Romanos 4
1 ¿Qué diremos luego que obtuvo Abrahán, nuestro Padre según la carne?
അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് കായികക്രിയയാ കിം ലബ്ധവാൻ ഏതദധി കിം വദിഷ്യാമഃ?
2 Porque si Abrahán fue justificado por obras, tiene de qué gloriarse; mas no delante de Dios.
സ യദി നിജക്രിയാഭ്യഃ സപുണ്യോ ഭവേത് തർഹി തസ്യാത്മശ്ലാഘാം കർത്തും പന്ഥാ ഭവേദിതി സത്യം, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സമീപേ നഹി|
3 Pues ¿qué dice la Escritura? “Abrahán creyó a Dios, y le fue imputado a justicia”.
ശാസ്ത്രേ കിം ലിഖതി? ഇബ്രാഹീമ് ഈശ്വരേ വിശ്വസനാത് സ വിശ്വാസസ്തസ്മൈ പുണ്യാർഥം ഗണിതോ ബഭൂവ|
4 Ahora bien, a aquel que trabaja, el jornal no se le cuenta como gracia, sino como deuda;
കർമ്മകാരിണോ യദ് വേതനം തദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം നഹി കിന്തു തേനോപാർജിതം മന്തവ്യമ്|
5 mas al que no trabaja, sino que cree en Aquel que justifica al impío, su fe se le reputa por justicia,
കിന്തു യഃ പാപിനം സപുണ്യീകരോതി തസ്മിൻ വിശ്വാസിനഃ കർമ്മഹീനസ്യ ജനസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ പുണ്യാർഥം ഗണ്യോ ഭവതി|
6 así como también David pregona la bienaventuranza del hombre a quien Dios imputa la justicia sin obras:
അപരം യം ക്രിയാഹീനമ് ഈശ്വരഃ സപുണ്യീകരോതി തസ്യ ധന്യവാദം ദായൂദ് വർണയാമാസ, യഥാ,
7 “Bienaventurados aquellos a quienes fueron perdonadas las iniquidades, y cuyos pecados han sido cubiertos.
സ ധന്യോഽഘാനി മൃഷ്ടാനി യസ്യാഗാംസ്യാവൃതാനി ച|
8 Bienaventurado el hombre a quien el Señor no imputa su pecado”.
സ ച ധന്യഃ പരേശേന പാപം യസ്യ ന ഗണ്യതേ|
9 Pues bien, esta bienaventuranza ¿es solo para los circuncisos, o también para los incircuncisos?, porque decimos que a Abrahán la fe le fue imputada a justicia.
ഏഷ ധന്യവാദസ്ത്വക്ഛേദിനമ് അത്വക്ഛേദിനം വാ കം പ്രതി ഭവതി? ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഃ പുണ്യാർഥം ഗണിത ഇതി വയം വദാമഃ|
10 ¿Mas cómo le fue imputada? ¿Antes de la circuncisión o después de ella? No después de la circuncisión, sino antes.
സ വിശ്വാസസ്തസ്യ ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കിമ് അത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കസ്മിൻ സമയേ പുണ്യമിവ ഗണിതഃ? ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം നഹി കിന്ത്വത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം|
11 Y recibió el signo de la circuncisión como sello de la justicia de la fe que obtuvo, siendo aún incircunciso, para que fuese padre de todos los creyentes no circuncidados, a fin de que también a ellos se les imputase la justicia;
അപരഞ്ച സ യത് സർവ്വേഷാമ് അത്വക്ഛേദിനാം വിശ്വാസിനാമ് ആദിപുരുഷോ ഭവേത്, തേ ച പുണ്യവത്ത്വേന ഗണ്യേരൻ;
12 como asimismo padre de los circuncisos, de aquellos que no solamente han recibido la circuncisión, sino que también siguen los pasos de la fe que nuestro padre Abrahán tenía siendo aún incircunciso.
യേ ച ലോകാഃ കേവലം ഛിന്നത്വചോ ന സന്തോ ഽസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് അഛിന്നത്വക് സൻ യേന വിശ്വാസമാർഗേണ ഗതവാൻ തേനൈവ തസ്യ പാദചിഹ്നേന ഗച്ഛന്തി തേഷാം ത്വക്ഛേദിനാമപ്യാദിപുരുഷോ ഭവേത് തദർഥമ് അത്വക്ഛേദിനോ മാനവസ്യ വിശ്വാസാത് പുണ്യമ് ഉത്പദ്യത ഇതി പ്രമാണസ്വരൂപം ത്വക്ഛേദചിഹ്നം സ പ്രാപ്നോത്|
13 Pues no por medio de la Ley fue hecha la promesa a Abrahán, o a su descendencia, de ser heredero del mundo, sino por la justicia que viene de la fe.
ഇബ്രാഹീമ് ജഗതോഽധികാരീ ഭവിഷ്യതി യൈഷാ പ്രതിജ്ഞാ തം തസ്യ വംശഞ്ച പ്രതി പൂർവ്വമ് അക്രിയത സാ വ്യവസ്ഥാമൂലികാ നഹി കിന്തു വിശ്വാസജന്യപുണ്യമൂലികാ|
14 Porque si los de la Ley son herederos, la fe ha venido a ser vana, y la promesa de ningún valor,
യതോ വ്യവസ്ഥാവലമ്ബിനോ യദ്യധികാരിണോ ഭവന്തി തർഹി വിശ്വാസോ വിഫലോ ജായതേ സാ പ്രതിജ്ഞാപി ലുപ്തൈവ|
15 dado que la Ley obra ira; porque donde no hay Ley, tampoco hay transgresión.
അധികന്തു വ്യവസ്ഥാ കോപം ജനയതി യതോ ഽവിദ്യമാനായാം വ്യവസ്ഥായാമ് ആജ്ഞാലങ്ഘനം ന സമ്ഭവതി|
16 De ahí ( que la promesa se hiciera ) por la fe, para que fuese de gracia, a fin de que la promesa permanezca firme para toda la posteridad, no solo para la que es de la Ley, sino también para la que sigue la fe de Abrahán, el cual es el padre de todos nosotros,
അതഏവ സാ പ്രതിജ്ഞാ യദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം ഭവേത് തദർഥം വിശ്വാസമൂലികാ യതസ്തഥാത്വേ തദ്വംശസമുദായം പ്രതി അർഥതോ യേ വ്യവസ്ഥയാ തദ്വംശസമ്ഭവാഃ കേവലം താൻ പ്രതി നഹി കിന്തു യ ഇബ്രാഹീമീയവിശ്വാസേന തത്സമ്ഭവാസ്താനപി പ്രതി സാ പ്രതിജ്ഞാ സ്ഥാസ്നുർഭവതി|
17 —según está escrito: “Padre de muchas naciones te he constituido”— ante Aquel a quien creyó: Dios, el cual da vida a los muertos, y llama las cosas que ( aún ) no son como si (ya ) fuesen.
യോ നിർജീവാൻ സജീവാൻ അവിദ്യമാനാനി വസ്തൂനി ച വിദ്യമാനാനി കരോതി ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഭൂമേസ്തസ്യേശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സോഽസ്മാകം സർവ്വേഷാമ് ആദിപുരുഷ ആസ്തേ, യഥാ ലിഖിതം വിദ്യതേ, അഹം ത്വാം ബഹുജാതീനാമ് ആദിപുരുഷം കൃത്വാ നിയുക്തവാൻ|
18 Abrahán, esperando contra toda esperanza, creyó que vendría a ser padre de muchas naciones, según lo que había sido dicho: “Así será tu posteridad”.
ത്വദീയസ്താദൃശോ വംശോ ജനിഷ്യതേ യദിദം വാക്യം പ്രതിശ്രുതം തദനുസാരാദ് ഇബ്രാഹീമ് ബഹുദേശീയലോകാനാമ് ആദിപുരുഷോ യദ് ഭവതി തദർഥം സോഽനപേക്ഷിതവ്യമപ്യപേക്ഷമാണോ വിശ്വാസം കൃതവാൻ|
19 Y no flaqueó en la fe al considerar su mismo cuerpo ya decrépito, teniendo él como cien años, ni el amortecimiento del seno de Sara;
അപരഞ്ച ക്ഷീണവിശ്വാസോ ന ഭൂത്വാ ശതവത്സരവയസ്കത്വാത് സ്വശരീരസ്യ ജരാം സാരാനാമ്നഃ സ്വഭാര്യ്യായാ രജോനിവൃത്തിഞ്ച തൃണായ ന മേനേ|
20 sino que, ante la promesa de Dios, no vaciló incrédulo, antes bien fue fortalecido por la fe dando gloria a Dios,
അപരമ് അവിശ്വാസാദ് ഈശ്വരസ്യ പ്രതിജ്ഞാവചനേ കമപി സംശയം ന ചകാര;
21 plenamente persuadido de que Él es poderoso para cumplir cuanto ha prometido.
കിന്ത്വീശ്വരേണ യത് പ്രതിശ്രുതം തത് സാധയിതും ശക്യത ഇതി നിശ്ചിതം വിജ്ഞായ ദൃഢവിശ്വാസഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാഞ്ചകാര|
22 Por lo cual también le fue imputado a justicia;
ഇതി ഹേതോസ്തസ്യ സ വിശ്വാസസ്തദീയപുണ്യമിവ ഗണയാഞ്ചക്രേ|
23 y no para él solamente se escribió que le fue imputado,
പുണ്യമിവാഗണ്യത തത് കേവലസ്യ തസ്യ നിമിത്തം ലിഖിതം നഹി, അസ്മാകം നിമിത്തമപി,
24 sino también para nosotros, a quienes ha de imputársenos; a los que creemos en Aquel que resucitó a Jesús Señor nuestro de entre los muertos;
യതോഽസ്മാകം പാപനാശാർഥം സമർപിതോഽസ്മാകം പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചോത്ഥാപിതോഽഭവത് യോഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുസ്തസ്യോത്ഥാപയിതരീശ്വരേ
25 el cual fue entregado a causa de nuestros pecados y resucitado para nuestra justificación.
യദി വയം വിശ്വസാമസ്തർഹ്യസ്മാകമപി സഏവ വിശ്വാസഃ പുണ്യമിവ ഗണയിഷ്യതേ|
