Salmos 35
1 De David. Disputa mi causa, oh Yahvé, contra mis contendores; combate Tú a los que me combaten.
Davidov. Optuži, Jahve, tužitelje moje i napadni one koji mene napadaju!
2 Echa mano al escudo y al broquel, y levántate en mi socorro.
Stavi oklop, uzmi štit svoj i ustani meni u pomoć!
3 Empuña la lanza, y cierra contra mis perseguidores. Dile a mi alma: “Tu salvación soy Yo.”
Zavitlaj kopljem i presretni progonitelje moje, reci mojoj duši: “Ja sam tvoje spasenje.”
4 Queden confusos y avergonzados los que buscan mi vida. Vuelvan atrás, cubiertos de oprobio los que maquinan mi perdición.
Nek' se smetu i postide koji život moj traže, nek' uzmaknu i nek' se posrame koji mi propast snuju!
5 Sean como la paja ante el viento, acosados por el Ángel de Yahvé.
Nek' budu k'o pljeva na vjetru kad ih Anđeo Jahvin potjera!
6 Sea su camino obscuro y resbaloso, cuando el Ángel de Yahvé los persiga.
Mračni i skliski bili im putovi kad ih Anđeo Jahvin bude gonio!
7 Porque sin causa me tendieron su red; y sin causa cavaron una fosa para mi vida.
Bez razloga napeše mi mrežu, bez razloga grob duši mojoj iskopaše.
8 Venga sobre ellos la muerte inesperada, y préndalos la red que para mí escondieron; caigan en la fosa que ellos mismos cavaron.
Propast će ih stići iznenada, u mrežu koju napeše sami će se uhvatiti, past će u jamu što je iskopaše!
9 Y mi alma se regocijará en Yahvé, y se alegrará de su auxilio.
A moja će duše klicati u Jahvi, radovat će se u spasenju njegovu.
10 Todos mis huesos dirán: ¿Quién como Tú, Yahvé, que libras del prepotente al desvalido, y al pobre y afligido de la mano del que lo despoja?
Sve će kosti moje govoriti: Tko je, Jahve, poput tebe koji ubogog spasavaš od silnika, jadnika i siromaha od pljačkaša?
11 Se levantaron testigos de iniquidad; me pedían cuentas de cosas que yo ni conocía.
Ustadoše svjedoci opaki: pitaju me za ono što ne znam.
12 Por el bien me devolvían mal, para desolación de mi alma.
Vraćaju mi zlo za dobro, duša moja zapada u osamu.
13 En tanto que yo, cuando ellos enfermaban, vestía de cilicio, me maceraba con el ayuno, y mis plegarias me golpeaban el seno.
U bolesti njihovoj nosio sam kostrijet, dušu svoju postom morio, i molitva mi se u krilo vraćala.
14 Me portaba como con un amigo, como con un hermano; me encorvaba triste, como quien llora a una madre.
Kao za prijateljem, za bratom - obilažah tužan; od žalosti se pogurih kao onaj što za majkom žali.
15 Ellos, en cambio, se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; coligados contra mí me hirieron de improviso, me laceraron sin tregua.
A sada kad posrnuh ja, oni se raduju, skupiše se protiv mene da udare iznenada, i bez prestanka oni me razdiru.
16 Entre impíos burladores de torta redonda, rechinaron contra mí sus dientes.
Ruglom na ruglo iskušavaju me i zubima škripaju na mene.
17 ¿Hasta cuándo. Señor, lo estarás viendo? libra de sus maldades mi vida, de los leones a mi único bien.
O Jahve, dokle ćeš gledati? Istrgni mi dušu nasrtajima njihovim, otmi lavovima jedino dobro moje!
18 Te daré gracias en la gran asamblea, te alabare ante un pueblo numeroso.
Zahvalit ću ti u velikom zboru, slavit ću te među pukom brojnim.
19 No se alegren a costa mía mis injustos enemigos; no se hagan guiños de ojo los que sin causa me odian,
Nek' se ne raduju nada mnom dušmani nepravedni, nek' ne namiguju očima oni koji me nizašto mrze!
20 porque ni siquiera hablan de paz, y planean traidoramente fraudes contra los pacíficos de la tierra.
Jer oni ne misle o miru, već spletke snuju protiv mirnih u zemlji.
21 Ensanchan contra mí sus bocas y dicen: “aja, aja; lo hemos visto con nuestros propios ojos”.
Razvaljuju svoja usta na me i govore: “Ha, ha, vidjesmo očima svojim!”
22 Tú, Yahvé, sí que lo has visto; no calles, Señor, no quieras estar lejos de mí.
Ti sve vidiš, o Jahve! Nemoj šutjeti! Gospode, od mene se ne udaljuj!
23 Despierta y vela por mi defensa, por mi causa, Dios mío y Señor mío.
Preni se, ustani da me obraniš, Bože moj, Gospode, vodi parnicu moju!
24 Júzgame Tú según tu justicia, Yahvé, Dios mío, que no se alegren a mi costa;
Po svojoj me pravdi sudi, Jahve, Bože moj, nek' se ne raduju nada mnom!
25 que no piensen en su corazón: “Hemos salido con nuestro deseo”; no digan: “Lo hemos devorado.”
Nek' ne misle u srcu: “Ispunila nam se želja!” Nek' ne reknu: “Progutali smo ga!”
26 Confundidos sean y abochornados a una los que se gozan en mi mal. Sean cubiertos de vergüenza e ignominia los que se ensoberbecen contra mí.
Nek' se postide i posrame svi zajedno koji se nesreći mojoj raduju! Nek' se odjenu stidom i sramotom oni koji se podižu na me!
27 Alégrense y gócense los que comparten mi causa, y digan siempre: “Grande es Yahvé que se deleita en la paz de su siervo.”
Nek' radosno kliču kojima je pravo moje na srcu i nek' svagda govore: “Velik je Jahve! Milo mu je spasenje sluge njegova!”
28 Y mi lengua proclamará tu justicia; y tu alabanza perpetuamente.
A moj će jezik kazivati pravdu tvoju i hvalu tebi navijeke.
