Salmos 49
1 Al maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo. Oíd esto, naciones todas, escuchad, moradores todos del orbe,
| برای سالار مغنیان. مزمور بنی قورح ای تمامی قوم‌ها این را بشنوید! ای جمیع سکنه ربع مسکون این را گوش گیرید! | ۱ |
2 así plebeyos como nobles, ricos tanto como pobres.
| ای عوام و خواص! ای دولتمندان وفقیران جمیع! | ۲ |
3 Mi boca proferirá sabiduría, y la meditación de mi corazón, inteligencia.
| زبانم به حکمت سخن می‌راند وتفکر دل من فطانت است. | ۳ |
4 Inclinaré mi oído a la parábola, y al son de la cítara propondré mi enigma.
| گوش خود را به مثلی فرا می‌گیرم. معمای خویش را بر بربط می‌گشایم. | ۴ |
5 ¿Por qué he de temer yo en los días malos, cuando me rodea la malicia de los que me asechan,
| چرا در روزهای بلا ترسان باشم، چون گناه پاشنه هایم مرا احاطه می‌کند؛ | ۵ |
6 los que confían en sus recursos y se glorían de la abundancia de sus riquezas?
| آنانی که بر دولت خود اعتماد دارند و بر کثرت توانگری خویش فخر می‌نمایند. | ۶ |
7 Pues nadie podrá librarse a sí mismo, ni dar a Dios un precio por su redención
| هیچ‌کس هرگز برای برادر خودفدیه نخواهد داد و کفاره او را به خدا نخواهد بخشید. | ۷ |
8 —demasiado caro es el rescate de la vida— ni logrará nunca seguir viviendo por siempre
| زیرا فدیه جان ایشان گران بهاست و ابد بدان نمی توان رسید | ۸ |
9 sin ver la muerte.
| تا زنده بماند تا ابدالاباد وفساد را نبیند. | ۹ |
10 Pues verá que los sabios mueren, e igualmente perecen el insensato y el necio, dejando sus riquezas a extraños.
| زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک می‌گردند و دولت خود را برای دیگران ترک می‌کنند. | ۱۰ |
11 Los sepulcros son sus mansiones para siempre, sus moradas de generación en generación, por más que hayan dado a las tierras sus nombres.
| فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و مسکنهای ایشان دوربه دور؛ و نامهای خود را بر زمینهای خود می‌نهند. | ۱۱ |
12 Porque el hombre no permanece en su opulencia; desaparece como los brutos.
| لیکن انسان در حرمت باقی نمی ماند، بلکه مثل بهایم است که هلاک می‌شود. | ۱۲ |
13 Tal es la senda de los que estultamente confían, y tal el fin de los que se glorían de su suerte.
| این طریقه ایشان، جهالت ایشان است و اعقاب ایشان سخن ایشان را می‌پسندند، سلاه. | ۱۳ |
14 Como ovejas son echados al sepulcro; su pastor es la muerte, y a la mañana los justos dominarán sobre ellos. Pronto su figura se volverá un desecho, y el sepulcro será su casa. (Sheol h7585)
| مثل گوسفندان درهاویه رانده می‌شوند و موت ایشان را شبانی می‌کند و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در هاویه پوسیده خواهد شد تا مسکنی برای آن نباشد. (Sheol h7585) | ۱۴ |
| لیکن خدا جان مرا از دست هاویه نجات خواهد دادزیرا که مرا خواهد گرفت، سلاه. (Sheol h7585) | ۱۵ |
16 No temas si alguno se enriquece, si aumenta la opulencia de su casa;
| پس ترسان مباش، چون کسی دولتمندگردد و جلال خانه او افزوده شود! | ۱۶ |
17 porque al morir nada se llevará consigo, ni baja con él su fausto.
| زیرا چون بمیرد چیزی از آن نخواهد برد و جلالش در عقب او فرو نخواهد رفت. | ۱۷ |
18 Aunque él mientras vivía se jactase, congratulándose de pasarlo bien,
| زیرا در حیات خود، خویشتن را مبارک می‌خواند. و چون بر خوداحسان می‌کنی، مردم ترا می‌ستایند. | ۱۸ |
19 bajará a reunirse con sus padres, y no verá jamás la luz.
| لیکن به طبقه پدران خود خواهد پیوست که نور را تا به ابدنخواهند دید. | ۱۹ |
20 Pero el hombre en auge no comprende; desaparece como los brutos.
| انسانی که در حرمت است وفهم ندارد، مثل بهایم است که هلاک می‌شود. | ۲۰ |
