< 1 Corintios 2 >

1 Hermanos y hermanas, cuando vine a ustedes no traté de impresionarlos con palabras excepcionales, o con gran sabiduría, cuando les dije lo que Dios quería decirles.
O ry longo, ie nivotrake ama’ areo iraho, le tsy an-dàn-tsaontsy, tsy an-kihitse ty nitaroñako i nietak’ aman’ Añaharey.
2 Decidí que mientras estaba con ustedes no deseaba concentrarme en nada más, excepto en Jesucristo, y en su crucifixión.
Fa nifaharako te tsy hahafohiñe ndra inoñ’ inoñe ama’ areo ao naho tsy Iesoà Norizañey vaho ie pinèke.
3 Vine a ustedes estando débil, temeroso y con temblor.
Nimokotse t’ie tama’ areo, nihembañe, vaho nisilofe’ ty nevenevetse.
4 Yo no les hablé persuadiéndolos con palabras de sabiduría para convencerlos. Solo les expliqué todo mediante la evidencia y el poder del Espíritu.
Le tsy an-tsaontsin-kihitse mahasintoñe i rehakoy naho i fitaroñakoy, fa ami’ty fampalangesañe i Arofoy naho añ-ozatse,
5 De este modo su confianza en Dios no estaría fundada en la sabiduría humana, sino en el poder de Dios.
soa tsy hioreñe ami’ty hakante’ ondaty ty fatokisa’ areo fa ami’ty faozaran’ Añahare.
6 Sin embargo, usamos palabras de sabiduría para hablar con los que son espiritualmente maduros, pero esta no es una sabiduría que viene de este mundo, o de los gobernantes de este mundo que rápidamente van desapareciendo. (aiōn g165)
Toe mitaroñe hihitse amo àñoñeo zahay, fa tsy ty hihi’ ty sa toy, ndra ty a o mpifehe’ an-tsa toio, ie sindre miha-modo. (aiōn g165)
7 Por el contrario, explicamos la sabiduría de Dios en términos de un misterio revelado que fue oculto anteriormente y que Dios planeó para nuestra gloria antes de la creación de los mundos. (aiōn g165)
Toe mitaroñe i hihin’ Añahare nakafitsey zahay, i hihitse naetake pak’ henaney, f’ie norizan’ Añahare taolo’ ty sa toy hañonjona’e antika, (aiōn g165)
8 Ninguno de los gobernantes de este mundo comprendió cosa alguna sobre esto, porque si así hubiera sido, no hubieran crucificado al Señor de gloria. (aiōn g165)
ie ninofi’ o mpifehe an-tsa toio, fa naho nifohi’ iareo, le tsy ho pinè’ iareo i Talèn’ engeñey. (aiōn g165)
9 Pero como dice la Escritura: “Nadie ha visto, nadie ha escuchado, y nadie ha imaginado lo que Dios ha preparado para los que lo aman”.
Fa hoe ty pinatetse: Fihaino tsy nahaisake, ravembia tsy nahajanjiñe, vaho tsy nizilike añ’ arofo’ondaty ze he’e hinalankan’ Añahare ho a’ o mikoko azeoo.
10 Pero Dios nos ha revelado esto por medio del Espíritu, porque el Espíritu ahonda en las profundidades de Dios.
F’ie nibentabentaren’ Añahare aman-tikañe añamy Arofo’ey, fa mi­tsoeke ze he’e i Arofoy, naho o raha miheotse aman’ Añahareo.
11 ¿Quién conoce los pensamientos de alguien si no es la misma persona que los tiene? Del mismo modo, nadie conoce los pensamientos de Dios excepto el Espíritu de Dios.
Aa vaho ia am’ondatio ty mahafohiñe ze mitoloñe amy t’indaty ao naho tsy ty arofo am’indatiy? Manahake izay, tsy fohi’ ondaty ty faharofoanan’ Añahare naho tsy i Arofon’ Añaharey.
12 Porque hemos recibido el Espíritu de Dios, no espíritu de este mundo, a fin de que pudiéramos entender lo que Dios nos dio tan generosamente.
Ie amy zay, tsy ty fañahi’ ty tane toy ty rinamben-tika, fa i Arofo boak’ aman’ Añaharey, soa te ho fohintika o raha natolon’ Añahare antika am-patariha’eo,
13 De eso hablamos, no usando palabras enseñadas por la sabiduría humana, sino lo que el Espíritu enseña. Nosotros explicamos lo que es espiritual usando términos espirituales.
ie o taroñe’aio, tsy an-tsaontsy nanare’ ty hihi’ ondaty fa amo naò’ i Arofo Masiñeio, ie mampidodea o rahan’ Arofoo amo aman’ Arofoo.
14 Por supuesto, las personas que no son espirituales no aceptan lo que viene del Espíritu de Dios. Para ellos solo es necedad, y no pueden entenderlo, porque lo que es espiritual necesita examinarse de manera apropiada.
Toe tsy maharambe o rahan’ Arofon’ Añahareo ty fañereñerea’ ondatio, fa hagegeañe ama’e, tsy eo ty hahafohina’e, amy t’ie rendreke an’arofo.
15 Las personas que son espirituales lo investigan todo, pero ellos mismos no son objeto de investigación.
Mitsikaritse ze he’e ty aman’arofo, fe tsy leo ty ila’e tsikariteñe.
16 Pues “¿Quién entiende la mente del Señor, y quién consideraría instruirlo?” ¡Pero nosotros sí tenemos la mente de Cristo!
Aa vaho: Ia ty mahafohiñe ty faharofoana’ Iehovà hañòke aze. Toe aman-tika ty fitsa­korea’ i Norizañey.

< 1 Corintios 2 >