Salmos 77

1 Al maestro de coro. A Iditún. Salmo de Asaf. Mi voz sube hacia Dios y clama; mi voz va hasta Dios para que me oiga.

Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

2 En el día de mi angustia busco al Señor; de noche, mis manos se extienden sin descanso, y mi alma rehúsa el consuelo.

W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

3 Si pienso en Dios tengo que gemir; si cavilo, mi espíritu desfallece.

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

4 Tú mantienes insomnes mis ojos; estoy perturbado, incapaz de hablar.

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

5 Pienso en los días antiguos y considero los años eternos.

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

6 Por la noche medito en mi corazón, reflexiono y mi espíritu inquiere:

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

7 ¿Es que nos desechará el Señor por todos los siglos? ¿No volverá a sernos favorable?

Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

8 ¿Se habrá agotado para siempre su bondad? ¿Será vana su promesa hecha para todas las generaciones?

Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

9 ¿Se habrá olvidado Dios de su clemencia? o ¿en su ira habrá contenido su misericordia?

Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

10 Y dije: “Este es mi dolor: que la diestra del Altísimo haya cambiado.”

I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

11 Recordaré los hechos de Yahvé; sí, me acuerdo de tus antiguas maravillas;

Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

12 medito todas tus obras y peso tus hazañas.

I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

13 Santo es tu camino, oh Dios, ¿Qué Dios hay tan grande como el Dios nuestro?

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

14 Tú eres el Dios que obra prodigios, y has dado a conocer a los pueblos tu poder.

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

15 Redimiste con tu brazo a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José.

Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

16 Las aguas te vieron, oh Dios, te vieron las aguas, y temblaron; hasta los abismos se estremecieron.

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

17 Aguas derramaron las nubes, los cielos hicieron oír su voz, y volaron tus dardos.

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

18 Tu trueno sonó en el torbellino, los relámpagos iluminaron el mundo; se conmovió y tembló la tierra.

Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

19 Tu camino se abrió a través del mar, y tus sendas sobre inmensas aguas, sin que aparecieran las huellas de tus pisadas.

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

20 Y Tú mismo guiaste a tu pueblo como un rebaño, por mano de Moisés y de Aarón.

Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.