Salmos 65

1 Al maestro de coro. Salmo de David. Himno. A Ti, oh Dios, es debida la alabanza en Sión, y a Ti se han de cumplir los votos.

Ó, þú Guð á Síon, við lofum þig og vegsömum og efnum heit okkar við þig.

2 A Ti, que oyes las plegarias, a Ti irá toda carne, a causa de los pecados.

Þú heyrir bænir og því leita allir menn til þín.

3 Prevalecen contra nosotros nuestras iniquidades, mas Tú las perdonas.

Margar freistingar urðu mér að falli, ég gerði margt rangt, en þú fyrirgafst mér allar þessar syndir.

4 Dichoso aquel a quien Tu elijas y atraigas, para que habite en tus atrios. Nos hartaremos de los bienes de tu casa y de la santidad de tu Templo.

Sá er heppinn sem þú hefur útvalið, sá sem fær að búa hjá þér í forgörðum helgidóms þíns og njóta allsnægta í musteri þínu.

5 En tu justicia nos escuchas con estupendas señales, oh Dios salvador nuestro, esperanza de todos los confines de la tierra y de los más lejanos mares.

Með krafti þínum sýnir þú réttlæti þitt, þú Guð, frelsari okkar. Þú ert skjól öllum mönnum, allt að endimörkum jarðar.

6 Con tu fuerza consolidas los montes, revestido de poder.

Þú reistir fjöllin í mætti þínum,

7 Sosiegas el furor de los mares, el estruendo de sus ondas y el tumulto de las naciones.

þú stöðvar brimgný hafsins og háreysti þjóðanna.

8 Se estremecen ante tus portentos los que habitan los confines de la tierra. Tú llenas de alegría el Oriente y el Occidente.

Þeir sem búa við ysta haf óttast tákn þín og austrið og vestrið kætast yfir þér!

9 Has visitado la tierra, la has embriagado y colmado de riquezas. El río de Dios rebosa de aguas; Tú preparas sus trigales, aparejando la tierra,

Þú vökvar jörðina og eykur frjósemi hennar. Ár þínar og uppsprettur munu ekki þorna. Þú gerir jörðina hæfa til sáningar og gefur þjóð þinni ríkulega uppskeru.

10 regando sus surcos, y allanando sus terrones; las ablandas con lluvias, y fecundas sus gérmenes.

Með steypiregni vökvar þú plógförin og mýkir jarðveginn – útsæðið spírar og vex!

11 Coronas de benignidad el año, y tus huellas destilan grosura.

Landið klæðist grænni kápu.

12 Las praderas del desierto destilan, y los collados se visten de exultación.

Heiðarnar blómstra og hlíðarnar brosa, allt er loðið af gróðri!

13 Llenos están los campos de rebaños, y los valles se cubren de mieses; se alegran y cantan.

Hjarðirnar liðast um hagana og dalirnir fyllast af korni. Allt fagnar og syngur!