Salmos 78

1 Maskil de Asaf. Escucha, pueblo mío, mi enseñanza; presta oído a las palabras de mis labios.

۱ قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

2 Voy a abrir mi boca en un poema, y evocaré escondidas lecciones del pasado.

۲ دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

3 Lo que hemos oído y aprendido, lo que nos han contado nuestros padres,

۳ که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

4 no lo ocultaremos a sus hijos; relataremos a la generación venidera las glorias de Yahvé y su poderío, y las maravillas que Él hizo.

۴ از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

5 Porque Él, habiendo dado testimonio a Jacob, y establecido una ley en Israel, mandó a nuestros padres enseñarlo a sus hijos,

۵ زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

6 para que lo supiera la generación siguiente, y a su vez los hijos nacidos de esta lo narrasen a sus propios hijos;

۶ تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

7 de suerte que pongan en Dios su confianza, no olvidando los beneficios de Yahvé y observando sus mandamientos;

۷ و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

8 para que no vengan a ser como sus padres, una raza indócil y contumaz; generación que no tuvo el corazón sencillo ni el espíritu fiel a Dios.

۸ ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

9 Los hijos de Efraím, muy diestros arqueros, volvieron las espaldas en el día de la batalla;

۹ بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

10 no guardaron la alianza con Dios, rehusaron seguir su ley;

۱۰ عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

11 olvidaron sus obras y las maravillas que hizo ante los ojos de ellos.

۱۱ واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

12 A la vista de sus padres Él había hecho prodigios en el país de Egipto, en los campos de Tanis.

۱۲ و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

13 Dividió el mar por medio, y los hizo pasar, sosteniendo las aguas como un muro.

۱۳ دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

14 De día los guiaba con la nube y toda la noche con un resplandor de fuego.

۱۴ و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

15 Hendió la roca en el desierto, y les dio de beber aguas copiosísimas.

۱۵ در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

16 Sacó torrentes de la peña, hizo salir aguas como ríos.

۱۶ پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

17 Mas ellos continuaron pecando contra Él, resistiendo al Altísimo en el yermo;

۱۷ و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

18 tentaron a Dios en sus corazones, pidiendo comida según su antojo.

۱۸ و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

19 Y hablando mal de Dios, dijeron: “¿Podrá Dios prepararnos una mesa en el desierto?

۱۹ و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

20 Cierto es que hirió la peña, y brotaron aguas y corrieron torrentes; mas ¿podrá también dar pan y proveer de carne a su pueblo?”

۲۰ اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

21 Yahvé lo oyó y se indignó; su fuego se encendió contra Jacob, y subió de punto su ira contra Israel,

۲۱ پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

22 porque no creyeron a Dios, ni confiaron en su auxilio.

۲۲ زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

23 Con todo, ordenó a las nubes en lo alto, abrió las puertas del cielo,

۲۳ پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

24 y llovió sobre ellos maná para su sustento, dándoles trigo del cielo.

۲۴ و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

25 Pan de fuertes comió el hombre, les envió comida hasta hartarlos.

۲۵ مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

26 Después levantó el viento solano en el cielo, guio con su poder el ábrego,

۲۶ بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

27 y llovió sobre ellos carne tanta como el polvo; aves volátiles como arena del mar

۲۷ و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

28 cayeron en su campamento, en derredor de sus tiendas.

۲۸ وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

29 Y comieron y se hartaron. Así Él les dio lo que habían deseado.

۲۹ پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

30 Mas no bien satisfecho su apetito, y estando el manjar aún en su boca,

۳۰ ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

31 se alzó contra ellos la ira de Dios, e hizo estragos entre los más fuertes, y abatió a la flor de Israel.

۳۱ که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

32 Sin embargo, pecaron de nuevo, y no dieron crédito a sus milagros.

۳۲ با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

33 Y Él consumió sus días en un soplo, y sus años con repentinas calamidades.

۳۳ بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

34 Cuando les enviaba la muerte, entonces recurrían a Él, y volvían a convertirse a Dios,

۳۴ هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

35 recordando que Dios era su roca, y el Altísimo su Libertador.

۳۵ و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

36 Pero lo lisonjeaban con su boca, y con su lengua le mentían;

۳۶ اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

37 su corazón no era sincero para con Él, y no permanecieron fieles a su alianza.

۳۷ زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

38 Él, no obstante, en su misericordia, les perdonaba su culpa, y no los exterminaba. Muchas veces contuvo su ira, y no permitió que se desahogase toda su indignación,

۳۸ اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

39 acordándose de que eran carne, un soplo que se va y no vuelve.

۳۹ و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

40 ¡Cuántas veces lo provocaron en el desierto; cuántas lo irritaron en aquella soledad!

۴۰ چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

41 Y no cesaban de tentar a Dios, de afligir al Santo de Israel.

۴۱ و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

42 No se acordaban ya de su mano, de aquel día en que los libertó del poder del opresor,

۴۲ و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

43 cuando Él ostentó sus prodigios en Egipto, y sus maravillas en los campos de Tanis,

۴۳ که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

44 trocando en sangre sus ríos y sus canales, para que no bebiesen;

۴۴ و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

45 enviando contra ellos unos tábanos que los devoraban, y ranas que los infectaron;

۴۵ انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

46 entregando sus cosechas a la oruga, y el fruto de su trabajo a la langosta;

۴۶ و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

47 destruyendo con el granizo sus viñas, y con heladas sus higueras;

۴۷ تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

48 librando a la peste sus manadas, y sus rebaños al contagio;

۴۸ بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

49 desatando contra ellos el ardor de su ira, su indignación, el furor, el castigo: un tropel de ejecutores de calamidad;

۴۹ و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

50 dando libre paso a su saña, y entregando a ellos mismos a la peste, sin perdonar sus propias vidas,

۵۰ و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

51 y matando a todo primogénito en Egipto, las primicias del vigor en las tiendas de Cam.

۵۱ و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

52 Ni recordaban cuando como ovejas sacó a los de su pueblo, y los guio como un rebaño por el desierto,

۵۲ و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

53 y los condujo con seguridad y sin temor, mientras sepultaba a sus enemigos en el mar.

۵۳ وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

54 Y los llevó a su tierra santa, a los montes que conquistó su diestra;

۵۴ و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

55 expulsó ante ellos a los gentiles, en suertes repartió la heredad de estos, y en sus pabellones hizo habitar a las tribus de Israel.

۵۵ و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

56 Pero ellos aun tentaron y provocaron al Dios Altísimo, y no guardaron sus mandamientos.

۵۶ لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

57 Apostataron y fueron traidores, como sus padres; fallaron como un arco torcido.

۵۷ وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

58 Lo movieron a ira con sus lugares altos, y con sus esculturas le excitaron los celos.

۵۸ و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

59 Ardió con esto el furor de Dios; acerbamente apartó de sí a Israel,

۵۹ چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

60 y abandonó el Tabernáculo de Silo, la morada que tenía entre los hombres.

۶۰ پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

61 Abandonó al cautiverio su fortaleza, y su gloria en manos del adversario.

۶۱ و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

62 Entregó su pueblo a la espada, y se irritó contra su herencia.

۶۲ وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

63 El fuego devoró a sus jóvenes, y sus doncellas no fueron desposadas.

۶۳ جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

64 A cuchillo cayeron sus sacerdotes, y sus viudas no los lloraron.

۶۴ کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

65 El Señor despertó entonces como de un sueño -cual gigante adormecido por el vino-

۶۵ آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

66 e hirió a los enemigos en la zaga, cubriéndolos de ignominia para siempre.

۶۶ و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

67 Mas reprobó la tienda de José, y a la tribu de Efraím no la eligió,

۶۷ و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

68 y prefirió a la tribu de Judá, el monte Sión, su predilecto.

۶۸ لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

69 Y levantó, como cielo, su santuario, como la tierra, que fundó para siempre.

۶۹ و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

70 Y escogió a su siervo David, sacándolo de entre los rebaños de ovejas;

۷۰ و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

71 detrás de las que amamantaban lo llamó, para que apacentase a Jacob, su pueblo, y a Israel, su heredad.

۷۱ از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

72 Y él los apacentó con sencillez de corazón, y los guio con la destreza de sus manos.

۷۲ پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.