapa banga nang bana kahi ding ahi, hichu kappa Saul in ahet ahi,” tin ana tilkhouvin ahi.
18 Los dos hicieron un acuerdo ante el Señor. David se quedó en Horesh y Jonatán se fue a su casa.
Hijeh chun amanin Pakai masang ah kitepna khat anei lhonin ahi. Chuin Jonathan ain lamah akilen, David vang chu Horesh mun ah aumdentai.
19 Entonces los hombres de Zif fueron a ver a Saúl a Guibeá y le dijeron: “David se esconde en nuestra zona, en las fortalezas de Hores, en la colina de Haquila, en los páramos del sur.
Chujouvin Ziph miho chu Gibeah muna Saul hengah acheuvin, David chu apedoh tauvin ahi. “Keihon kiselna mun kaheuve, Ama tuhin Jeshimon lhanglam’a um Hakilah thinglhang gam sung, Horesh kulpi dunga keiho lah’a David kisel ahi,” atiuvin ahi.
20 Así que, Su Majestad, venga cuando quiera, y nos aseguraremos de entregárselo”.
“Vo lengpa naki got chaiya nakigin phat phat’a nahung konsuh’a ahile keihon jong jaonan napanpi ving ting, David chu nangma khut’a pedoh nauvinge,” aga tiuvin ahi.
21 Y Saúl le respondió: “Que el Señor te bendiga por pensar en mí.
Hichun Saul in jong, “Pakaiyin phatthei naboh’u hen, ajeh chu nanghon hibangtah’a keima ding neihin gel khohpeh uve.
22 Por favor, ve y asegúrate de saber exactamente dónde está – dónde se hospeda y quién lo ha visitado – porque la gente me dice que es muy taimado.
Cheloiyunlang, phatechan gaphochen un, aumna mun, age namun, gahechen set uvin unlang gavechil chet tauvin, ajeh chu, amahi mi kilep themtah ahi.
23 Busca y anota todos sus escondites. Luego vuelve a mí cuando estés seguro, y yo volveré contigo. Si está aquí en el campo, lo cazaré entre todo el pueblo de Judá”.
Hijeh chun akisel namun hoilai ham ti, gavechilsoh keijuvin ima jouse he sohkei uvin lang, kahenga hungkit uvin, chutengle keijong, nangho toh kilhona icheuva agamsunga David aumpou pouva ahileh kahol doh teitei ding ahi,” ati.
24 Así que los hombres de Zif se pusieron en marcha, regresando a Zif por delante de Saúl. David y sus hombres estaban en el desierto de Maón, en el valle de Araba en los páramos del sur.
Hijeh chun amaho jong akipatdoh uvin Ziph gamlanga chun Saul sang in anache masa tauve. David le asepaite chu hiche pet’a hi Jeshimon lhang lama Arabah gamsung Ma’on gammang noiya kisel’ah ahiuve.
25 Saúl y sus hombres comenzaron a buscarlo. Cuando David se enteró, bajó a la roca y se quedó en el desierto de Maón. Y cuando Saúl se enteró, persiguió a David en el desierto de Maón.
Saul le amiten aholle leuve ti David in ajahdoh phat in, gamthip sunglam agamla jep songpi lentah khat sungah alutin, Maon gamthip ah aumtan ahi. Ahinlah Saul chun ana hol jing in ahi.
26 Saúl iba por un lado de la montaña, mientras que David y sus hombres iban por el otro lado, apurando la marcha. Pero justo cuando Saúl y sus hombres se acercaban a David y a los suyos, a punto de capturarlos,
Chuin Saul le amite molpang langkhat ah achen, hibangma chun David le aloiho jong molpang lang khat ah acheuvin, chuin Saul le aloiho chun, David le amite chu nailutna matdin aumkul tauvin ahi.
27 llegó un mensajero para decirle a Saúl: “¡Ven de inmediato! Los filisteos han invadido el país”.
Ahin Saul heng ah thusoh kin khat ahung lhungin, ajah ah, “Gangtah’in hungin jeh chu Philistine ten gamsung gal hin boltauve,” tin ahung seijun ahi.
28 Así que Saúl tuvo que dejar de perseguir a David y fue a enfrentarse a los filisteos. Por eso el lugar se llama “Roca de la Fuga”.
Hijeh chun David nung adella konin Saul akinunglen, Philistine te satdin achetai. Hijeh chun hiche mun chu Sela-hammahlekoth asah tauvin ahi.
29 Entonces David partió y se fue a vivir a las fortalezas de En-gadi.
Chuin David chua kon chun achetouvin Engedi mun dettah sunga achengtai.

< 1 Samuel 23 >