Salmos 74
1 Maskil de Asaf. ¿Por qué, oh Dios, nos desechas para siempre? ¿Por qué arde tu ira contra el rebaño de tu dehesa?
Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
2 Acuérdate de tu grey que hiciste tuya desde antiguo, de la estirpe que rescataste para hacerla tu herencia; del monte Sión que elegiste para morada tuya.
Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
3 Dirige tus pasos hacia esas perpetuas ruinas: todo lo ha devastado el enemigo en el Santuario.
Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
4 Los que te odian rugieron en el recinto de tus asambleas; pusieron sus enseñas por trofeo.
Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
5 Talaron allí como quien alza la segur en lo espeso de la selva;
Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
6 y ya con hacha y martillo hacen pedazos sus puertas.
Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
7 Entregaron al fuego tu Santuario, profanaron, arrasándolo, el tabernáculo de tu Nombre.
Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
8 Decían en su corazón: “Destruyámoslos por completo; pegad fuego a todas las sinagogas de Dios en el país.”
«Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
9 Ya no vemos nuestras señales, ya no hay profeta, ni queda entre nosotros quien sepa hasta cuándo.
Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
10 ¿Hasta cuándo, oh Dios, nos afrentará el enemigo? ¿Ha de blasfemar siempre tu Nombre el adversario?
Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
11 ¿Por qué retiras tu mano y retienes en tu seno tu diestra?
Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
12 Porque Tú, Yahvé, eres nuestro Rey, el que de antiguo ha obrado la salvación en medio de la tierra.
Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
13 Tú dividiste el mar con tu poder y quebrantaste la cabeza de los dragones en las aguas;
Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
14 Tú aplastaste las cabezas de Leviatán, y lo diste por comida a las fieras que pueblan el desierto.
Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
15 Tú hiciste brotar fuentes y torrentes, y secaste ríos perennes.
Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
16 Tuyo es el día y tuya la noche; Tú pusiste los astros y el sol.
Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
17 Tú trazaste todos los confines de la tierra; el verano y el invierno Tú los hiciste.
Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
18 Recuérdalo Yahvé: el enemigo blasfema; un pueblo impío ultraja tu Nombre.
Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
19 No entregues al buitre la vida de tu tórtola; no quieras olvidar perpetuamente a tus pobres.
Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
20 Vuelve los ojos a tu alianza, pues todos los rincones del país son guaridas de violencia;
Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
21 no sea que el oprimido, en su confusión, se vuelva atrás; puedan el pobre y el desvalido alabar tu Nombre.
Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
22 Levántate, Dios, defiende tu causa; recuerda cómo el insensato te insulta continuamente.
Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
23 No te olvides del vocerío de tus adversarios, porque crece el tumulto de los que se levantan contra Ti.
Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
