Apocalipsis 9
1 Y tocó la trompeta el quinto ángel, y vi una estrella que había caído del cielo a la tierra, y le fue dada la llave del pozo del abismo. (Abyssos g12)
തതഃ പരം സപ്തമദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം ഗഗനാത് പൃഥിവ്യാം നിപതിത ഏകസ്താരകോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തസ്മൈ രസാതലകൂപസ്യ കുഞ്ജികാദായി| (Abyssos g12)
2 Abrió el pozo del abismo, y subió humo del pozo como el humo de un gran horno, y a causa del humo del pozo se obscurecieron el sol y el aire. (Abyssos g12)
തേന രസാതലകൂപേ മുക്തേ മഹാഗ്നികുണ്ഡസ്യ ധൂമ ഇവ ധൂമസ്തസ്മാത് കൂപാദ് ഉദ്ഗതഃ| തസ്മാത് കൂപധൂമാത് സൂര്യ്യാകാശൗ തിമിരാവൃതൗ| (Abyssos g12)
3 Del humo salieron langostas sobre la tierra; y les fue dado poder, semejante al poder que tienen los escorpiones de la tierra.
തസ്മാദ് ധൂമാത് പതങ്ഗേഷു പൃഥിവ്യാം നിർഗതേഷു നരലോകസ്ഥവൃശ്ചികവത് ബലം തേഭ്യോഽദായി|
4 Y se les mandó que no dañasen la hierba de la tierra, ni verdura alguna, ni árbol alguno, sino solamente a los hombres que no tuviesen el sello de Dios en la frente.
അപരം പൃഥിവ്യാസ്തൃണാനി ഹരിദ്വർണശാകാദയോ വൃക്ഷാശ്ച തൈ ർന സിംഹിതവ്യാഃ കിന്തു യേഷാം ഭാലേഷ്വീശ്വരസ്യ മുദ്രായാ അങ്കോ നാസ്തി കേവലം തേ മാനവാസ്തൈ ർഹിംസിതവ്യാ ഇദം ത ആദിഷ്ടാഃ|
5 Les fue dado no matarlos, sino torturarlos por cinco meses; y su tormento era como el tormento que causa el escorpión cuando pica al hombre.
പരന്തു തേഷാം ബധായ നഹി കേവലം പഞ്ച മാസാൻ യാവത് യാതനാദാനായ തേഭ്യഃ സാമർഥ്യമദായി| വൃശ്ചികേന ദഷ്ടസ്യ മാനവസ്യ യാദൃശീ യാതനാ ജായതേ തൈരപി താദൃശീ യാതനാ പ്രദീയതേ|
6 En aquellos días los hombres buscarán la muerte, y no la hallarán; desearán morir, y la muerte huirá de ellos.
തസ്മിൻ സമയേ മാനവാ മൃത്യും മൃഗയിഷ്യന്തേ കിന്തു പ്രാപ്തും ന ശക്ഷ്യന്തി, തേ പ്രാണാൻ ത്യക്തുമ് അഭിലഷിഷ്യന്തി കിന്തു മൃത്യുസ്തേഭ്യോ ദൂരം പലായിഷ്യതേ|
7 Las langostas eran semejantes a caballos aparejados para la guerra, y sobre sus cabezas llevaban algo como coronas parecidas al oro, y sus caras eran como caras de hombres.
തേഷാം പതങ്ഗാനാമ് ആകാരോ യുദ്ധാർഥം സുസജ്ജിതാനാമ് അശ്വാനാമ് ആകാരസ്യ തുല്യഃ, തേഷാം ശിരഃസു സുവർണകിരീടാനീവ കിരീടാനി വിദ്യന്തേ, മുഖമണ്ഡലാനി ച മാനുഷികമുഖതുല്യാനി,
8 Tenían cabellos como cabellos de mujer y sus dientes eran como de leones.
കേശാശ്ച യോഷിതാം കേശാനാം സദൃശാഃ, ദന്താശ്ച സിംഹദന്തതുല്യാഃ,
9 Sus pechos eran como corazas de hierro, y el estruendo de sus alas era como el estruendo de muchos carros de caballos que corren al combate.
ലൗഹകവചവത് തേഷാം കവചാനി സന്തി, തേഷാം പക്ഷാണാം ശബ്ദോ രണായ ധാവതാമശ്വരഥാനാം സമൂഹസ്യ ശബ്ദതുല്യഃ|
10 Tenían colas semejantes a escorpiones, y ( en ellas ) aguijones; y en sus colas reside su poder de hacer daño a los hombres durante los cinco meses.
വൃശ്ചികാനാമിവ തേഷാം ലാങ്ഗൂലാനി സന്തി, തേഷു ലാങ്ഗൂലേഷു കണ്ടകാനി വിദ്യന്തേ, അപരം പഞ്ച മാസാൻ യാവത് മാനവാനാം ഹിംസനായ തേ സാമർഥ്യപ്രാപ്താഃ|
11 Tienen por rey sobre ellas al ángel del abismo, cuyo nombre en hebreo es Abaddón y que lleva en griego el nombre de Apollyon. (Abyssos g12)
തേഷാം രാജാ ച രസാതലസ്യ ദൂതസ്തസ്യ നാമ ഇബ്രീയഭാഷയാ അബദ്ദോൻ യൂനാനീയഭാഷയാ ച അപല്ലുയോൻ അർഥതോ വിനാശക ഇതി| (Abyssos g12)
12 Él primer ay pasó; ved que tras esto vienen aún dos ayes.
പ്രഥമഃ സന്താപോ ഗതവാൻ പശ്യ ഇതഃ പരമപി ദ്വാഭ്യാം സന്താപാഭ്യാമ് ഉപസ്ഥാതവ്യം|
13 Y tocó la trompeta el sexto ángel, y oí una voz procedente de los cuatro cuernos del altar de oro que está delante de Dios,
തതഃ പരം ഷഷ്ഠദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാമ് ഈശ്വരസ്യാന്തികേ സ്ഥിതായാഃ സുവർണവേദ്യാശ്ചതുശ്ചൂഡാതഃ കസ്യചിദ് രവോ മയാശ്രാവി|
14 y decía al sexto ángel que tenía la trompeta: “Suelta a los cuatro ángeles encadenados junto al gran río Eúfrates.
സ തൂരീധാരിണം ഷഷ്ഠദൂതമ് അവദത്, ഫരാതാഖ്യേ മഹാനദേ യേ ചത്വാരോ ദൂതാ ബദ്ധാഃ സന്തി താൻ മോചയ|
15 Y fueron soltados los cuatro ángeles que estaban dispuestos para la hora y el día y el mes y el año, a fin de exterminar la tercera parte de los hombres.
തതസ്തദ്ദണ്ഡസ്യ തദ്ദിനസ്യ തന്മാസസ്യ തദ്വത്സരസ്യ ച കൃതേ നിരൂപിതാസ്തേ ചത്വാരോ ദൂതാ മാനവാനാം തൃതീയാംശസ്യ ബധാർഥം മോചിതാഃ|
16 Y el número de las huestes de a caballo era de doscientos millones. Yo oí su número.
അപരമ് അശ്വാരോഹിസൈന്യാനാം സംഖ്യാ മയാശ്രാവി, തേ വിംശതികോടയ ആസൻ|
17 En la visión miré los caballos y a sus jinetes: tenían corazas como de fuego y de jacinto y de azufre; las cabezas de los caballos eran como cabezas de leones, y de su boca salía fuego y humo y azufre.
മയാ യേ ഽശ്വാ അശ്വാരോഹിണശ്ച ദൃഷ്ടാസ്ത ഏതാദൃശാഃ, തേഷാം വഹ്നിസ്വരൂപാണി നീലപ്രസ്തരസ്വരൂപാണി ഗന്ധകസ്വരൂപാണി ച വർമ്മാണ്യാസൻ, വാജിനാഞ്ച സിംഹമൂർദ്ധസദൃശാ മൂർദ്ധാനഃ, തേഷാം മുഖേഭ്യോ വഹ്നിധൂമഗന്ധകാ നിർഗച്ഛന്തി|
18 De estas tres plagas murió la tercera parte de los hombres, a consecuencia del fuego y del humo y del azufre que salía de las bocas de aquellos.
ഏതൈസ്ത്രിഭി ർദണ്ഡൈരർഥതസ്തേഷാം മുഖേഭ്യോ നിർഗച്ഛദ്ഭി ർവഹ്നിധൂമഗന്ധകൈ ർമാനുഷാണാം തുതീയാംശോ ഽഘാനി|
19 Pues el poder de los caballos está en su boca y en sus colas; porque sus colas, semejantes a serpientes, tienen cabezas, y con ellas dañan.
തേഷാം വാജിനാം ബലം മുഖേഷു ലാങ്ഗൂലേഷു ച സ്ഥിതം, യതസ്തേഷാം ലാങ്ഗൂലാനി സർപാകാരാണി മസ്തകവിശിഷ്ടാനി ച തൈരേവ തേ ഹിംസന്തി|
20 Mas el resto de los hombres, los que no fueron muertos con estas plagas, no se arrepintieron de las obras de sus manos y no cesaron de adorar a los demonios y los ídolos de oro y de plata y de bronce y de piedra y de madera, que no pueden ver ni oír ni andar.
അപരമ് അവശിഷ്ടാ യേ മാനവാ തൈ ർദണ്ഡൈ ർന ഹതാസ്തേ യഥാ ദൃഷ്ടിശ്രവണഗമനശക്തിഹീനാൻ സ്വർണരൗപ്യപിത്തലപ്രസ്തരകാഷ്ഠമയാൻ വിഗ്രഹാൻ ഭൂതാംശ്ച ന പൂജയിഷ്യന്തി തഥാ സ്വഹസ്താനാം ക്രിയാഭ്യഃ സ്വമനാംസി ന പരാവർത്തിതവന്തഃ
21 Ni se arrepintieron de sus homicidios, ni de sus hechicerías, ni de su fornicación, ni de sus latrocinios.
സ്വബധകുഹകവ്യഭിചാരചൗര്യ്യോഭ്യോ ഽപി മനാംസി ന പരാവർത്തിതവന്തഃ|
