< Cantar de los Cantares 1 >

1
Kantik A Kantik Yo, ki ekri pa Salomon.
2 ¡Béseme él con los besos de su boca! porque tus amores son mejores que el vino.
Kite l bo m ak bo bouch li! Paske lanmou ou bon pase diven.
3 Suave es el olor de tus ungüentos; es tu nombre ungüento derramado; por eso te aman las doncellas.
Lwil pafen ou yo santi bon. Non ou menm se tankou lwil kap vide; se pou sa ke tout vyèj yo renmen ou konsa.
4 Atráeme en pos de ti. ¡Corramos! Me introdujo el Rey en sus cámaras. Nos gozaremos, nos alegraremos en ti. Celebraremos tus amores más que el vino. Con razón te aman.
Rale m dèyè ou e annou kouri ansanm! Wa a mennen m nan chanm li yo. Lòt Yo “Nou va rejwi nan ou e fè kè kontan; nou va leve lanmou ou wo plis pase diven. Jenn Fi a Ak bon rezon, yo renmen ou konsa.”
5 Morena soy, pero hermosa, oh hijas de Jerusalén, como las tiendas de Cedar, como los pabellones de Salomón.
Mwen menm, mwen nwa; men mwen byen bèl, O fi a Jérusalem yo, tankou tant Kédar yo, tankou rido a Salomon yo.
6 No reparéis en que soy morena; es que me ha quemado el sol. Los hijos de mi madre se airaron contra mí; me pusieron a guardar las viñas; pero mi viña, la mía, no he guardado.
Pa gade mwen konsa akoz mwen nwa; solèy la brile m konsa. Fis a manman m yo te byen fache avè m; Yo te fè m gadyen chan rezen yo. Men pwòp jaden pa m nan vin neglije.
7 Dime, oh tú a quien ama el alma mía, dónde pastoreas, dónde haces sestear las ovejas al mediodía, para que no ande yo vagando alrededor de los rebaños de tus compañeros.
Pale mwen, ou menm nan ke nanm mwen tèlman renmen; ki kote ou fè patiraj twoupo ou a? Ki kote ou konn fè l kouche a midi? Paske poukisa mwen ta tankou yon moun ki vwale figi li nan kote twoupo zanmi ou yo?
8 Si no lo sabes, oh hermosa entre las mujeres, sal siguiendo las huellas del rebaño, y apacienta tus cabritos junto a las cabañas de los pastores.
Si ou menm, ou pa konnen, O pi bèl pami tout fanm yo; janbe swiv wout twoupo a, e fè patiraj pou jenn kabrit ou yo akote tant bèje ou yo.
9 A mi yegua, en las carrozas del Faraón, te comparo, oh amiga mía.
Pou mwen, cheri mwen an, ou tankou pi bèl poulich pami sa kap rale cha Farawon an.
10 Hermosas son tus mejillas entre los pendientes, cuello entre los collares.
Bò figi ou byen bèl ak zanno, kou ou ak bèl kolye.
11 Collares de oro haremos para ti incrustados de plata.
Nou va fè pou ou dekorasyon an lò anbeli ak pwent an ajan tou won.
12 Estando el rey en su diván, mi nardo exhala su fragancia.
Pandan wa a te sou tab li, pafen mwen te rive kote l ak bèl odè.
13 Un manojito de mirra es para mí el amado mío: reposa entre mis pechos.
Sila ke m renmen an se yon pòch pafen; fèy bazilik ki pase tout nwit lan antre tete mwen.
14 Racimo de cipro es mi amado para mí en las viñas de Engadí.
Cheri mwen an se yon grap flè jasmen byen plase nan chan rezen En-Guédi yo.
15 Hermosa eres, amiga mía, eres hermosa; tus ojos son palomas.
“Tèlman ou bèl, cheri mwen an; tèlman ou bèl! Zye ou tankou toutrèl yo.”
16 Hermoso eres, amado mío, ¡y cuan delicioso! y nuestro lecho es de flores.
Gade jan ou bèl e byen agreyab, cheri mwen an; anverite, se zèb vèt kap fè kabann nou.
17 De cedro son las vigas de nuestra casa, de ciprés nuestros artesonados.
Pilye kay nou se bwa sèd e travès yo se bwa pen.

< Cantar de los Cantares 1 >