Salmos 73

1 De Asaf. ¡Cuán bueno es Dios para Israel, el Señor para los que son rectos de corazón!

Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.

2 Pero, mis pies casi resbalaron, cerca estuve de dar un mal paso;

En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!

3 porque envidiaba a los jactanciosos al observar la prosperidad de los pecadores.

Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.

4 No hay para ellos tribulaciones; su cuerpo está sano y robusto.

Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.

5 No conocen las inquietudes de los mortales, ni son golpeados como los demás hombres.

Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.

6 Por eso la soberbia los envuelve como un collar; y la violencia los cubre como un manto.

Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.

7 De su craso corazón desborda su iniquidad; desfogan los caprichos de su ánimo.

Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.

8 Zahieren y hablan con malignidad, y altivamente amenazan con su opresión.

Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.

9 Su boca se abre contra el cielo, y su lengua se pasea por toda la tierra.

Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.

10 Así el pueblo se vuelve hacia ellos y encuentra sus días plenos;

Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.

11 y dice: “¿Acaso lo sabe Dios? ¿Tiene conocimiento el Altísimo?

„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,

12 Ved cómo tales impíos están siempre tranquilos y aumentan su poder.

„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“

13 Luego, en vano he guardado puro mi corazón, y lavado mis manos en la inocencia,

Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?

14 pues padezco flagelos todo el tiempo y soy atormentado cada día.”

Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!

15 Si yo dijere: “Hablaré como ellos”, renegaría del linaje de tus hijos.

Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.

16 Me puse, pues, a reflexionar para comprender esto; pero me pareció demasiado difícil para mí.

En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.

17 Hasta que penetré en los santos arcanos de Dios, y consideré la suerte final de aquellos hombres.

En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.

18 En verdad Tú los pones en un camino resbaladizo y los dejas precipitarse en la ruina.

Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.

19 ¡Cómo se deslizaron de golpe! Son arrebatados, consumidos por el terror,

Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.

20 son como quien despierta de un sueño; así Tú, Señor, al despertar despreciarás su ficción.

Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!

21 Cuando, pues, exasperaba mi mente y se torturaban mis entrañas,

Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.

22 era yo un estúpido que no entendía; fui delante de Ti como un jumento.

Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!

23 Mas yo estaré contigo siempre, Tú me has tomado de la mano derecha.

En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.

24 Por tu consejo me conducirás, y al fin me recibirás en la gloria.

Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.

25 ¿Quién hay para mí en el cielo sino Tú? Y si contigo estoy ¿qué podrá deleitarme en la tierra?

Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!

26 La carne y el corazón mío desfallecen, la roca de mi corazón es Dios, herencia mía para siempre.

Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.

27 Pues he aquí que cuantos de Ti se apartan perecerán; Tú destruyes a todos los que se prostituyen, alejándose de Ti.

Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.

28 Mas para mí la dicha consiste en estar unido a Dios. He puesto en el Señor Dios mi refugio para proclamar todas tus obras en las puertas de la hija de Sión.

En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.